Εκδικάστηκε η υπόθεση της κατάληψη του Ρ/Σ Flash που είχε γίνει στις 10 Γενάρη του 2012 όταν σύντροφοι και συντρόφισσες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο πραγματοποίησαν κατάληψη-παρέμβαση στον Ρ/Σ Flash στα πλαίσια της Συνέλευσης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, και είχε στόχο την έκφραση αλληλεγγύης στα μέλη της οργάνωσης και στους συντρόφους που δικάζονται.
Οι σύντροφοι καταδικάστηκαν σε 1 χρόνο φυλάκιση με 3ετή αναστολή για την κατηγορία της ψευδής ανωμοτί κατάθεσης λόγω ότι είχαν αρνηθεί να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα. Η κατηγορία για εγκωμιασμό εγκληματικών ενεργειών κατέρρευσε αφού ήταν εξόφθαλμα μια φρονηματική δίωξη που ουσιαστικά επιχείρησε να ποινικοποίηση την πολιτική άποψη και την δημόσια έκφραση της.
Οι σύντροφοι αντί για “απολογία” διάβασαν ένα συλλογικό κείμενο ως πολιτική τοποθέτηση το οποίο κατέθεσαν και στο δικαστήριο. Ακολουθεί το κείμενο.
Κοινή δήλωση των συλληφθέντων για την κατάληψη του Ρ/Σ Flash
Αυτό το κείμενο σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί απολογία, δεν θεωρούμε ότι υπάρχει κάτι για το οποίο θέλουμε να απολογηθούμε ειδικά απέναντι στα δικαστήρια του ταξικού μας εχθρού.
Στις 10 Γενάρη του 2012 σύντροφοι και συντρόφισσες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο πραγματοποιήσαμε κατάληψη-παρέμβαση στον Ρ/Σ Flash. Η κατάληψη αυτή έγινε στα πλαίσια της Συνέλευσης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα και είχε στόχο την έκφραση αλληλεγγύης στα μέλη της οργάνωσης και στους συντρόφους που δικάζονται από τις 5 Οκτωβρίου του 2011 στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού μέσα σε καθεστώς πολιτικά επιβεβλημένης απομόνωσης. Βαθιά πεποίθηση μας είναι ότι οι ένοπλες οργανώσεις ήταν, είναι και θα συνεχίσουν να είναι κομμάτι του κινήματος. Προβήκαμε λοιπόν σε αυτή την ενέργεια στην προσπάθειά μας να σπάσουμε το τείχος σιωπής γύρω από τη δίκη και τον πολιτικό λόγο των κατηγορουμένων στην υπόθεση του Ε.Α. Σιωπή που στόχο έχει να εξαφανίσει από το κοινωνικό προσκήνιο την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, να αποκόψει τα κοινωνικά ερείσματα της οργάνωσης, της μορφής και του τρόπου δράσης της, καθώς και να απαξιώσει κοινωνικά την επιλογή του ένοπλου αγώνα. Γι’ αυτό επιβάλλεται να αναχαιτιστεί και το κίνημα αλληλεγγύης.
Οι συλλήψεις στο ραδιοφωνικό σταθμό Flash και η αυτεπάγγελτη δίωξη είναι καθαρά φρονηματική και ουσιαστικά ποινικοποιεί την πολιτική άποψη και την δημόσια έκφραση της. Έρχεται ως προπομπός και απάντηση στην ανάπτυξη δράσεων αλληλεγγύης και με αυτή την έννοια αποτελεί ποιοτικά μια καινοτομία στην ποινικοποίηση της αλληλεγγύης. Είναι μια πολιτική δίωξη. Μπαίνουμε έτσι σε μια νέα εποχή ποινικοποίησης της αλληλεγγύης και ουσιαστικά θεωρείται έγκλημα η έκφραση της προς αγωνιστές που το κράτος βαφτίζει «τρομοκράτες». Για εμάς, η ανάγκη ενημέρωσης για τον αγώνα των συντρόφων που δικάζονται για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι και συνέχεια του αγώνα για τον οποίο βρίσκονται κατηγορούμενοι.
