Κείμενο της Πόλας Ρούπα και του Νίκου Μαζιώτη για την απόφαση της δίκης της υπόθεσης του Επαναστατικού Αγώνα

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Η δίκη για την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας έληξε στις 3 Απρίλη του 2013 με την καταδίκη σε μεγάλες ποινές των μελών της οργάνωσης. Η ποινή που επέβαλε το δικαστήριο ήταν 50 χρόνια κατά συγχώνευση σε καθένα από τα τρία μέλη του Επαναστατικού Αγώνα.
Η απόφαση του δικαστηρίου αντανακλά μια αντίφαση που κατά την άποψή μας παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε δίκη ένοπλης οργάνωσης. Από τη μια το δικαστήριο όφειλε να εξασφαλίσει μια μεγάλη καταδίκη για τα μέλη της οργάνωσης η οποία έχει πολιτικό νόημα και στόχευση. Από την άλλη η πολύμηνη μάχη στην δικαστική αίθουσα των μελών με το δικαστήριο και το σκεπτικό των διωκτών τους είχε ως αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των κατηγοριών όπως ήταν διατυπωμένες στο βούλευμα να καταρρεύσουν, γεγονός που σε κάποιες περιπτώσεις ήταν αποτέλεσμα της άμεσης και σε κάποιες άλλες της έμμεσης αποδοχής από τους δικαστές των πολιτικών μας θέσεων όπως τις εκφράσαμε κατά τη διάρκεια της δίκης. Αποτέλεσμα αυτής της μάχης ήταν η τελική μετατόπιση του δικαστηρίου σε μια σειρά από ζητήματα είτε πολιτικά είτε ποινικά, μετατόπιση που καταγράφηκε πρακτικά στην απόφαση για το σύνολο των κατηγορουμένων. Είμαστε εξάλλου βέβαιοι, πως οι περισσότεροι που παρακολούθησαν αυτή τη δίκη και γνωρίζουν την ιστορία ανάλογων δικών για ένοπλες οργανώσεις, περίμεναν μια πολύ πιο αυστηρότερη απόφαση.
Η μάχη που δώσαμε ήταν πολιτική. Κυρίαρχο στοιχείο αυτής της μάχης ήταν η ανάδειξη του αδιαίρετου της δίωξης και της πολιτικής φύσης της υπόθεσης σε όλα τα επίπεδα. Αυτό το αδιαίρετο αν και δεν ομολογήθηκε ποτέ από τους δικαστές (πώς θα μπορούσε άλλωστε να ομολογηθεί;), έγινε αποδεκτό. Και αυτό καθόρισε την έκβαση σε μεγάλο βαθμό της δίκης και την απόφαση των δικαστών για τα μέλη, αλλά και για τους υπόλοιπους που δικάζονταν.Με άλλα λόγια, η πολιτική πίεση που ασκήσαμε στους δικαστές, τους οδήγησε σε σειρά οπισθοχωρήσεων που εκφράστηκε με την αποδοχή της πολιτικής φύσης της υπόθεσης, αφού αναγνώρισαν ότι μπροστά τους είχαν πολιτικά πρόσωπα. Η οπισθοχώρηση αυτή δεν αποτυπώθηκε βέβαια με την ρητή αποδοχή ότι διεξάγουν μια πολιτική δίκη, γεγονός που θα ακύρωνε τον ίδιο τους τον ρόλο και θα είχε ως λογικό επακόλουθο την παραίτησή τους και την ακύρωση της διαδικασίας. Ο τεχνητός διαχωρισμός που χρησιμοποίησαν ήταν ως γνωστό η θέση ότι «τα πρόσωπα που δικάζονται είναι πολιτικά, το ιστορικό φαινόμενο που εξετάζεται είναι πολιτικό, αλλά οι πράξεις είναι ποινικές», και αυτό ισχυρίστηκε και ο εισαγγελέας στην πρότασή του. Αυτός ο διαχωρισμός που συνιστά μεν μια αντίφαση -και παρά την απίστευτη ρηχότητά της-, διασφάλισε το καθεστωτικό πλαίσιο όπου κινήθηκε το δικαστήριο τον ενάμισι χρόνο διεξαγωγής της δίκης. Η τελική απόφαση εμπεριείχε έντονο το στοιχείο της πολιτικής οπισθοχώρησης των δικαστών η οποία ήταν αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής πίεσης που ασκήσαμε.Αυτό εκφράστηκε στην ακύρωση ή την μετατροπή πολλών κατηγοριών, αρκετές από τις οποίες έγιναν με καθαρά πολιτικά κριτήρια.
Καθαρά πολιτική είναι βέβαια, η απόφαση της απαλλαγής από την κατηγορία της αρχηγίας των μελών του Επαναστατικού Αγώνα και είναι πρώτη φορά που δικαστήριο αποδέχεται την οριζόντια μορφή πολιτικής οργάνωσης των αναρχικών, που αποδέχεται στην ουσία την ύπαρξη μη ιεραρχικών μορφών πολιτικής οργάνωσης, έξω, πέρα και ενάντια στην κυρίαρχη οργανωτική μορφή. Αυτό εξάλλου επιβεβαιώνει και η θέση του εισαγγελέα που στήριξε τη μη ορθότητα της κατηγορίας λέγοντας πως «προέκυψε ότι ο Επαναστατικός Αγώνας ήταν μια αναρχική οργάνωση, της οποίας τα μέλη εύλογο είναι εκ πεποιθήσεως να απεχθάνονται κάθε μορφής ιεραρχική εξάρτηση κι έτσι όπως οι τρεις πρώτοι κατηγορούμενοι ισχυρίστηκαν». Την θέση αυτή ήρθαν και στήριξαν και οι πολιτικοί μάρτυρες υπεράσπισής μας στις τοποθετήσεις τους. Πρόκειται για την ευθεία αναγνώριση όχι μόνο των τρόπων οργάνωσης και δράσης των αναρχικών, αλλά και της επαναστατικής μας στόχευσης για την ανατροπή των κυρίαρχων σχέσεων και την προώθηση ενός επαναστατικού κοινωνικού μετασχηματισμού με οριζόντιες οργανωτικές δομές σε όλα τα επίπεδα, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά.
Όλο το διάστημα της δικαστικής διαδικασίας που αφορούσε τους μάρτυρες κατηγορίας, αξιοποιήσαμε την ευκαιρία για να μιλήσουμε για όλες τις ενέργειες της οργάνωσης, να αναδείξουμε την πολιτική τους σημασία, αλλά και τη διαχρονικότητά τους, να τις τοποθετήσουμε μέσα στο ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκαν και να τις συνδέσουμε με το σημερινό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, έτσι όπως αυτό διαμορφώνεται με την παγκόσμια συστημική κρίση. Ζωντανέψαμε την ιστορία της οργάνωσης μέσα στη δικαστική αίθουσα και μετατρέψαμε την ίδια της τη δράση για την οποία το κράτος μας δίκαζε ως πολιτικό όπλο εναντίον των διωκτών μας και του συστήματος που υπηρετούν.
Πέρα όμως από την ανάδειξη και την υπεράσπιση κάθε πολιτικής διάστασης της δράσης της οργάνωσής μας με συνεχείς τοποθετήσεις και παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δεν αφήσαμε στη διάθεση των δικαστών χωρίς να παρέμβουμε ούτε το νομικό μέρος της δίωξης. Continue reading

