Πολιτική κατάθεση του Σαράντου Νικητόπουλου στο ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού – 08/02/13

Απολογία-Πολιτική κατάθεση του Σαράντου Νικητόπουλου στη δίκη για την υπόθεση ΕΑ

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο Σαράντος Νικητόπουλος.pdf (application/pdf).

Να, λοιπόν, που μετά από σχεδόν 3 χρόνια ήρθε η ώρα να απολογηθώ ενώπιον του δικαστηρίου σας στο εσωτερικό μιας φυλακής. Κατά κάποιο περίεργο τρόπο μπορώ να πω ότι είμαι χαρούμενος γιατί αυτά τα σχεδόν 3 χρόνια του παραλογισμού που βιώνω θα τελειώσουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Αν και θέλω να πιστεύω ότι με την απόφασή σας δεν θα νομιμοποιήσετε και δεν θα δώσετε παράταση σε αυτόν τον παραλογισμό. Από την άλλη, κάθομαι και σκέφτομαι, γιατί να απολογηθώ άραγε για επιλογές και πράξεις που δεν έχω κάνει; Γνωρίζω και πιστεύω πως έχει αποδειχτεί και εδώ μέσα κατά τη μακροχρόνια διαδικασία, ότι το συγκεκριμένο κατηγορητήριο δεν με αφορά, παρά το ότι αναγράφει το όνομά μου. Αυτό το επέλεξε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία και το νομιμοποίησαν  οι διαφορετικοί κατά καιρούς δικαστικοί που ασχολήθηκαν με την υπόθεση.

 

Το εγκυκλοπαιδικό και πλήρες λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Πάπυρος-LAROUSSE στο λήμμα απολογία δίνει τρεις επεξηγήσεις: μία γενικότερη, μία ειδικότερη και μία μεταφορική. Στη γενικότερη αναφέρεται η απολογία ως: «γραπτός ή προφορικός λόγος για την απόκρουση διαφόρων κατηγοριών». Στην ειδικότερη αναφέρεται ως: «το σύνολο των εξηγήσεων που παρέχει ο κατηγορούμενος γραπτών ή προφορικών σχετικά με την κατηγορία που του αποδίδεται, τόσο στο στάδιο της ανάκρισης όσο και αυτό της επ’ ακροατηρίου διαδικασίας». Στη μεταφορική αναφέρεται ως: «υπεράσπιση, στήριξη μιας ιδέας, άποψης κ.τ.λ.». Continue reading

Πολιτική κατάθεση του Χριστόφορου Κορτέση στο ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού, 06/02/13

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο Χριστόφορος Κορτέσης.pdf (application/pdf).

Όταν ξεκίνησε αυτή η διαδικασία στη δεύτερη συνεδρίαση στις 24 του Οκτώβρη (2011) με είχατε ρωτήσει αν έχω να κάνω κάποιο σχόλιο, να δηλώσω κάτι, μιας και ξεκίναγε η δίκη. Τότε σας είχα δηλώσει ότι «αρνούμαι το σύνολο των κατηγοριών, ότι η σύλληψη, η φυλάκιση και η παρουσία μου σε αυτό εδώ το ειδικό δικαστήριο οφείλεται στην πολιτική μου ταυτότητα, στην επιλογή μου ως αναρχικός να βρεθώ στο πλευρό όσων αγωνίζονται ενάντια στην εξουσία και την καταπίεση σε έναν αγώνα για την ανατροπή του καθεστώτος». Είχα προσπαθήσει τότε να συμπυκνώσω σε τρεις γραμμές τα βασικά στοιχεία της εμπλοκής μου στην υπόθεση, τη θέση μου δηλαδή απέναντι στο κατηγορητήριο εννοώντας το στενό πλαίσιο της δικογραφίας, αλλά και τις πολιτικές αιτίες της δίωξής μου. Στη σημερινή μου τοποθέτηση θα ήθελα να μιλήσω αναλυτικά σε αυτά τα δύο κομβικά ζητήματα. Continue reading

45η συνεδρίαση, Παρασκευή 8.2.2013

Πόσο σύνηθες είναι σε μια δικαστική αίθουσα να κυριαρχεί, αν και απών, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης; Οταν πρόκειται για τον Δένδια και μια δίκη για υπόθεση «τρομοκρατίας», τότε το ασύνηθες γίνεται απολύτως λογικό. Βλέπετε, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη (!) της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη έχει φροντίσει να καταστήσει σαφές –με συνέντευξή του και με non paper που διένειμε ο μηχανισμός του υπουργείου του– και στο δικαστήριο που δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, πως πρέπει οπωσδήποτε να αχθεί σε καταδίκες σύμφωνα με το σενάριο της Αντιτρομοκρατικής. Διαφορετικά, οι δικαστές θα έχουν επιδείξει προσωπική φοβία, αποτέλεσμα της οποίας θα είναι να αφεθούν ελεύθεροι «επικίνδυνοι τρομοκράτες». Ηταν, λοιπόν, απολύτως λογικό οι κατηγορούμενοι που από τη στιγμή της σύλληψής τους αρνούνται τη συμμετοχή τους στον ΕΑ να θυμίζουν αυτή την παρέμβαση του υπουργού, καθώς βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να προσπαθούν ν’ αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, να προσπαθούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους έναντι μιας κατηγορίας που δεν εμπεριέχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο σε βάρος τους, πέρα από την αχλύ κάποιων κακότεχνα σχεδιασμένων εντυπώσεων.