Η εποχή μας, έχει πολλές σημαντικές ιδιαιτερότητες. Θα μπορούσαμε να πούμε πως διανύουμε μια ιστορική περίοδο- καμπή, τόσο για τον αγώνα όσο και για την κοινωνία συνολικά. Αυτή η ιστορική περίοδος χαρακτηρίζεται από έντονες αλλαγές και μεταβολές σε όλα τα επίπεδα: στο πολιτικό, το οικονομικό, το κοινωνικό. Αιτία για αυτές τις αλλαγές είναι η κρίση του συστήματος, οι επιπτώσεις της σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα και οι προσπάθειες του καθεστώτος να την αντιμετωπίσει.
Για αυτό και το σύστημα γίνεται όλο και πιο επιθετικό και η νεοφιλελεύθερη επίθεση εντείνεται όλο και περισσότερο. Μια ατελείωτη σειρά μέτρων νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα επιβάλλονται, αυξάνοντας τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες. Οι συνθήκες που διαμορφώνονται στη χώρα, είναι οι χειρότερες τις τελευταίες δεκαετίες. Στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, η εξουσία επιτίθεται σε εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα, προβαίνει σε περικοπές ως και την κατάργηση κοινωνικών παροχών, ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία, επιβάλλει δυσβάσταχτες φορολογικές επιβαρύνσεις στην κοινωνική βάση. Οι άνεργοι αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς, μεγάλα κοινωνικά στρώματα περνούν στο περιθώριο, οι αυτοκτονίες έγιναν μέρος της καθημερινότητας, η φτώχεια και η εξαθλίωση αποτελούν όρους ζωής για όλο και περισσότερους ανθρώπους. Παράλληλα, ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών αντιστάσεων οργανώνεται και δρα σήμερα ενάντια στις πολιτικές επιταγές της κυριαρχίας.
Το κράτος και τα αφεντικά, μέσα στην ενδοσυστημική κρίση του καπιταλισμού, μετά τα εκατοντάδες μέτρα που εξαπέλυσαν ενάντια στους εργαζόμενους, μετά την προώθηση των φασιστικών συμμοριών, μετά τα πογκρόμ σε μετανάστες και εξαθλιωμένους, χτυπάνε τις κινηματικές υποδομές, στοχεύοντας στο σύνολο των κοινωνικών αντιστάσεων. Αυτή η επίθεση περνάει μέσα από τον ολοκληρωτικό μετασχηματισμό του κράτους και την καθολική εφαρμογή του δόγματος της “μηδενικής ανοχής”, σε ένα τέτοιο πλαίσιο, πρέπει να ερμηνευτεί η επίθεση στους κατειλημμένους χώρους και στις αυτοοργανωμένες δομές των “από κάτω”. Από τις καταλήψεις και τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους μέχρι τα αμαξοστάσια του Μετρό, τα λιμάνια τα αγροτικά μπλόκα σιδηρόφρακτες και πάνοπλες ορδές μισθοφόρων της εξουσίας αναλαμβάνουν να αποκαταστήσουν την τάξη από τον εσωτερικό εχθρό, συγχρόνως γίνεται προσπάθεια αποιδεολογικοποίησης του α/α χώρου καθώς και των Επαναστατικών Οργανώσεων. Έτσι οι αγωνιστές που επιλέγουν να χτυπούν έμπρακτα την καπιταλιστική μηχανή, τις δομές και τα εργαλεία της, χαρακτηρίζονται τρομοκράτες. Όμως «τρομοκράτες» είναι όσοι μας εξωθούν στη φτώχεια, στην ανέχεια και στην υποβάθμιση των ζωών μας.
