Υπάρχουν ειδικοί άνθρωποι που ασχολούνται με τον κόσμο ο οποίος συμμετέχει σε κινητοποιήσεις αναρχικών, σε κινητοποιήσεις του α/α χώρου. Υπάρχουν συνεχείς παρακολουθήσεις, έχουν πάρει σύγχρονα μηχανήματα, παρακολουθούν πολλά τηλέφωνα μαζί… Αυτό το ξέρουμε όλοι όσοι συμμετέχουμε σε αυτόν τον χώρο εδώ και παρά πολλά χρόνια.
Έχοντας γνώση αυτοί οι άνθρωποι που κινούνται σε αυτό τον πολιτικό χώρο και αναπτύσσουν μια δράση ανατρεπτική ότι παρακολουθούνται, είναι λογικό να λαμβάνουν και κάποια μέτρα προστασίας. Όλα αυτά που για παράδειγμα θεωρεί κάποιος ότι είναι μια προσπάθεια προφύλαξης της προσωπικής ζωής του καθενός -πράγμα το οποίο έχω κάνει και εγώ, δηλαδή να μιλάω σε ένα τηλέφωνο χωρίς να θέλω να μιλάω συγκεκριμένα γνωρίζοντας ότι παρακολουθούμαι-, για τον Παπαθανασάκη είναι επιλήψιμο. Όπως επίσης είναι επιλήψιμο, είναι υπό εξέταση και είναι ύποπτο το να λέει κάποιος συγκεκριμένα πράγματα από το τηλέφωνο. Για τον Παπαθανασάκη το να μιλάς συγκεκριμένα, μπορεί να σημαίνει ότι αυτό που λες χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα για κάτι έκνομο που πας να κάνεις. Αυτή είναι η δουλειά τους. Η δουλειά τους είναι να βρίσκουν τα πάντα ύποπτα. Όταν πηγαίνεις κάπου και είσαι «περίεργος» είσαι ύποπτος. Όταν πηγαίνεις σε κάτι το οποίο είναι κοινωνικό, το κοινωνικό είναι το προκάλυμμα του έκνομου και του παράνομου που ετοιμάζεις. Γιατί βλέπει τους πάντες με τους οποίους ασχολείται ύποπτους -και ασχολείται με όλο το ευρύτερο φάσμα του ανατρεπτικού χώρου-, βλέπει τα πάντα ύποπτα.
Το επόμενο ψέμα που είπε ήταν σε σχέση με τα αποτυπώματα που βρέθηκαν στο σπίτι του συντρόφου μας Λάμπρου Φούντα. Είναι γεγονός ότι με βάση αυτά τα αποτυπώματα ξεκίνησε κατ΄ αρχήν ένας κύκλος ερευνών, ανακρίσεων, ερευνών σε σπίτια και ελέγχου ανθρώπων. Είναι γεγονός ότι αυτή η διαδικασία βασίστηκε στα αποτυπώματα στο σπίτι του συντρόφου.
Όπως επίσης και το γεγονός ότι ξεκίνησε μια βιομηχανία μαζικών ανακρίσεων και κλητεύσεων έξι μήνες μετά τις συλλήψεις μας και αυτό είχε την αφετηρία του σε αποτυπώματα στο σπίτι του συντρόφου και σε αποτυπώματα που βρέθηκαν σε σπίτια των υπόλοιπων κατηγορουμένων. Γιατί έγινε όλο αυτό; Γιατί στην πραγματικότητα μην έχοντας τίποτα για την οργάνωση, μην έχοντας τίποτα για την δράση της -πόσοι ήταν μέσα στην οργάνωση, πόσοι συμμετείχαν, τι κάνανε-, μην έχοντας στοιχεία για κανέναν στην πραγματικότητα απ΄ αυτούς που είχανε συλλάβει -και άμα δεν είχαμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα δεν θα υπήρχε τίποτα απολύτως-, μπήκαν σε μια διαδικασία συνεχούς έρευνας, προσπαθώντας να αντλήσουν ουσιαστικά στοιχεία σε σχέση με την οργάνωση. Δεν τους έβγαινε. Στην υπηρεσία αυτή (ΔΑΕΕΒ) δεν τους έβγαινε. Δεν τους προέκυπταν στοιχεία, είχανε πρόβλημα. Προσπαθώντας να ανοίξουν τον κύκλο των ερευνών, κάνανε μια βιομηχανία μαζικών κλητεύσεων και ανακρίσεων, καλώντας σε ανακριτικές διαδικασίες γύρω στους 50 συντρόφους οι οποίοι ήταν από το πολιτικό περιβάλλον το δικό μας, δηλαδή του α/α χώρου, επιχειρώντας μ΄ αυτόν τον τρόπο να βρουν κάτι ακόμα. Ούτε εκεί τους βγήκε.
