Πολιτική κατάθεση του Βαγγέλη Σταθόπουλου στο ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού, 06/02/13

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο Vaggelis Stathopoulos.pdf (application/pdf).

Καταρχάς για να ξεκινήσω. Δεν αποδέχομαι τις κατηγορίες που μου αποδίδονται. Θεωρώ ότι η δίωξή μου είναι καθαρά πολιτική και φρονηματική. Δεν ήμουν ποτέ μέλος του E.A.

Από τότε που συνειδητοποίησα το τι γίνεται σε αυτή τη κοινωνία, κάτι που έγινε σε μικρή ηλικία, πήρα σαφή θέση συμμετέχοντας ευρύτερα σε εγχειρήματα του αντιεξουσιαστικού – αναρχικού χώρου. Συμμετείχα σε πολιτική κατάληψη στέγης το 1994. Συμμετείχα στο Πολυτεχνείο το 1995 όπου και συλλήφθηκα , όπως και και σε όλες τις καταλήψεις του πολυτεχνείου μέχρι και το 2001. Πήρα μέρος σε όλα τα Αντιπολεμικά συλλαλητήρια από το 1996-2001. Από το 1994 μέχρι σήμερα έχω σταθεί αλληλέγγυος σε πολλούς συντρόφους που έχουν συλληφθεί για διάφορα γεγονότα. Όντας και ο ίδιος εργάτης έχω στηρίξει και έχω συμμετάσχει σε πολλές κινητοποιήσεις που αφορούν τις εργασιακές συνθήκες γιατί ούτως η άλλως και εγώ δουλεύω από μικρός σε διάφορες δουλειές όπως οικοδομή και κουριερ. Μάλιστα όπως γνωρίζετε έχω πάθει εργατικό ατύχημα πηγαίνοντας στη δουλεία μου. Παρόλα αυτά όμως προσπάθησα ακόμα και από τη θέση που βρισκόμουν να συμμετάσχω με το δικό μου τρόπο σε όποια κινητοποίηση μπορούσα να σταθώ. Στα μέσα του 2007 ανέκαμψε η κατάσταση της υγείας μου και ήμουν στην εξέγερση του 2008 για τη δολοφονία του έφηβου Γρηγορόπουλου. Όπως ήμουν και στις κινητοποιήσεις για το θανάσιμο τραυματισμό της εργάτριας Κούνεβα. Continue reading

44η συνεδρίαση, Τετάρτη 6.2.2013

Να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες κλήθηκαν οι Χριστόφορος Κορτέσης και Βαγγέλης Σταθόπουλος, οι δυο πρώτοι από τους πέντε κατηγορούμενους που έχουν αρνηθεί τη συμμετοχή τους στον Επαναστατικό Αγώνα, οι οποίοι τοποθετήθηκαν στη φάση των απολογιών. Τοποθετήθηκαν ενώπιον ενός δικαστηρίου που τους παρακολουθούσε εμφανώς βαριεστημένα και δεν τους έκανε ερωτήσεις (πλην ελαχίστων του προέδρου) και ενώπιον ενός εισαγγελέα ο οποίος διατύπωσε ερωτήσεις με βάση το τεκμήριο ενοχής, αντιστρέφοντας την ίδια τη διακηρυγμένη βάση του ισχύοντος Δικαίου. Ετσι, για μια φορά ακόμη, εισπράξαμε μια απτή απόδειξη του ότι το ισχύον Δίκαιο δεν είναι και τόσο… ισχύον, όταν δικάζονται πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος και πρέπει να υπηρετηθούν σκοπιμότητες των διωκτικών του μηχανισμών.
Στην αρχή της τοποθέτησής του ο Χ. Κορτέσης θύμισε την άρνηση όλων των κατηγοριών εκ μέρους του, όταν ρωτήθηκε σχετικά κατά την έναρξη της δίκης. Επανέλαβε ότι αρνείται τις κατηγορίες και ότι ουδέποτε συμμετείχε στη συγκεκριμένη οργάνωση και τις ενέργειές της, θυμίζοντας ότι αυτό επαναλαμβάνει από τη στιγμή της σύλληψής του, σε όλες τις φάσεις αυτής της υπόθεσης. Τόνισε και πάλι ότι θεωρεί τη δίωξή του πολιτική, λόγω της πολιτικής του ταυτότητας ως αναρχικός, δηλαδή δηλωμένος αντίπαλος ενός καθεστώτος που τσακίζει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Ραδιοφωνική συνέντευξη για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