Οι σύντροφοι που κατηγορούνται για την υπόθεση του Ε.Α. συνεχίζουν να νοηματοδοτούν τον αγώνα και να εκφέρουν λόγο και κριτική για την ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την δικαστική εξουσία και να συγχαρούμε προσωπικά την κυρία Ελένη Ράϊκου προϊσταμένη της Εισαγγελίας Αθηνών, που με εντολή της μέσα σε 10 λεπτά το κτίριο του ραδιοσταθμού Flash περικυκλώθηκε από όλων των ειδών κατασταλτικών δυνάμεων και εισαγγελέων. Μακάρι με τα ίδια αντανακλαστικά να είχε λειτουργήσει και στα μεγάλα σκάνδαλα της Siemens, του Βατοπεδίου, του χρηματιστηρίου, των υποκλοπών και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Επίσης θα πρέπει να εξάρουμε και την επιστημονική της κατάρτιση αφού ξεπέρασε την δυσκολία εύρεσης ικανής κατηγορίας, και ανέσυρε από το χρονοντούλαπο του νομικού οπλοστασίου ένα άρθρο που θεσπίστηκε πριν από περίπου μισό αιώνα. Κυρία Ράϊκου σας επιστρέφουμε την κατηγορία του εγκωμιασμού εγκληματικών πράξεων και μάλιστα την αναβαθμίζουμε σε συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις και διευκόλυνση κατ’ εξακολούθηση σε εγκλήματα κατά της κοινωνίας. Πιο συγκεκριμένα, εσείς και οι όμοιοί σας εγκωμιάζεται και υπηρετείτε το ΔΝΤ, την Τρόικα, την κυβέρνηση, τους τραπεζίτες κλπ. Εσείς υπηρετείτε το κεφάλαιο και το διευκολύνεται με τους νόμους σας να εκμεταλλεύεται, να εξαθλιώνει και σε πολλές περιπτώσεις να δολοφονεί τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους. Εσείς συμμετέχετε στο θεσμό που μάλλον ειρωνικά αποκαλείται δικαιοσύνη αφού καμία σχέση δεν έχει με το δίκιο. Και ναι, έχουμε πάρει προειλημμένη απόφαση: Είστε ένοχη εσείς και οι όμοιοι σας και μάλιστα χωρίς ελαφρυντικά, η δική μας δικαιοσύνη δυστυχώς για εσάς και μνήμη έχει και τυφλή δεν είναι. Όσο για την κατηγορία της Ψευδής ανωμοτί κατάθεση ένα έχουμε να πούμε, δεν συνεργαζόμαστε με τις αστυνομικές αρχές δίνοντάς τους αποτυπώματα με την συναίνεση μας ώστε να μας φακελώσουν με μεγαλύτερη ευκολία , δεν φωτογραφιζόμαστε οικειοθελώς για να δούμε αργότερα τις φωτογραφίες μας εν είδη διαπόμπευσης στις εφημερίδες και τα κανάλια όπως έχει γίνει με δεκάδες συντρόφους μας τα τελευταία χρόνια. Όπως επίσης δεν δίνουμε γενετικό υλικό για να εμπλουτίσει η ΓΑΔΑ και οι κάθε λογής διωκτικές αρχές ανά τον κόσμο τις τράπεζες δεδομένων DNA που έχουν ήδη.
Σήμερα που το καπιταλιστικό σύστημα αντιμετωπίζει μια δομική κρίση εισπράττει την οργή και την αγανάκτηση των καταπιεσμένων, σήμερα σε μια εποχή γενικευμένης φτώχειας και εξαθλίωσης όπου κυριαρχεί ο φασισμός του κεφαλαίου και του κράτους, η καταστολή αποτελεί μονόδρομο.