Στην πραγματικότητα αυτή η κίνηση είχε μια πολιτική στόχευση. Ποια ήταν αυτή; Να χτυπήσουν τους έξι που μας είχαν συλλάβει και μας είχαν προφυλακίσει και κυρίως εμάς τους τρεις που είχαμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Γιατί όχι μόνο δεν είχαν στοιχεία, είχαν και εμάς τους τρεις οι οποίοι δεν είχαμε καμιά διάθεση να σιωπήσουμε, δεν έβλεπαν καμιά προοπτική να μας λυγίσουν και μέσα απ΄ αυτήν την κίνηση επιχειρήσανε πολιτικά την απομόνωσή μας. Στοχεύανε στο πολιτικό περιβάλλον στο οποίο ανήκουμε. Να κάμψουν την διάθεση για αλληλεγγύη των συντρόφων μας και κατ΄ επέκταση να πλήξουν και μας τους ίδιους, επιχειρώντας να μας απομονώσουν πολιτικά από τον δικό μας πολιτικό χώρο.
Όλα αυτά δείχνουν ότι αυτή η υπηρεσία όχι απλώς παρακολουθεί. Αυτή είναι η δουλειά της. Και σε συνεργασία με τις δικαστικές αρχές, με τους ανακριτές που είχαν αναλάβει την υπόθεση αυτή, έστησαν αυτή τη βιομηχανία κλητεύσεων, αυτές τις μαζικές ανακρίσεις. Στην πραγματικότητα οι έρευνες για την υπόθεση δεν σταμάτησαν με τις συλλήψεις μας. Συνεχίστηκαν από τους διώκτες μας όλο αυτό το διάστημα του 18μηνου που προσπαθούσαν απεγνωσμένα να φέρουν στοιχεία. Παρουσίαζαν συνέχεια τα ίδια και τα ίδια χαρτιά -αυτό οι συνήγοροί μας το γνωρίζουν καλά-, δεν είχαν τίποτα ουσιαστικό να καταθέσουν και κατέληξε να τελειώσει το 18μηνο.
Δηλαδή μιλάμε για μια υπόθεση που είναι παντελώς στον αέρα. Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να στοχεύσουν εναντίον του πολιτικού χώρου στον οποίον ανήκουμε, να χτυπήσουν την αλληλεγγύη. Και η κατάληξη όλης αυτής της διαδικασίας ήταν να φέρει μια ακόμη κατηγορούμενη, την σύντροφο του Κώστα Γουρνά την Μαρί Μπεραχά, που στην πραγματικότητα, είναι κατηγορούμενη ακριβώς λόγω της έλλειψης όλων αυτών των στοιχείων που απουσιάζουν από αυτή την διαδικασία. Γιατί άμα είχανε τα στοιχεία, η Μπεραχά δεν θα ήταν εδώ. Γνωρίζουν πολύ καλά για την ίδια ποια είναι και τι κάνει, τι έκανε και τι δεν έκανε. Ξέρουνε πολύ καλά περί τίνος πρόκειται. Είναι εδώ για εκδικητικούς λόγους. Είναι εδώ γιατί θέλουν να εκδικηθούν εμάς τους τρεις μέσω του Κώστα Γουρνά τον οποίον θέλουν να βλάψουν, θέλουν να πλήξουν. Αν υπήρχε αποτέλεσμα στις έρευνές τους, η Μπεραχά δεν θα ήταν εδώ σήμερα.