head_radiocane

Στα πλαίσια του διεθνούς καλέσματος αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα και εν όψει της έναρξης των πολιτικών τοποθετήσεων των συντρόφων και συντροφισσών που δικάζονται για την ίδια υπόθεση στις 29 Γενάρη 2013, το ραδιόφωνο radiocane στο Μιλάνο (Ιταλία) σε συνεργασία με τη Συνέλευση για την Υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα και την τεχνική υποστήριξη του αυτοργανωμένου ραδιοφώνου radio 98fm – Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης στην Αθήνα, πραγματοποίησε στις 14 Δεκέμβρη 2012 ραδιοφωνική συνέντευξη με τον αναρχικό σύντροφο, μέλος της οργάνωσης Κώστα Γουρνά, ο οποίος έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής στην οργάνωση και τον αναρχικό σύντροφο Βαγγέλη Σταθόπουλο, ο οποίος κατηγορείται για την ίδια υπόθεση ενώ ο ίδιος αρνείται της κατηγορίες.

Ακούστε το ηχητικό της συνέντευξης εδώ: εδώ

Μπορείτε επίσης να ακούσετε τη συνέντευξη στην ιταλική εκδοχή της: 1ο μέρος και 2ο μέρος.

37η συνεδρίαση, Πέμπτη 13.12.12

Σ’ εμάς δεν έχει απομείνει πλέον καμιά αμφιβολία ότι ο τακτικός εισαγγελέας της έδρας του τρομοδικείου που δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, Αντ. Λιόγας, θα είχε διαπρέψει ως επίτροπος σε έκτακτα στρατοδικεία του εμφύλιου ή της χούντας. Τότε που δίκαζαν με βάση το φρόνημα και όχι τις πράξεις. Τότε που αρκούσε ή άρνηση μιας δήλωσης μετάνοιας για να σε στείλει στο απόσπασμα ή στη φυλακή για χρόνια. Δεν πρόλαβε να ξεκινήσει η εξέταση των μαρτύρων υπεράσπισης του Σαράντου Νικητόπουλου και ο εισαγγελέας έδειξε πως θεωρεί ως το πιο σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο τι βιβλία διαβάζει ο Νικητόπουλος και ποια είναι η γνώμη του για το ένοπλο! Ας φροντίσει ο κ. Λιόγας να εκδώσει εντάλματα σύλληψης κατά όλων μας. Είμαστε πάρα πολλοί αυτοί που έχουμε θετική άποψη για το ένοπλο, που έχουμε βιβλία αντάρτικων κινημάτων και ένοπλων οργανώσεων στις βιβλιοθήκες μας, που έχουμε βιβλίο με προσωπική αφιέρωση του Δημήτρη Κουφοντίνα (και άλλων…).
Για την τελική αγόρευση του εισαγγελέα δεν έχουμε καμιά αμφιβολία. Ούτε καν για το κακότεχνο του πράγματος, δεδομένου ότι θα πρέπει να κατασκευάσεις λογικά τερατουργήματα για να εισηγηθείς ενοχή όλων κατά το κατηγορητήριο. Μένει να δούμε μόνο, αν και οι δικαστές της έδρας θ’ ακολουθήσουν τον εισαγγελέα σ’ αυτό το δρόμο του «πετάει ο γάιδαρος; πετάει». Ας δούμε, λοιπόν, το ρεπορτάζ από την 37η συνεδρίαση.
Στο πρώτο μέρος της συνεδρίασης ολοκληρώθηκαν οι καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης του Βαγγέλη Σταθόπουλου, οι οποίοι κινήθηκαν στο ίδιο πλαίσιο με τους μάρτυρες της προηγούμενης συνεδρίασης. Μίλησαν για την πολύχρονη δράση του Σταθόπουλου ως αγωνιστή του αναρχικού κινήματος, για τη στοχοποίησή του και τις διώξεις που υπέστη, για το ντόμπρο χαρακτήρα του και τις αρχές που χαρακτηρίζουν την αγωνιστική του διαδρομή. Continue reading