Η άμεση κινητοποίηση των εκτελεστικών και διωκτικών αρχών είναι ενδεικτική για όποιον αντιστέκεται, για όποιον προτάσσει την καθολική ανατροπή του συστήματος μέσω της κοινωνικής επανάστασης, η οποία αποτελεί μονόδρομο για τη διέξοδο από το σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Παγιώνεται πλέον ξεκάθαρα το ιδεολογικό, νομικό και κατασταλτικό οπλοστάσιο της εξουσίας: ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ. Το μήνυμα της ανατροπής και της Κοινωνικής Επανάστασης δικαίως θεωρείται επικίνδυνο.
Απέναντι στον πόλεμο τους όσο σκληρός και να είναι, δεν τρομοκρατούμαστε. Οι διώξεις σε βάρος μας το μόνο που καταφέρνουν είναι να μας κάνουν πιο αποφασισμένους στους στόχους μας πιο σίγουρους στις επιλογές μας. Η απάντηση μας είναι οι αγώνες και όπλο μας η αλληλεγγύη, η οποία αποτελεί την δύναμη των καταπιεσμένων και συντρίβει σύνορα και τείχη που σηκώνονται από τους εξουσιαστές.
Στις 10/3/10 έπειτα από ένοπλη συμπλοκή με αστυνομικές δυνάμεις πέφτει μαχόμενος ο αναρχικός σύντροφος Λάμπρος Φούντας. Είναι οι μέρες εκείνες που η Ελλάδα μπαίνει κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο της τρόικας, είναι οι μέρες εκείνες που ο Λάμπρος Φούντας, μέλος της οργάνωσης Ε.Α χάνει την ζωή του σε ανταλλαγή πυροβολισμών κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης. Ως επαναστάτης ήταν συνεπής στην πορεία που διένυσε πριν την ένταξη του στον Επαναστατικό Αγώνα. Συμμετείχε ενταγμένος στον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο σε κοινωνικούς αγώνες, αναπτύσσοντας μια πολύμορφη δράση.
Ύστερα από ένα μήνα και μέσα σε ένα κλίμα τρομοϋστερίας τον Απρίλιο του 2010 στο πλαίσιο συλλήψεων για την εξάρθρωση της οργάνωσης Ε.Α συλλαμβάνονται οι αναρχικοί Νίκος Μαζιώτης, Πόλα Ρούπα και Κώστας Γουρνάς, οι οποίοι αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή τους στην οργάνωση. Ενώ συλλαμβάνονται και οι αναρχικοί Βαγγέλης Σταθόπουλος, Χριστόφορος Κορτέσης, Σαράντος Νικητόπουλος ενώ διέφυγε της σύλληψης ο Κώστας Κάτσενος, ο οποίος για ενάμιση χρόνο καταζητούνταν και οι 4 σύντροφοι αρνούνται κατηγορηματικά από την αρχή της σύλληψης τους τη συμμετοχή τους στην οργάνωση, δηλώνοντας ότι η δίωξή τους αφορά την πολυετή συμμετοχή τους σε ανατρεπτικά εγχειρήματα, την πολιτική τους ένταξη στον α/α χώρο και τις συντροφικές τους σχέσεις.
Το σύστημα θέλοντας να δώσει ένα αποφασιστικό χτύπημα στην οργάνωση Ε.Α. την οποία θεωρεί απειλή, επεκτείνει την επίθεσή του, μέσω των συλλήψεων αυτών για να συντρίψει ένα ευρύτερο κομμάτι του ανατρεπτικού κινήματος. Στα πλαίσια της επέκτασης αυτής της κατασταλτικής επίθεσης, 6 μήνες μετά καλούνται και ανακρίνονται δεκάδες σύντροφοι από τον α/α χώρο καθώς και φίλοι και συγγενείς των συλληφθέντων. Η εκδικητικότητα των μηχανισμών αποδεικνύεται για άλλη μια φορά, φτάνοντας στο σημείο να κατηγορηθεί η Μαρί Μπεραχά, σύζυγος του Κ. Γουρνά. Η δίωξη της αποτελεί μια καθαρά εκδικητική πράξη στο πρόσωπο του Κώστα Γουρνά σε μια προσπάθεια να καμφθεί η αγωνιστική στάση του.