Δεν γνωρίζετε, δεν γνωρίζουν και δεν πρόκειται να το μάθουν αν στον Επαναστατικό Αγώνα ήταν 20, 30, 50, 100 ή 500. Δεν γνωρίζουν ποιοι συμμετείχαν σε ενέργειες, ούτε καν πόσοι συμμετείχαν. Δεν υπάρχει τίποτα. Δεν έχετε τίποτα στα χέρια σας σε σχέση με την οργάνωση. Σε σχέση με τις δράσεις έχουν ομολογήσει ήδη ότι δεν έχουν βρει ούτε ένα μέσο (μεταφορικό) που να έχει χρησιμοποιηθεί σε ενέργειες. Το έχουν ομολογήσει κατ΄ επανάληψη. Μέσα από δημοσιεύματα μαθαίνουμε για τις «γνώσεις» τους σε σχέση με τις ενέργειες. Για παράδειγμα, στην επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Καλλιθέας έλεγαν ότι ήταν 20 άτομα. Για την επίθεση στο χρηματιστήριο έλεγαν ότι ήταν κατά προσέγγιση 10 άτομα. Όλα αυτά είναι εκτιμήσεις. Δηλαδή, με βάση εκτιμήσεις λένε πόσα άτομα μπορεί να ήταν σε ενέργειες. Μ΄ αυτά θα «περπατήσει» μια διαδικασία για να βγάλει μια απόφαση ενοχής των ανθρώπων σε σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα; Όχι μόνο δεν διευκρίνισε τίποτα ο Παπαθανασάκης – εννοείται ότι δεν πρόκειται να το έκανε-, αλλά στην πραγματικότητα ήρθε και έλεγε επανειλημμένως ψέματα για ένα σωρό πράγματα σε σχέση με την υπόθεση.
Επαναλαμβάνω, όσον αφορά την υπόθεση Επαναστατικός Αγώνας είσαστε στο μηδέν. Το μόνο που υπάρχει είναι τα ευρήματα που βρέθηκαν σε κάποιους χώρους και από και κει και πέρα τίποτα. Αν δεν είχαμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη, θα ήταν επίσης στο μηδέν όλη η διαδικασία.
Σε σχέση με εμένα τι είπε ο Παπαθανασάκης; Είπε κάτι; Από όλη αυτή την ιστορία και την έρευνα που έκανε, μέσα στα βουλεύματα, μέσα στις δικογραφίες, υπάρχει πουθενά το όνομά μου, πέρα από το γεγονός ότι έχει βρεθεί μια ταυτότητα, έχει νοικιαστεί ένα σπίτι στο οποίο μέναμε και υπάρχουν εκεί πέρα κάποια πράγματα, τα οποία δεν έχουν αποδοθεί καν προσωπικά; Δηλαδή, εγώ αν δεν αναλάμβανα την πολιτική ευθύνη, τι θα έλεγε για μένα ο Παπαθανασάκης; Εγώ επέλεξα για πολιτικούς λόγους να αναλάβω την πολιτική ευθύνη, δεν βασίστηκα στα στοιχεία και στα ευρήματα, δεν θεώρησα ότι έχω εμπλακεί σε μια διαδικασία από την στην οποία δεν μπορώ να απεμπλακώ, με αποτέλεσμα να αναλάβω την πολιτική ευθύνη εξ ανάγκης. Ήταν πολιτική μου επιλογή αυτή. Ήταν χρέος μου απέναντι στην οργάνωση, πολιτικό χρέος απέναντι στον σύντροφό μου Λάμπρο Φούντα που σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τους αστυνομικούς.
Από κει και πέρα το θέμα είναι ότι αυτή η διαδικασία, επαναλαμβάνω, δεν έχει να σταθεί πουθενά, δεν έχει στήριγμα. Το γεγονός όμως ότι μιλάμε για πλήρη σύμφυση μηχανισμών, διωκτικών και δικαστικών, αποκαλύπτεται και από το γεγονός ότι δεν έγινε καμιά ουσιαστική ερώτηση και καμία προσπάθεια να ασκηθεί, ας πούμε, ένα είδος πίεσης απέναντι στον συγκεκριμένο μάρτυρα για να σταματήσει τουλάχιστον να λέει ψέματα.