36η συνεδρίαση, Τρίτη 11.12.12

Κατανοητό το εισαγγελικό πάθος για πάση θυσία καταδίκες για όλους τους κατηγορούμενους, αλλά θα έπρεπε να υπάρχει τουλάχιστον ένα επίπεδο σοβαρότητας και μια επίφαση αμεροληψίας. Ο εισαγγελέας της έδρας του τρομοδικείου που δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, Αντ. Λιόγας, για μια ακόμη φορά κατάφερε να εκτεθεί ανεπανόρθωτα, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την κενότητα του κατηγορητήριου. Με ήπιο –όπως πάντοτε– τόνο, συνέστησε στους μάρτυρες υπεράσπισης του Βαγγέλη Σταθόπουλου να μην αναφέρονται μόνο στη δράση του στο πλαίσιο του αναρχικού κινήματος, αλλά να μιλήσουν και για τις κατηγορίες που αυτός αντιμετωπίζει. Εσπευσε, δε, να διευκρινίσει τι εννοεί: Κατηγορείται ο Σταθόπουλος ότι έφυγε ένα πρωί από το σπίτι του και πήγε στον Υμηττό για καφέ. Δεν τον ρώτησε ο μάρτυρας ή η μάρτυρας «ρε Βαγγέλη, πήγες όντως εκείνο το πρωί στον Υμηττό;»!
Ας κάνουμε εμείς την υπόθεση, ότι οι φίλοι και σύντροφοι του Σταθόπουλου παρήλαυναν από το δικαστήριο και κατέθεταν ότι ρώτησαν το φίλο και σύντροφό τους και αυτός τους είπε ότι ποτέ δεν πήγε στην Καισαριανή για καφέ με τον Μαζιώτη ή ότι την τάδε μέρα και ώρα ο Σταθόπουλος έπινε καφέ μαζί τους και άρα δε θα μπορούσε να βρίσκεται εκεί που λέει το κατηγορητήριο. Τι θα έλεγε τότε ο εισαγγελέας; Θα προσπαθούσε να τους απαξιώσει, να τους βγάλει ψευδομάρτυρες. Αν μεν επικαλούνταν τη διαβεβαίωση του ίδιου του Σταθόπουλου, ο εισαγγελέας θα υποστήριζε ότι αυτή δεν έχει καμιά αξία, γιατί θα μπορούσε να τους έχει πει ψέματα για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Στην καλύτερη περίπτωση θα τους έβγαζε άχρηστους ως μάρτυρες, γιατί δεν γνωρίζουν πρωτογενώς αυτά που κατέθεσαν. Αν έλεγαν ότι την τάδε μέρα και ώρα ήταν οι ίδιοι μαζί με τον Σταθόπουλο, θα τους τάραζε στις ερωτήσεις για το πώς είναι δυνατόν να θυμούνται με ακρίβεια τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα, όταν στο μεταξύ συναντήθηκαν δεκάδες φορές με τον φίλο τους. Γιατί θυμούνται ειδικά αυτή τη μέρα και ώρα, που τυχαίνει να αναφέρεται στο κατηγορητήριο;
Στην πραγματικότητα, ο εισαγγελέας ζήτησε από τους μάρτυρες να εμφανιστούν ως φανερά κατασκευασμένοι, για να μπορέσει να τους ακυρώσει. Εκανε και κάτι ακόμη, όμως. Με όσα είπε υιοθέτησε τα όσα αναφέρει το κατηγορητήριο και ζήτησε από τους μάρτυρες να τα διαψεύσουν! Κι αυτό αποτελεί τον ορισμό της προκατάληψης, διότι θεωρείται ισχυρή η κατηγορία και καλείται ο κατηγορούμενος ν’ αποδείξει ότι δεν ισχύει και όχι η κατηγορούσα αρχή ν’ αποδείξει ότι ισχύει.
Δεν είδαμε τον κ. Λιόγα να δείχνει την ίδια ζέση όταν κατέθετε ο περιβόητος Παπαθανασάκης, ο τμηματάρχης της Αντιτρομοκρατικής, και φλόμωνε στο ψέμα το δικαστήριο, επικαλούμενος αναφορές υφισταμένων του, τους οποίους αρνιόταν να κατονομάσει, επικαλούμενος υπηρεσιακά σημειώματα τα οποία… καταστρέφονταν αμέσως, χωρίς να μπαίνουν σε κανέναν φάκελο. Δεν τον ακούσαμε τότε να λέει στον Παπαθανασάκη, όπως θα έλεγε κάθε άνθρωπος που ενδιαφέρεται για την ανακάλυψη της αλήθειας: «Αφού όσα καταθέτετε, κύριε μάρτυρα, τα πληροφορηθήκατε από αναφορές υφισταμένων σας, οι οποίες δεν υπάρχουν με τη μορφή υπηρεσιακών εγγράφων, έχετε υποχρέωση να μας πείτε τα ονόματά τους, ώστε να τους καλέσουμε εδώ και να τους υποβάλουμε στη βάσανο της επ’ ακροατηρίω εξέτασης. Οσα μας λέτε εσείς δεν έχουν καμιά αξία, γιατί τα γνωρίζετε δευτερογενώς». Continue reading