Από τις 05/10/11 διεξάγεται η δίκη της υπόθεσης του Ε.Α στα ειδικά δικαστήρια των φυλακών Κορυδαλλού με παντελή απουσία δημοσιότητας. Ενώ τα ΜΜΕ έδειχναν πάντα πρόθυμα να βοηθήσουν την κατασταλτική επίθεση και την κρατική προπαγάνδα, τώρα προκλητικά και με πολιτική εντολή αποσιωπούν οτιδήποτε σχετίζεται με την εκδίκαση της υπόθεσης του Ε.Α.
Το καθεστώς από την πλευρά του πραγματοποιεί μια δίκη ενάντια στους πολιτικούς του αντιπάλους θέλοντας να φιμώσει κάθε μήνυμα Αγώνα και να διαστρεβλώσει το νόημα του. Το γεγονός ότι η υπόθεση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας εκδικάζεται σε ένα ειδικό δικαστήριο, με ειδικούς νόμους και ειδικές συνθήκες διεξαγωγής της δίκης, αποδεικνύει ότι η αστική δικαιοσύνη μόνο τυφλή δεν είναι απέναντι στο σύστημα που αυτή εξυπηρετεί και έχει συμφέρον να δικάσει τους συντρόφους ως “ποινικούς εγκληματίες” και “τρομοκράτες”. Έχουμε την εν ψυχρώ αποδοχή από τις αρχές ότι υπάρχει μια ειδική κατηγορία κατηγορουμένων που αντιμετωπίζεται με ειδικό τρόπο, διότι αυτό εξυπηρετεί το «γενικό συμφέρον», δηλαδή την «πάταξη της τρομοκρατίας». Και αυτό γιατί δεν θέλει να αναγνωρίσει ως πολιτικούς αντιπάλους, αγωνιστές που αντικρούουν και αμφισβητούν την ίδια την φύση του καθεστώτος και τις δομές του.
Από την άλλη, σε περίπτωση που μέλη αυτών των ομάδων συλληφθούν αντιμετωπίζονται με αμιγώς πολιτικό τρόπο: με ειδικούς νόμους και ειδικές συνθήκες κράτησης και παράλληλα τους ασκείται πολιτική δίωξη και οδηγούνται σε μία δίκη όχι δίκαιη, άλλα βαθύτατα πολιτική.
Η δίκη της υπόθεσης του Επαναστατικού Αγώνα βρίσκεται στο τελικό στάδιο. Η δίκη αυτή αποτέλεσε ένα πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, ένα πεδίο πολιτικής στήριξης των δράσεων και των θέσεων της οργάνωσης όσον αφορά τον αγώνα ενάντια στο καθεστώς και τις συνθήκες του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, με τελικό στόχο την κοινωνική επανάσταση.
Παράλληλα μέσα από αυτή την δίκη αναδείχθηκε ο λόγος των συντρόφων που δρώντας μέσα στα πλαίσια άλλων μορφών πάλης στοχοποιήθηκαν για τις επιλογές τους. Μέσα από τις καταθέσεις τους επικύρωσαν την πολυμορφία του αγώνα για την ανατροπή, υπερασπιζόμενοι την πολιτική τους ένταξη και δράση στα πλαίσια του αναρχικού χώρου.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι επιτακτική ανάγκη η αλληλεγγύη μας να έχει στόχο την όξυνση του αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση.
Θα συνεχίσουμε ακόμα πιο μαχητικά να είμαστε αλληλέγγυοι στους συντρόφους μας που διώκονται για την υπόθεση του ΕΑ. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και θα νικήσουμε.
Οι συλληφθέντες από την κατάληψη του Ρ/Σ Flash