52η συνεδρίαση Τετάρτη, 3.4.12 – Απόφαση του τρομοδικείου

Ανταπόκριση από το δικαστήριο

Με μια απόφαση ξέχειλη από πολιτική σκοπιμότητα, παρά την αγωνιώδη προσπάθεια συγκάλυψής της, έπεσε η αυλαία στο τρομοδικείο του Κορυδαλλού που δίκασε την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Οι υψωμένες γροθιές του Κώστα Γουρνά, του Βαγγέλη Σταθόπουλου και του Χριστόφορου Κορτέση, που πήραν το δρόμο για τη φυλακή, συνοδευόμενοι από τα αγωνιστικά συνθήματα μιας κατάμεστης αίθουσας, ήταν η τελευταία εικόνα μιας ακόμη πολιτικής δίκης, που κράτησε 18 ολόκληρους μήνες (ξεκίνησε στις 5 Οκτώβρη του 2010), στη διάρκεια των οποίων έγιναν 52 συνεδριάσεις. Ας δούμε αναλυτικά το ρεπορτάζ της τελευταίας συνεδρίασης.

Με την έναρξη της συνεδρίασης, ένας οργισμένος Σπύρος Φυτράκης κατήγγειλε την αστυνομοκρατία: Πολλή τελετουργία! Τι είναι αυτά τα πράγματα έξω; Εκοψαν ακόμα και την κυκλοφορία. Πράγματι, οι μπάτσοι είχαν κόψει την κυκλοφορία στο δρόμο έξω από τις φυλακές και είχαν στήσει σκοπιές από ΜΑΤ. Στη σμικρυμμένη δικαστική αίθουσα μπήκαν μόνον οι μισοί, ενώ δεκάδες παρέμειναν έξω από το χώρο της φυλακής, περιμένοντας υπομονετικά επί ώρες.

Από τα πρώτα κιόλας λόγια του προέδρου, φάνηκε η πολιτική σκοπιμότητα. Ανακοίνωσε την απόρριψη του αυτοτελούς ισχυρισμού κατηγορούμενων ότι δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη η κατάθεση του τμηματάρχη της Αντιτρομοκρατικής Κ. Παπαθανασάκη, με το επιχείρημα ότι είναι μεν υποχρεωτική η αναφορά από τον μάρτυρα της πηγής της πληροφόρησής του, όμως ο Παπαθανασάκης κατέθεσε όσα υπέπεσαν στην αντίληψή του και όσα του μετέφεραν άνδρες της ΔΑΕΕΒ! Μ’ άλλα λόγια, έχουμε πλέον νομολογία ότι η Αντιτρομοκρατική καταθέτει ως υπηρεσία. Στέλνει έναν, αυτός καταθέτει το σενάριο της υπηρεσίας και οι μαρτυρίες αυτών που υποτίθεται ότι έκαναν τις παρακολουθήσεις δεν κατατίθενται ποτέ. Οι στοιχειώδεις απαιτήσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ΚΠΔ) γίνονται ξέφτια. Οπως θα δούμε παρακάτω, χωρίς τη νομιμοποίηση του σεναριογράφου της Αντιτρομοκρατικής δε θα μπορούσαν να υπάρξουν οι δύο από τις πέντε καταδίκες.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος ανακοίνωσε την αθώωση της Μαρί Μπεραχά. Το ακροατήριο άρχισε να χειροκροτά, αλλά το χειροκρότημα πάγωσε από την οργισμένη φωνή του Κ. Γουρνά: Τι χειροκροτάτε; Η ίδια έδρα θα μας ρίξει τόσα χρόνια!