Γιατί δεν έλεγε ψέματα όταν έλεγε ότι δεν θυμάται ποιος από τους συναδέλφους του τού είπε την άλφα ή την βήτα πληροφορία; Δεν θυμόταν τους ίδιους τους συναδέλφους του, τους οποίους ο ίδιος τους έβαζε να παρακολουθούν συστηματικά τους συντρόφους και πολλούς άλλους ανθρώπους; Δεν θυμάται να πει κανέναν, ούτε έναν από όλους αυτούς;
Ενώ δεν θυμόταν ποιος του είπε την τάδε πληροφορία, όταν ρωτήθηκε για παράδειγμα ποιος μένει στην Δερβενίων, απορήσαμε όλοι γιατί θυμόταν έναν σύντροφο, τον Αγγελετάκη, ο οποίος δεν έχει καμιά με την ιστορία. Γιατί; Γιατί προφανώς τον παρακολουθεί. Και τον παρακολουθεί ακόμα και σήμερα. Τον θυμάται, δεν το έχει βγάλει από το μυαλό του. Είναι που δεν παρακολουθεί ανθρώπους του α/α χώρου. Είπε ψέματα λοιπόν, σε σχέση με τους συναδέλφους του, είπε ψέματα σχετικά με τις παρακολουθήσεις αναρχικών, είπε ψέματα σε σχέση με το αν ήταν παγιδευμένα τα οχήματα.
Αυτό είναι ψέμα και όλος ο κόσμος γνωρίζει με ποιο τρόπο κάνει την δουλειά της η «αντιτρομοκρατική». Εφόσον έχει την δυνατότητα και τα υλικοτεχνικά μέσα, τα χρησιμοποιεί. Οι παράγοντες αυτής της διαδικασίας ισχυρίζονται ότι όλα γίνονταν με το γράμμα του νόμου. Είναι ψέμα και είναι συνενοχή στο ψέμα του Παπαθανασάκη.
Γιατί έτσι μόνο εξηγούνται όλα τα κενά στις παρακολουθήσεις. Ότι έχουν οχήματα που δεν ξέρουμε που πάνε, ξανάρχονται οχήματα τα οποία δεν ξέρουμε από πού ήρθανε, δεν ξέρουμε ποιοι επέβαιναν και ποιοι δεν επέβαιναν σε αυτά Από την άλλη μιλάνε για «οριοθέτηση» αμαξιών, όπως αυτό που αναφέρθηκε για τον σύντροφο Σταθόπουλο στον Υμηττό. Μιλάνε για «οριοθέτηση» που είναι μια κατεξοχήν έκφραση που χρησιμοποιείται για όχημα το οποίο είναι παγιδευμένο και το παρακολουθούν από πολύ μακριά, μπορεί και από την ΓΑΔΑ. Και αυτό το ομολογούν όταν μιλάνε για απόκλιση κάποιων μέτρων. Δέκα, είκοσι μέτρων, δεν ξέρω με ποια απόκλιση δίνουν στίγμα οι δορυφόροι με τη χρησιμοποίηση των GPS.
Μα είναι η κοινή λογική αυτή. Και είναι λογικό αυτό να το λέει και να προσπαθεί να το καλύψει ο Παπαθανασάκης. Αλλά δεν είναι καθόλου λογικό αυτό το πράγμα να γίνεται ανεκτό. Το ότι γίνεται ανεκτό, στην πραγματικότητα αποκαλύπτει ότι δεν έχουμε καμιά ελπίδα όπως είπα, όσον αφορά την ουσιαστική διερεύνηση αυτής της υπόθεσης και υπάρχει περίπτωση άνθρωποι που δεν έχουν ουδεμία σχέση με αυτήν την ιστορία να βρεθούν μέσα. Και εμείς να βρεθούμε με εκατοντάδες χρόνια φυλακή με βάση καταθέσεις οι οποίες δεν έχουν καμία υπόσταση, χωρίς στοιχεία, χωρίς τίποτα. Γιατί αυτό θα κάνετε. Είναι πολιτική εντολή. Αυτό το γνωρίζουμε, μην κοροϊδευόμαστε.