Ο πρόεδρος αντιπαρήλθε με ψυχραιμία την προσωρινή ένταση και συνέχισε ανακοινώνοντας την αθώωση του Σαράντου Νικητόπουλου λόγω ικανών αμφιβολιών, όπως είπε, και του Κώστα Κάτσενου, λόγω ελάχιστων αμφιβολιών. Δίνοντας ποσοτική διάσταση στις αμφιβολίες, ιδιαίτερα για τον Κ. Κάτσενο, ήθελε να στείλει το μήνυμα ότι το δικαστήριο βασάνισε πολύ όλα τα αποδεικτικά μέσα και ότι ακόμα και την ελάχιστη αμφιβολία την ερμήνευσε υπέρ του κατηγορούμενου, όπως απαιτεί η βασική αρχή του ποινικού δικαίου (in dubio pro reo). Και βέβαια, δεν έκανε καμιά χάρη στους δυο αγωνιστές. Με τι θα καταδίκαζαν τον Νικητόπουλο, με την αποκριάτικη περούκα που μάζεψαν οι ασφαλίτες από το σπίτι του ή με το ότι ήπιε καφέ με τον Μαζιώτη και μερικούς άλλους συγκατηγορούμενούς του, χωρίς να εμφανίζεται πουθενά αλλού στο σενάριο της Αντιτρομοκρατικής, η οποία παρά ταύτα τον συνέλαβε; Με τι θα καταδίκαζαν τον Κάτσενο, με τον καφέ που ήπιε κι αυτός στην καφετέρια του Αλσους Καισαριανής; Η διαφοροποίηση στην ποσότητα των αμφιβολιών ανάμεσα στους δυο αθωωθέντες ήταν το προανάκρουσμα για την καταδίκη των άλλων δύο. Γιατί ο Κάτσενος είχε περάσει για κάνα τεταρτάκι από το σπίτι του Σταθόπουλου, όπου σύμφωνα με το ασφαλίτικο σενάριο μαζεύτηκαν κάποια βραδιά οι «συνωμότες».

Αμέσως μετά, λοιπόν, ανακοινώθηκαν οι καταδίκες του Χριστόφορου Κορτέση και του Βαγγέλη Σταθόπουλου μόνο για «συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης». Αιτιολογία δε δόθηκε, ούτε καν σε συνοπτική μορφή, όπως απαιτείται. Θα τη διαβάσουμε όταν δημοσιευτεί η απόφαση, αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα αναφέρεται σε εκείνη τη «συνωμοτική» συνάντηση στο σπίτι του Σταθόπουλου, όπου σύμφωνα με την Αντιτρομοκρατική ο Κορτέσης φέρεται να βγαίνει δυο φορές, αλλά να μπαίνει μία! Δε θα επαναλάβουμε όσα αναλυτικά έχουμε γράψει. Θυμίζουμε μόνον αυτή τη χοντροκοπιά του ασφαλίτικου σενάριου, για να αποδείξουμε ότι οι Κορτέσης και Σταθόπουλος δεν καταδικάστηκαν επειδή προέκυψε κάτι σε βάρος τους, αλλά επειδή δεν μπορούσαν να στείλουν μόνο τον Κ. Γουρνά στη φυλακή (μετά το πέρασμα των Ν. Μαζιώτη και Π. Ρούπα στην παρανομία). Αυτό φάνηκε πιο καθαρά στο κλείσιμο της διαδικασίας.

Η αθώωση των Νικητόπουλου-Κάτσενου ήταν η μοναδική διαφοροποίηση του δικαστήριου από την περί ενοχής πρόταση του εισαγγελέα. Ολα τα υπόλοιπα ήταν ίδια: Μαζιώτης, Ρούπα, Γουρνάς, Κορτέσης, Σταθόπουλος ένοχοι για «συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης» (οι δύο τελευταίοι μόνο γι’ αυτό και αθώοι για όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες). Οι τρεις πρώτοι, που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή τους στον ΕΑ: Αθώοι για την κατηγορία της «διεύθυνσης τρομοκρατικής οργάνωσης», για τις δεκάδες απόπειρες ανθρωποκτονίας που πήγαν να τους φορτώσουν (σχεδόν σε όλες τις ενέργειες του ΕΑ), καθώς και για προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών μηχανισμών στις ενέργειες της οργάνωσης (έμεινε μόνο η κατηγορία της έκρηξης). Επίσης, αθώος ο Κ. Γουρνάς για την κατηγορία της συλλογής και διαχείρισης οικονομικών μέσων «τρομοκρατικής» οργάνωσης. Ενοχοι και οι τρεις για απλή συνέργεια σε όλες τις ενέργειες της οργάνωσης (επικύρωση της ναζιστικής αρχής της συλλογικής ευθύνης, δεδομένου ότι δεν υπήρξε κανένα στοιχείο για συμμετοχή τους σε οποιαδήποτε ενέργεια), όπως επίσης για παράνομη κατοχή όπλων, εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών μηχανισμών (που βρέθηκαν στις γιάφκες). Ολες οι εκρήξεις θεωρήθηκαν μια πράξη κατ’ εξακολούθηση, όπως και οι διακεκριμμένες φθορές που αυτές προκάλεσαν. Χωριστές πράξεις θεωρήθηκαν μόνο οι τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά των ΜΑΤάδων στα Εξάρχεια (υπουργείο Πολιτισμού), για τις οποίες επίσης κηρύχτηκαν ένοχοι απλής συνέργειας. Τέλος, η Π. Ρούπα και ο Κ. Γουρνάς κρίθηκαν ένοχοι χρήσης πλαστού εγγράφου (για πλαστές ταυτότητες) και όχι πλαστογραφίας μετά χρήσεως, που ήταν η αρχική κατηγορία.

Αμέσως μετά υπήρξαν αιτήματα αναγνώρισης ελαφρυντικών. Οι Ι. Ραχιώτης και Π. Γιαννακοπούλου ζήτησαν για τον Χ. Κορτέση το ελαφρυντικό των μη ταπεινών κινήτρων, αναφερόμενοι στον πολιτικό χαρακτήρα της δράσης του ΕΑ και στην ανιδιοτέλεια που χαρακτήριζε όσους συμμετείχαν στην οργάνωση, οι οποίοι όχι μόνο δεν αποκόμισαν οποιοδήποτε πολιτικό όφελος απ’ αυτή τη δράση, αλλά αντίθετα έβαλαν σε κίνδυνο τη ζωή και την ελευθερία τους. Επιπλέον, ζήτησαν να αναγνωριστεί στον Κορτέση το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου, γιατί σε όλη του τη ζωή υπήρξε ένας εργάτης, πολιτικά στρατευμένος, που με τη δράση του προσπάθησε πάντοτε να βοηθήσει τον τόπο.

Με παρόμοια επιχειρήματα η Μ. Δαλιάνη ζήτησε το ελαφρυντικό των μη ταπεινών κινήτρων για τον Β. Σταθόπουλο, όπως και το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη. Για λογαριασμό του Κ. Γουρνά ζήτησε μόνο το ελαφρυντικό των μη ταπεινών κινήτρων, αναφερόμενη στο δίκαιο της ανυπακοής και της αντίστασης. Ο Γουρνάς σας εξήγησε την πολιτική του διαδρομή, είπε η συνήγορος, ο Γουρνάς όπως και οι Μαζιώτης και Ρούπα σας εξέθεσαν τις πολιτικές τους απόψεις, τις απόψεις της οργάνωσής τους, ενώ οι μάρτυρες υπεράσπισης ήρθαν και σας είπαν ότι «αυτοί είναι δικοί μας άνθρωποι, δικό μας κομμάτι». Η δράση τους υπήρξε εξ ορισμού ανιδιοτελής και αυτό υποστήριξε ο Κ. Γουρνάς, όταν σας είπε «θέλω να με κοιτάξετε στα μάτια και να μου πείτε ότι είμαι εγκληματίας».

Ο Σ. Φυτράκης είπε πως οι Ν. Μαζιώτης και Π. Ρούπα από την αρχή τον είχαν εξουσιοδοτήσει να μη ζητήσει κανένα ελαφρυντικό απ’ αυτά που αναγνωρίζει το τυποποιημένο δίκαιο της αστικής τάξης. Οι ίδιοι οι απόντες επαναστάτες, άλλωστε, σας εξέθεσαν τα πάντα και εγώ απλώς τα υπενθυμίζω σήμερα, τόνισε ο συνήγορος. Εσείς βέβαια, κατέληξε, έχετε τις αυτοτελείς δυνατότητές σας στο ζήτημα των ελαφρυντικών.

Ο εισαγγελέας, στην προσπάθειά του να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, διέπραξε μια νομική χοντράδα. Εχω δεχτεί, είπε, ότι τα κίνητρα ήταν πολιτικά, ήταν ιδεολογικά, ότι με την εμπλοκή τους οι κατηγορούμενοι δεν αποσκοπούσαν σε προσωπικό όφελος, αλλά θεωρούσαν ότι θα συνέβαλαν στο να γίνει ο κόσμος καλύτερος. Αυτό όμως, συνέχισε, από μόνο του δεν μπορεί να χαρακτηρίσει τα κίνητρά τους μη ταπεινά, γιατί αυτό δεν κρίνεται από τις υποκειμενικές απόψεις, αλλά από τις κρατούσες ηθικές πεποιθήσεις. Και προχώρησε σ’ ένα φτηνιάρικο κήρυγμα υπεράσπισης της αστικής δημοκρατίας και των «αυξημένων δυνατοτήτων πολιτικής δράσης» που αυτή προσφέρει. Σε ό,τι αφορά το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου το χόντρυνε ακόμη πιο πολύ, υποστηρίζοντας ότι οι καταδικασθέντες, ως αναρχικοί, συμμετείχαν και θα εξακολουθήσουν να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις που κατά κανόνα και από τη φύση τους είναι έκνομες! Γι’ αυτό και πρότεινε να μην αναγνωριστεί κανένα από τα ελαφρυντικά.

Οι συνήγοροι (Δαλιάνη, Ραχιώτης, Γιαννακοπούλου) απάντησαν στον εισαγγελέα πως το σκεπτικό του ακυρώνει την ίδια την έννοια του ελαφρυντικού. Διότι τα μη ταπεινά κίνητρα είναι για τον ένοχο, είναι γι’ αυτόν που παραβιάζει το νόμο και όχι γι’ αυτόν που δεν τον παραβιάζει. Ο εισαγγελέας αντιμετωπίζει τους κατηγορούμενους ως πολιτικούς αντιπάλους και κάνει πολιτικά εχθρική πρόταση. «Πρέπει να ‘σαι λαμόγιο για να ‘σαι έντιμος!», ακούστηκε μια δυνατή φωνή από το ακροατήριο, προκαλώντας εμφανή αμηχανία στην έδρα.

Το δικαστήριο, μετά από διάσκεψη, απέρριψε τα αιτήματα για αναγνώριση ελαφρυντικών, ανακοινώνοντας μόνο ότι δεν συντρέχουν ελαφρυντικές περιστάσεις, χωρίς καμιά επί της ουσίας αιτιολογία.

Οταν δόθηκε ο λόγος στον εισαγγελέα να προτείνει ποινές, αυτός εγκατέλειψε κάθε έννοια ηπιότητας και ισορροπίας και έκανε μια ανατριχιαστική πρόταση, με ποινές που αθροιστικά έφτασαν τα 86 χρόνια για τον Ν. Μαζιώτη και τα 87 για τους Π. Ρούπα και Κ. Γουρνά. Εφτασε σε τέτοιο σημείο πρόκλησης, ώστε πρότεινε την ίδια ποινή για το αδίκημα της «συγκρότησης τρομοκρατικής οργάνωσης» για όλους τους κατηγορούμενους. Δηλαδή, και για τους Κορτέση-Σταθόπουλο, που καταδικάστηκαν μόνο γι’ αυτό, και για τους Μαζιώτη-Ρούπα-Γουρνά, που καταδικάστηκαν και για τις γιάφκες και για όλες τις ενέργειες της οργάνωσης.