Λοιπόν, από κει και πέρα είπε και άλλα ψέματα. Ένα ψέμα που είπε -και το είπε κατ΄ επανάληψη- είναι σε σχέση με μένα και τον Μαζιώτη, ότι δεν μας παρακολουθούσαν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό είναι γνωστό στο πανελλήνιο. Όχι μόνο από τα δημοσιεύματα αλλά από την καταγγελία του συντρόφου. Ο σύντροφος Μαζιώτης έκανε καταγγελία και αναφέρεται σε δημοσιεύματα από την περίοδο των συλλήψεων. Τον Ιανουάριο του 2004 καταγγέλλει πρόκληση «ατυχήματος» με ενδεχόμενη συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό του. Όχι μόνο παρακολουθούν, είναι και επικίνδυνοι. Σε παρακολουθούν και επιχειρούν να σε σκοτώσουν. Σε ρίχνουν από τις μηχανές. Αυτή είναι η δουλειά τους. Είναι οι έμμισθοι και οπλισμένοι δολοφόνοι του κράτους. Αυτή είναι η δουλειά τους, εμείς το γνωρίζουμε. Είναι η αρμοδιότητά τους να παρακολουθούν, είναι να λένε ψέματα, είναι να τρομοκρατούν, είναι να στέλνουν στην φυλακή ανθρώπους χωρίς στοιχεία. Αυτή είναι η δουλειά τους. Το θέμα είναι πως γίνονται δεκτοί σε αυτή τη διαδικασία.
Τον Ιούνιο του 2007 στέλνει στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία επιστολή ο Μαζιώτης, όπου μεταξύ άλλων κάνει λόγο για την αδιάκριτη παρακολούθηση από την «αντιτρομοκρατική» μετά την επίθεση εναντίον της αμερικάνικης πρεσβείας, για ιδιότυπη κατάσταση ομηρίας και επιτήρησης την οποία δεν σκοπεύει να αποδεχτεί και για τις διαρροές στον τύπο που σκοπό έχουν να τον καταστήσουν ύποπτο. Τέσσερις μήνες μετά ο Μαζιώτης καταγγέλλει την βίαιη προσαγωγή του από το σπίτι μας στα Άνω Λιόσια στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, χωρίς να του γνωστοποιήσουν τον λόγο. Τότε τον ρίξανε πάλι από την μηχανή σε καταδίωξη. Ο Παπαθανασάκης λέει ότι αυτά είναι «πληροφορίες» από τις εφημερίδες και ότι δεν μπορούμε να δώσουμε σημασία σ΄ όλα αυτά. Τι «πληροφορίες»; Εγώ είπα την προηγούμενη φορά που τοποθετήθηκα, ότι η ζωή μας έτσι ήταν από το 2001 που αποφυλακίστηκε ο σύντροφος Μαζιώτης μέχρι σήμερα. Και εννοείται βέβαια, ότι δεν έχει να πει τίποτα για τις ενέργειες, για κανέναν.
Αλλά το θέμα είναι ότι το δικαστήριο -το πιο πιθανό θεωρώ εγώ- στηριζόμενο στην κατηγορία της αρχηγίας θα μας ρίξει την ηθική αυτουργία για τα πάντα. Όμως η κατηγορία της αρχηγίας όπως είπε και ο Μαρκογιαννάκης σε τηλεοπτική του συνέντευξη, για να τεκμηριωθεί πρέπει να αποδειχθεί ότι οι παρακολουθήσεις όλα αυτά τα χρόνια ήταν μπούρδες. Και για μένα είναι καίριο το ερώτημα τι ακριβώς λέει σε αυτές τις εκπομπές, τι γινόταν όλο αυτό το διάστημα. Εγώ βέβαια, δηλώνω ότι οι παρακολουθήσεις γίνονταν. Θα πω δύο κουβέντες σε σχέση με μια εκπομπή που είχε κάνει στο Real FM. Τι είχε καταθέσει ο Μαρκογιαννάκης την περίοδο των συλλήψεών μας, όπου είχε γίνει σάλος με το ζήτημα των παρακολουθήσεων;
«Παρακολουθείται ο Μαζιώτης;» ρωτά ο δημοσιογράφος τον Μαρκογιαννάκη. «Ο Μαζιώτης ουδέποτε έπαψε να παρακολουθείται» απαντά ο Μαρκογιαννάκης. «Πώς είναι δυνατόν αφού τον παρακολουθούσαν να αποδεικνύεται τώρα ότι είναι κεντρικό πρόσωπο αυτής της ομάδας;», ρωτά ξανά ο δημοσιογράφος. Ο Μαρκογιαννάκης λέει ότι έχει αμφιβολίες γι΄ αυτό. Μιλάει για έναν ογκωδέστατο φάκελο στην αντιτρομοκρατική με χιλιάδες σελίδες, από τον οποίο λέει συγκεκριμένα ότι «τίποτα ουσιαστικά δεν προκύπτει από τις παρακολουθήσεις που γίνονταν, από τα χαρτιά». Το λέει ο ίδιος.