Αυτό το γεγονός κατέδειξαν οι συνήγοροι, αναφερόμενοι στην έννοια της αναλογικότητας των ποινών. Η Μ. Δαλιάνη θύμισε ότι στη δίκη της 17Ν σε 8 χρόνια καταδικάστηκε ο Δ. Κουφοντίνας, ενώ στους κατηγορούμενους που καταδικάστηκαν μόνο για συμμετοχή η ποινή ήταν 5 χρόνια. Οτιδήποτε άλλο από τη μιικρότερη δυνατή ποινή θα είναι άδικο, τόνισε η Π. Γιαννακοπούλου. Δεν μπορώ ν’ ακούω ποινές 80 χρόνια, σχολίασε ο Σ. Φυτράκης. Δεν φτάνει, δηλαδή, αν πάμε λίγο παρακάτω; Αν κάνουμε μια ισορροπία; Να ‘χουν και ένα νόημα οι ποινές. Να μη λειτουργήσει το «Δίκαιο του εχθρού», τόνισε η Δάφνη Βαγιανού, με τον πρόεδρο ν’ απαντά «ζεματισμένος»: Ας τον ξεπεράσουμε αυτόν τον όρο!

Το πόσο τον ξεπέρασε το δικαστήριο φάνηκε μετά τη νέα διάσκεψή του, όταν ανακοίνωσε ακριβώς τις ποινές που είχε προτείνει ο εισαγγελέας! 86 χρόνια στον Μαζιώτη, από 87 σε Ρούπα-Γουρνά, 7 στον Κορτέση μόνο για συμμετοχή και 8 στον Σταθόπουλο (συμμετοχή συν ένα χρόνο για κατοχή ασυρμάτου χωρίς άδεια). Δηλαδή, το δικαστήριο διαφοροποιήθηκε από τον εισαγγελέα ελάχιστα στην ποινή στους Κορτέση-Σταθόπουλο. Τους έριξαν σκόπιμα μια δυσανάλογα μεγάλη ποινή, για να μπορέσουν να τους στείλουν στη φυλακή.

Η πρόταση του εισαγγελέα για τις συγχωνεύσεις ήταν εξίσου κατασταλτική (οι συνήγοροι ζήτησαν τα ελάχιστα προβλεπόμενα) και το δικαστήριο την έκανε επίσης δεκτή, επιβάλλοντας τελικά: στον Ν. Μαζιώτη 50 χρόνια, στους Π. Ρούπα και Κ. Γουρνά από 50 χρόνια και 6 μήνες (και για τους τρεις μέγιστη εκτιόμενη ποινή είναι τα 25 χρόνια), στον Β. Σταθόπουλο 7 χρόνια και 6 μήνες και στον Χρ. Κορτέση 7 χρόνια. Επίσης, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων στους τρεις πρώτους για 5 χρόνια και στους δύο τελευταίους για 3 χρόνια. Φυσικά, αφαίρεσε το χρόνο κράτησης (18 μήνες για τους Μαζιώτη-Ρούπα-Γουρνά και 12 μήνες παρά 4 μέρες για τους Κορτέση-Σταθόπουλο).

Και φτάσαμε στο τελευταίο στάδιο, στο αν η έφεση θα έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα. Ο εισαγγελέας καθάρισε χωρίς πολλά-πολλά, προτείνοντας να μην έχει η έφεση ανασταλτικό χαρακτήρα, αφού από τη φύση των εγκλημάτων που διέπραξαν είναι πιθανόν να διαπράξουν νέα! Εκπληκτικό! Τόσο εκπληκτικό που αρκεί να ρωτήσει κανείς: και γιατί δεν το έκαναν στα δυο χρόνια που είναι ελεύθεροι;

Απ’ αυτό ξεκίνησαν και οι συνήγοροι των Κορτέση και Σταθόπουλου (Δαλιάνη, Γιαννακοπούλου, Ραχιώτης), τονίζοντας πως είναι αυτονόητο να δοθεί αναστέλουσα δύναμη στην έφεσή τους. Δυο χρόνια είναι ελεύθεροι, επί ενάμιση χρόνο παρουσιάζονται ανελλιπώς στο δικαστήριο, εμφανίστηκαν ακόμη και σήμερα και έχουν κάθε λόγο να εμφανιστούν στο εφετείο για να διεκδικήσουν στο δεύτερο βαθμό την αθώωσή τους. Επιπρόσθετα, με τον ένα χρόνο που έχουν καθήσει στη φυλακή, συν τα μεροκάματα που έχουν κάνει, θα φτάσουν στο εφετείο έχοντας εκτίσει την ποινή, με αποτέλεσμα να μην έχει γι’ αυτούς καμιά πρακτική σημασία ο δεύτερος βαθμός. Το τεκμήριο αθωότητας, που ισχύει μέχρι την τελεσίδικη κρίση γίνεται κουρέλι. Το Συμβούλιο τους αποφυλάκισε όταν απειλούνταν με ποινές ακόμη και ισοβίων, πώς θα τους στείλει στη φυλακή το δικαστήριο, όταν έχουν καταδικαστεί μόνο για μία κατηγορία;

Η διακοπή για να διασκεφθούν οι δικαστές γι’ αυτό το θέμα ήταν εξαιρετικά μεγάλη. Επειδή σίγουρα το είχαν συζητήσει στο εικοσαήμερο που προηγήθηκε, είμαστε σίγουροι ότι άλλο τους απασχόλησε. Και κάποια «τέλια» λειτούργησαν. Ακόμα και με την τελευταία απόφασή τους οι δικαστές του τρομοδικείου κλήθηκαν ν’ απαντήσουν σ’ ένα πολιτικό και όχι ποινικό ερώτημα. Ποινικά τα πράγματα ήταν εξαιρετικά απλά: Κορτέσης και Σταθόπουλος ήταν ο ορισμός των κατηγορούμενων που έπρεπε να τους δοθεί ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση. Πολιτικά, όμως, πώς θα απαντιόταν η χολερική προπαγάνδα των διάφορων Πρετεντεράκηδων που θα φρύαζαν το βράδυ; «Ολόκληρος Επαναστατικός Αγώνας και πήγε μόνον ένας στη φυλακή! Είχε δίκιο ο κ. Δένδιας!». Ετσι, η απόφαση να μην έχει ανασταλτικό χαρακτήρα η έφεση, την οποία ανακοίνωσε ο πρόεδρος, πριν λύσει βιαστικά τη συνεδρίαση, ήταν μονόδρομος για ένα δικαστήριο πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Αυτές οι τελευταίες λέξεις έγιναν δεκτές με φωνές αποδοκιμασίας από το ακροατήριο, οι οποίες μετατράπηκαν σε μαχητικά συνθήματα, καθώς δικαστές και εισαγγελείς έφευγαν βιαστικά από την έδρα: «Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά», «Ες-Ες μπάτσοι-δικαστές» και άλλα. Δεκάδες συγγενείς, φίλοι και σύντροφοι αποχαιρέτισαν με αγκαλιές και ασπασμούς τους τρεις αγωνιστές (οι μπάτσοι φέρθηκαν έξυπνα και το επέτρεψαν). Ο Κώστας Γουρνάς πήρε το σάκο του και αποχώρησε πρώτος με υψωμένη τη γροθιά, ενώ ακολούθησαν στην ίδια στάση και οι Χ. Κορτέσης και Β. Σταθόπουλος. Ο αγώνας συνεχίζεται, η αλληλεγγύη πρέπει να γίνει πιο δυνατή και πιο αποτελεσματική.

 

Πηγή: http://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/18968.Δίκη-Επαναστατικού-Αγώνα—52η-συνεδρίαση-Τετάρτη

Ολοι την Τετάρτη (03.04.13) στον Κορυδαλλό – εφημερίδα Κόντρα

 Ανακοινώνεται η απόφαση για την υπόθεση του ΕΑ

Στις 9 το πρωί της Τετάρτης 3 Απρίλη, στη σιδερόφραχτη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, θα ανακοινώσει την απόφασή του το τρομοδικείο που εδώ και ενάμιση χρόνο δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Τη μέρα αυτή το δικαστήριο πρέπει να βουλιάξει από κόσμο και δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε το λόγο.

Σε ό,τι αφορά την απόφαση, έχουμε γράψει αναλυτικά την άποψή μας πολλές φορές (τελευταία ήταν μετά την αγόρευση του εισαγγελέα). Το δικαστήριο ξέρει πολύ καλά τα ποινικά δεδομένα της υπόθεσης, γιατί η δίκη έγινε με πραγματικά μεγάλη άνεση. Για να φτάσει σ’ αυτά, όμως, θα πρέπει ν’ απαντήσει σ’ ένα πολιτικό δίλημμα, το οποίο είναι το ίδιο σε όλες τις δίκες που αφορούν την πολιτική δράση ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων: θα δικάσει σαν πολιτικό δικαστήριο σε διατεταγμένη αποστολή ή θα δικάσει ως ποινικό δικαστήριο που μένει μόνο σ’ αυτά που το αφορούν, δεδομένου ότι έχει αρνηθεί –με παρεμπίπτουσα απόφασή του– ότι δικάζει πολιτικά αδικήματα;

Αν δικάσει σαν πολιτικό δικαστήριο σε διατεταγμένη αποστολή, τότε όποια απόφαση κι αν πάρει, από την πιο σκληρή μέχρι την πιο ήπια, θα είναι μια απόφαση πολιτικής σκοπιμότητας. Αν μείνει στο ποινικό σκέλος, τότε θα απαλλάξει πανηγυρικά (πέρα από τη Μ. Μπεραχά) και τους Χ. Κορτέση, Β. Σταθόπουλο, Σ. Νικητόπουλο και Κ. Κάτσενο, ενώ στους διαφεύγοντες Ν. Μαζιώτη και Π. Ρούπα και στον παρόντα Κ. Γουρνά θα επιφυλάξει μεταχείριση ανάλογη του πραγματικού ποινικού (σύμφωνα με το ισχύον αστικό δίκαιο) φορτίου που τους βαραίνει. Δηλαδή, όχι καταδίκη με βάση την ασφαλίτικη «γουρουνιά» του «διευθυντικού ρόλου» και όχι καταδίκη (οποιασδήποτε μορφής) για τις ενέργειες της οργάνωσης, για τις οποίες δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή ένδειξη (πόσο μάλλον απόδειξη) σε βάρος τους. Κι όταν έρθει η ώρα της ποινής, θα τους αναγνωρίσει (χωρίς να το ζητήσουν) το ελαφρυντικό των μη ταπεινών αιτίων, γιατί γνωρίζει πολύ καλά το δικαστήριο, έχοντας τα μέλη του ΕΑ απέναντί του για πολλούς μήνες και ακούγοντας τις παρεμβάσεις τους, ότι τίποτα το ιδιοτελές, τίποτα το ποταπό δεν υπήρξε στη δράση τους.

Δεν περιμένουμε από αυτό το δικαστήριο να βγει έξω από το πλαίσιο του ισχύοντος δικαίου, να λειτουργήσει σαν λαϊκό δικαστήριο. Ως ποινικό δικαστήριο ζητούμε να λειτουργήσει. Ξέρουμε την υπόθεση όσο καλά την ξέρουν και οι δικαστές. Δεν υπάρχει για κανέναν το άλλοθι της άγνοιας ή της λειψής πληροφόρησης. Μόνο η πολιτική σκοπιμότητα μπορεί ν’ αλλάξει τον μονόδρομο της απόφασης, αν αυτή αντιμετωπιστεί με βάση το Ποινικό Δίκαιο. Επομένως, είτε οι δικαστές θα λειτουργήσουν ως μακρύ χέρι της Αντιτρομοκρατικής είτε θα λειτουργήσουν ως έντιμοι επαγγελματίες. Αισιόδοξοι για το δεύτερο δεν είμαστε, αλλά θα περιμένουμε την Τετάρτη για την τελική μας κρίση.