Σε άλλο σημείο λέει ο Μαρκογιαννάκης πως «αν η υπόθεση αυτή πάει σε εφέτη ανακριτή, θα πάω να του τα πω ο ίδιος, θα πάω αυτόβουλα, θα πάω να τον βρω». Λοιπόν, κοιτάξτε να δείτε, επειδή η εκπομπή είναι ζωντανή, για να μην λέμε ότι αναφερόμαστε γενικώς σε «δημοσιεύματα που μεταφέρουν μια πληροφορία»…..
Εισαγγελέας: Πήγε τελικά ο Μαρκογιαννάκης στον κ. ανακριτή;
Ρούπα: Να έρθει εδώ, να έρθει εδώ.
Εισαγγελέας: Δήλωσε ότι θα πάει;
Ρούπα: Δήλωσε ότι θα πάει. Να έρθει εδώ, εμείς τον καλούμε εδώ πέρα. Και όχι μόνο τον καλούμε. Αν θέλετε εγώ ζητώ να προβάλουμε τη συγκεκριμένη εκπομπή εδώ να τον βλέπουμε ζωντανά, να μην αμφισβητείται ότι είναι ο ίδιος. Την υλικοτεχνική δυνατότητα την έχουμε…
Παρέμβαση προέδρου
Ρούπα: Όχι, όχι για μας είναι ουσιαστικό.
Πρόεδρος: Δεν το αμφισβητούμε, είπα.
Ρούπα: Όχι, να προβληθεί εδώ μέσα, να κρίνουμε αν χρειάζεται να έρθει εδώ ο ίδιος.
Πρόεδρος: Απ΄ αυτά που λέτε ακούσαμε, εντάξει έτσι έγινε.
Ρούπα: Όχι, δεν ακούσατε τίποτα, αυτά είναι μια περίληψη. Άμα τον ακούγατε να μιλάει καταλαβαίνετε περί τίνος πρόκειται και πόσο μεγάλο είναι το ζήτημα. Γιατί από την αρχή που ξεκίνησε η διαδικασία, είπα ότι η καταδικαστική απόφαση για μας τους δύο τουλάχιστον σε σχέση με την αρχηγία και σε σχέση με τις ενέργειες που θα είναι η ηθική αυτουργία για τις ενέργειες της οργάνωσης (η φυσική συμμετοχή δεν νομίζω να προκύψει, ούτε καν με το μέγιστο δυνατό μαγείρεμα) -και εκεί θα καταλήξει η ιστορία, θα μας ρίξετε παρά πολλά χρόνια γι΄ αυτό- θα δημιουργήσει ένα πολιτικό προηγούμενο. Το έχω πει από την πρώτη στιγμή πει που πάτησα το πόδι μου εδώ πέρα. Και αυτό το πολιτικό προηγούμενο θα είναι ότι ένα δικαστήριο θα βγάλει μια απόφαση που στην πραγματικότητα κουρελιάζει οχτώ χρόνων κατασταλτικών μεθοδεύσεων. Δηλαδή στην πραγματικότητα εσείς λέτε ότι όλοι αυτοί ή δεν έκαναν τίποτα ή εμείς τους είχαμε τινάξει τα μέτρα στον αέρα. Ένα από τα δύο συνέβη. Αυτό όμως πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε εδώ πέρα. Και θα το ξεκαθαρίσουμε με αυτό τον τρόπο. Θα προβληθεί αυτό το βίντεο και να έρθει εδώ ο Μαρκογιαννάκης να τα πει. Να καλέσουμε και άλλους και ας γίνει εδώ διάλογος.