Πηγή: http://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/18956.Ολοι-την-Τετάρτη-στον-Κορυδαλλό

 

Κάλεσμα στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, Τετάρτη 3 Απρίλη στις 9πμ – Κ*ΒΟΞ

Κάλεσμα στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού την Τετάρτη 3 Απρίλη στις 9πμ, ημέρα έκδοσης της απόφασης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

Την Τετάρτη 3 Απριλίου ολοκληρώνεται, με την ανακοίνωση της απόφασης, η δίκη για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού.

Στη δίκη, που ξεκίνησε στις 5 Οκτώβρη του 2011, κατηγορούμενοι είναι οι Πόλα Ρούπα, Νίκος Μαζιώτης και Κώστας Γουρνάς, οι οποίοι έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Κατηγορούνται, επίσης, οι αναρχικοί σύντροφοι Βαγγέλης Σταθόπουλος, Σαράντος Νικητόπουλος, Χριστόφορος Κορτέσης και Κώστας Κάτσενος, οι οποίοι αρνούνται τις κατηγορίες και  η δίωξη τους είναι αποτέλεσμα της πολιτικής τους ένταξης στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο και των συντροφικών τους σχέσεων. Επίσης κατηγορούμενη είναι η Μαρί Μπεραχά, σύντροφος του Κώστα Γουρνά, η οποία αρνείται τις κατηγορίες και η δίωξη της είναι μια ξεκάθαρα εκδικητική πράξη από την πλευρά του κράτους.

Κατά τη διάρκεια της δίκης, τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα υπερασπίστηκαν την επιλογή του ένοπλου αγώνα, ανέδειξαν τις πολιτικές και ιδεολογικές διαστάσεις αυτής της επιλογής, καθώς και την ιστορική σημασία και συμβολή της ένοπλης δράσης σε όλα τα επαναστατικά εγχειρήματα. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι, οι οποίοι δεν έχουν σχέση με την οργάνωση, πέρα από την κατηγορηματική άρνηση και την αποδόμηση του κατασκευασμένου κατηγορητηρίου, υπερασπίστηκαν τη συμμετοχή τους στα κοινωνικά και ταξικά κινήματα, την ένταξή τους στον αναρχικό χώρο και τόνισαν την σημασία του αγώνα και της αντίστασης.

Το ενδεχόμενο κάποιοι σύντροφοί μας να οδηγηθούν στα κελιά της «δημοκρατίας» δείχνει ότι ζούμε μια από εκείνες τις στιγμές που η ιστορία επιβεβαιώνει, τόσο στους κατηγορούμενους όσο και σε αυτούς που στέκονται αλληλέγγυοι, ότι βρισκόμαστε από τη σωστή πλευρά του στρατοπέδου: την πλευρά των αγωνιζόμενων ενάντια στην παγκόσμια και την εγχώρια πολιτική και οικονομική βαρβαρότητα.

Θεωρούμε ότι η δίκη αυτή και η εξέλιξή της δεν είναι απομονωμένη από το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται. Αντιστεκόμαστε στα σχέδια του κράτους για την πολιτική εξόντωση των αγωνιστών και υπερασπιζόμαστε όλους τους αγώνες με τελικό στόχο την κοινωνική ανατροπή και επανάσταση, με όποια μέσα και αν διεξάγονται. Ιδιαίτερα στις μέρες μας όταν και η ίδια η έννοια της αλληλεγγύης μπαίνει στο στόχαστρο και ποινικοποιείται.

Οι σύντροφοι και συντρόφισσες που δικάζονται δεν είναι μόνοι.

Η παρουσία μας στο ειδικό δικαστήριο Κορυδαλλού, στις 3 Απρίλη στις 9πμ είναι μια πράξη αλληλεγγύης στους διωκόμενους αγωνιστές. Για να τονίσουμε την αντίστασή μας στους τρομονόμους και στα ειδικά δικαστήρια, για να μην αφήσουμε μόνους τους συντρόφους μας.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΓΡΟΘΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

Κ*ΒΟΞ

Πηγή: athens.indymedia.org

 

Διήμερο εκδηλώσεων αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

afisa EA terra-01Στις 3 Απριλίου το δικαστήριο για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα μπάινει στην τελική φάση με την εκφώνηση των ποινών. Οι εξοντωτικές ποινές όμως δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα άλλο παρά τη συνεχή και συνεπή δράση των συντρόφων μας στα  πεδία του κοινωνικού-ταξικού πολέμου.

Όμως μπροστά στη δίνη της διαρκούς καπιταλιστικής κρίσης μόνος δρόμος είναι η κοινωνική-ταξική επανάσταση.

Ενάντια στις διαρκείς διώξεις και φυλακίσεις των συντρόφων μας η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Πέμπτη 28-3 – Μπαρ οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα των συντρόφων

Παρασκευή 29-3 – Hip Hop Live αλληλεγγύης

Κατάληψη Terra Incognita

terraincognita.squat.gr

Κάλεσμα Αλληλεγγύης στο ειδικό δικαστήριο Κορυδαλλού για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα – τελευταία συνεδρίαση Τετάρτη 3/4

Την Tετάρτη 3 Απριλίου στις 9:00 το πρωί ολοκληρώνεται η δίκη και θα εκδοθεί η απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις των εφετών για τους Νίκο Μαζιώτη, Πόλα Ρούπα, Κώστα Γουρνά που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση, για τους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο, Σαράντο Νικητόπουλο, Χριστόφορο Κορτέση και Κώστα Κάτσενο που κατηγορούνται για την υπόθεση και για τη σύντροφο του Κώστα Γουρνά , Μαρί Μπεραχά  που επίσης κατηγορείται για την ίδια υπόθεση.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΓΡΟΘΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

51η συνεδρίαση Παρασκευή, 15.3.13

Για την Αντιτρομοκρατική δεν ισχύουν όσα προβλέπει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας για την κατάθεση μαρτύρων στο ακροατήριο. Η Αντιτρομοκρατική πρέπει να καταθέτει ως υπηρεσία, δι’ εκπροσώπου, και αυτή της η κατάθεση να θεωρείται έγκυρη και αληθής! Μ’ αυτή την εκπληκτική πρόταση του εισαγγελέα και με μια ποντιοπιλατική απόφαση του τρομοδικείου, ολοκληρώθηκε γύρω στις 4.30’ το απόγευμα η ακροαματική διαδικασία στη δίκη για την υπόθεση του ΕΑ. Σε 20 μέρες, την Τετάρτη 4 Απριλίου, θα μάθουμε τι πραγματικά αποφάσισε το δικαστήριο επ’ αυτού του θέματος, ακούγοντας την απόφασή του επί της ενοχής ή αθωότητας των κατηγορούμενων. Continue reading

50η συνεδρίαση Πέμπτη, 14.3.13

Σε μια κοινή ποινική δίκη, οι συνήγοροι υπεράσπισης κατηγορούμενων όπως ο Χ. Κορτέσης, ο Β. Σταθόπουλος, ο Σ. Νικητόπουλος, ο Κ. Κάτσενος και η Μ. Μπεραχά θα είχαν εύκολο έργο, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο σε βάρος των εντολέων τους, πέρα από οιονεί ενδείξεις, οι οποίες μόνο με σεναριακή επεξεργασία μπορούν να σταθούν ακόμη και σ’ αυτό το επίπεδο (των ενδείξεων). Οταν όμως βρίσκονται σε μια «δίκη τρομοκρατίας», οι συνήγοροι έχουν το άχαρο έργο να πρέπει ν’ ασχοληθούν με το αυτονόητο. Αυτό έκαναν και στη σημερινή συνεδρίαση οι συνήγοροι του Βαγγέλη Σταθόπουλου, του Σαράντου Νικητόπουλου και της Μαρί Μπεραχά. Continue reading

Πολιτική κατάθεση του Σαράντου Νικητόπουλου στο ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού – 08/02/13

Απολογία-Πολιτική κατάθεση του Σαράντου Νικητόπουλου στη δίκη για την υπόθεση ΕΑ

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο Σαράντος Νικητόπουλος.pdf (application/pdf).

Να, λοιπόν, που μετά από σχεδόν 3 χρόνια ήρθε η ώρα να απολογηθώ ενώπιον του δικαστηρίου σας στο εσωτερικό μιας φυλακής. Κατά κάποιο περίεργο τρόπο μπορώ να πω ότι είμαι χαρούμενος γιατί αυτά τα σχεδόν 3 χρόνια του παραλογισμού που βιώνω θα τελειώσουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Αν και θέλω να πιστεύω ότι με την απόφασή σας δεν θα νομιμοποιήσετε και δεν θα δώσετε παράταση σε αυτόν τον παραλογισμό. Από την άλλη, κάθομαι και σκέφτομαι, γιατί να απολογηθώ άραγε για επιλογές και πράξεις που δεν έχω κάνει; Γνωρίζω και πιστεύω πως έχει αποδειχτεί και εδώ μέσα κατά τη μακροχρόνια διαδικασία, ότι το συγκεκριμένο κατηγορητήριο δεν με αφορά, παρά το ότι αναγράφει το όνομά μου. Αυτό το επέλεξε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία και το νομιμοποίησαν  οι διαφορετικοί κατά καιρούς δικαστικοί που ασχολήθηκαν με την υπόθεση.

 

Το εγκυκλοπαιδικό και πλήρες λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Πάπυρος-LAROUSSE στο λήμμα απολογία δίνει τρεις επεξηγήσεις: μία γενικότερη, μία ειδικότερη και μία μεταφορική. Στη γενικότερη αναφέρεται η απολογία ως: «γραπτός ή προφορικός λόγος για την απόκρουση διαφόρων κατηγοριών». Στην ειδικότερη αναφέρεται ως: «το σύνολο των εξηγήσεων που παρέχει ο κατηγορούμενος γραπτών ή προφορικών σχετικά με την κατηγορία που του αποδίδεται, τόσο στο στάδιο της ανάκρισης όσο και αυτό της επ’ ακροατηρίου διαδικασίας». Στη μεταφορική αναφέρεται ως: «υπεράσπιση, στήριξη μιας ιδέας, άποψης κ.τ.λ.». Continue reading

Πολιτική κατάθεση του Χριστόφορου Κορτέση στο ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού, 06/02/13

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο Χριστόφορος Κορτέσης.pdf (application/pdf).

Όταν ξεκίνησε αυτή η διαδικασία στη δεύτερη συνεδρίαση στις 24 του Οκτώβρη (2011) με είχατε ρωτήσει αν έχω να κάνω κάποιο σχόλιο, να δηλώσω κάτι, μιας και ξεκίναγε η δίκη. Τότε σας είχα δηλώσει ότι «αρνούμαι το σύνολο των κατηγοριών, ότι η σύλληψη, η φυλάκιση και η παρουσία μου σε αυτό εδώ το ειδικό δικαστήριο οφείλεται στην πολιτική μου ταυτότητα, στην επιλογή μου ως αναρχικός να βρεθώ στο πλευρό όσων αγωνίζονται ενάντια στην εξουσία και την καταπίεση σε έναν αγώνα για την ανατροπή του καθεστώτος». Είχα προσπαθήσει τότε να συμπυκνώσω σε τρεις γραμμές τα βασικά στοιχεία της εμπλοκής μου στην υπόθεση, τη θέση μου δηλαδή απέναντι στο κατηγορητήριο εννοώντας το στενό πλαίσιο της δικογραφίας, αλλά και τις πολιτικές αιτίες της δίωξής μου. Στη σημερινή μου τοποθέτηση θα ήθελα να μιλήσω αναλυτικά σε αυτά τα δύο κομβικά ζητήματα. Continue reading