Όχι να έρχεται ο Παπαθανασάκης και να αφήνει υπονοούμενα ότι έφυγαν και του πήραν στοιχεία. Και ανάμεσα σ΄ αυτούς που του πήραν τα στοιχεία είναι και ο προϊστάμενός του, ο Τζοϊτης, ο οποίος είχε διατάξει τις συλλήψεις όλων αυτών των ανθρώπων εδώ πέρα. Προφανώς είναι ψέματα. Δημιουργεί εντυπώσεις και από την άλλη στην ίδια την υπηρεσία του θα τρώγονται τώρα μεταξύ τους. «Γιατί με εξέθεσες;» θα του πει ο Τζοϊτης και είναι λογικό. Ο Τζοϊτης ήταν στην ΕΥΠ. Δεν ξέρουμε σε ποια υπηρεσία ήταν στην ΕΥΠ; Πού ήταν δηλαδή; Μήπως ήταν στην Τουρκία και πουλούσε λαθραία όπλα για να αποσταθεροποιήσει το τούρκικο κράτος, το τούρκικο καθεστώς και μετά βρέθηκε στην «αντιτρομοκρατική»; Προφανώς και είχε σχέση. Ήταν σε κάποια υπηρεσία που είχε σχέση. Στο τμήμα εσωτερικής αντικατασκοπίας της ΕΥΠ ήταν ο Τζοϊτης και μεταφέρθηκε στην «αντιτρομοκρατική». Όλο αυτό το πήγαινε-έλα μεταξύ ΕΥΠ και «αντιτρομοκρατικής» ο Χρυσοχοϊδης το έκανε για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Για να μπορέσει να δημιουργήσει όρους συνεργασίας μεταξύ των δύο υπηρεσιών, γιατί προφανώς είχαν τα δικά τους και τρωγόντουσαν. Αυτό δεν μας αφορά.
Το ζήτημα όμως είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια επειδή και επί των δύο κυβερνήσεων, και επί Ν.Δ. και επί ΠΑΣΟΚ, εμάς μας παρακολουθούσαν, όλη αυτή η γκρίνια περί πολιτικών σκοπιμοτήτων για «τα στοιχεία» κλπ, στην πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της ανικανότητάς τους μέχρι και σήμερα να βρουν οτιδήποτε σε σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα. Ήμασταν φυλακή, αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη και πάλι δεν μπορούν να βρουν τίποτα.
Γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν βρήκαν τίποτα. Ούτε από τις συλλήψεις βρήκαν τίποτα, ούτε από τις ανακρίσεις προέκυψε τίποτα. Δεν ξέρουν ποιοι ήταν. Όχι ποιοι, ούτε καν πόσοι συμμετείχαν δεν ξέρουν. Δεν γνωρίζουν τίποτα. Ούτε μια εκτίμηση δεν μπορούν να κάνουν. Αυτό που θέλω να πω στο τέλος είναι ότι ζητώ να αποφασιστεί τώρα -το κάνω σαν αίτημα μέσω των συνηγόρων- να προβληθεί αυτό το βίντεο.
Και μιλάω για την μετάδοση μιας εκπομπής στο ραδιοφωνικό σταθμό Real FM τον Απρίλιο του 2010 απʼ όπου διάβασα αποσπάσματα, και μια εκπομπή στο ΣΚΑΪ η οποία είναι τηλεοπτική. Τουλάχιστον αυτές τις δύο, για να μην επεκταθούμε και χαθούμε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές. Γιατί ήταν παρά πολλές οι παρουσιάσεις του κ. Μαρκογιαννάκη, όπως ήταν και οι παρουσιάσεις και άλλων παραγόντων εκείνη την περίοδο, του Κοραντή κλπ.
Ζητώ τώρα να αποφασιστεί αν θα προβληθεί αυτό το βίντεο. Η υλικοτεχνική υποδομή υπάρχει. Σε προηγούμενη διαδικασία επιχειρήθηκε από την ίδια την έδρα για λόγους συμφέροντος των δικαστών σε σχέση με την υπόθεση, να γίνουν προβολές. Δεν πιστεύω ότι είναι εκτός των αρμοδιοτήτων του δικαστηρίου. Νομίζω ότι επιβάλλεται σε σχέση μ΄ αυτήν την ιστορία να γίνουν οι προβολές.
Ακολούθησε μια εκτενής αντιπαράθεση μεταξύ της Ρούπα των συνηγόρων Βαγιανού και Φυτράκη και της έδρας σχετικά με το αίτημα για την προβολή των εκπομπών και η απόφαση του δικαστηρίου ήταν να γίνει η απομαγνητοφώνησή τους και να κατατεθεί για να διαβαστεί στα πρακτικά της δίκης.