44η συνεδρίαση, Τετάρτη 6.2.2013

Να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες κλήθηκαν οι Χριστόφορος Κορτέσης και Βαγγέλης Σταθόπουλος, οι δυο πρώτοι από τους πέντε κατηγορούμενους που έχουν αρνηθεί τη συμμετοχή τους στον Επαναστατικό Αγώνα, οι οποίοι τοποθετήθηκαν στη φάση των απολογιών. Τοποθετήθηκαν ενώπιον ενός δικαστηρίου που τους παρακολουθούσε εμφανώς βαριεστημένα και δεν τους έκανε ερωτήσεις (πλην ελαχίστων του προέδρου) και ενώπιον ενός εισαγγελέα ο οποίος διατύπωσε ερωτήσεις με βάση το τεκμήριο ενοχής, αντιστρέφοντας την ίδια τη διακηρυγμένη βάση του ισχύοντος Δικαίου. Ετσι, για μια φορά ακόμη, εισπράξαμε μια απτή απόδειξη του ότι το ισχύον Δίκαιο δεν είναι και τόσο… ισχύον, όταν δικάζονται πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος και πρέπει να υπηρετηθούν σκοπιμότητες των διωκτικών του μηχανισμών.
Στην αρχή της τοποθέτησής του ο Χ. Κορτέσης θύμισε την άρνηση όλων των κατηγοριών εκ μέρους του, όταν ρωτήθηκε σχετικά κατά την έναρξη της δίκης. Επανέλαβε ότι αρνείται τις κατηγορίες και ότι ουδέποτε συμμετείχε στη συγκεκριμένη οργάνωση και τις ενέργειές της, θυμίζοντας ότι αυτό επαναλαμβάνει από τη στιγμή της σύλληψής του, σε όλες τις φάσεις αυτής της υπόθεσης. Τόνισε και πάλι ότι θεωρεί τη δίωξή του πολιτική, λόγω της πολιτικής του ταυτότητας ως αναρχικός, δηλαδή δηλωμένος αντίπαλος ενός καθεστώτος που τσακίζει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Πολιτική κατάθεση του Κώστα Γουρνά στο ειδικό δικαστήριο του Κορυδαλλού, 31/1/13

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο kostas_gournas.pdf (application/pdf).

Επίσης μπορείτε να ακούσετε το ηχητικό της πολιτικής κατάθεσης εδώ: εδώ

Σημείωση: το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι επιμελημένο, ούτε έχουν ενσωματωθεί οι προφορικές προσθήκες που γίνανε στο δικαστήριο. Μόλις συμπληρωθεί το κείμενο θα ενημερωθεί και στο ιστολόγιο.

Σχολιασμός δίκης

Να ξεκινήσω λοιπόν να πω δυο λόγια για το τι σημαίνει κατά τη γνώμη μου αυτή η δίκη και το πώς αυτή διεξήχθη μέχρι τώρα. Θα έλεγα λοιπόν ότι η δίκη αυτή επισφραγίζει την απόπειρα του κράτους να «θάψει» τον λόγο μίας ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης μέσα σε μια διαδικασία πλήρους αποκοπής της απ’ την δημόσια σφαίρα, μια διαδικασία που άρχισε απ’ τη στιγμή που αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη. Δεν είναι καθόλου παράξενο για μένα, που δεν έχω δει κανένα δημοσιογράφο να στέκεται στα έδρανα (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) και ελάχιστα δημοσιεύματα γι’ αυτήν τη δίκη, σε αντίθεση βέβαια με τις κραυγές και τα δημοσιεύματα του καλοκαιριού για τους δύο συντρόφους. Είναι γνωστός ο ρόλος των δημοσιογράφων, αυτών των συνοδοιπόρων των βασανιστών και των καθαρμάτων της αστυνομίας και του πολιτικο-οικονομικού συμπλέγματος. Δε θα περίμενα κάποια καλύτερη αντιμετώπιση από αυτούς που έχουν ταχθεί στο πλευρό των κατοχικών δυνάμεων και της δοσίλογης κυβέρνησης που τρομοκρατεί το λαό. Είναι ενδεικτικά κάποια παραδείγματα που καταδεικνύουν τον ισχυρισμό μου ότι έχει επιβληθεί ένα ιδιότυπο εμπάργκο στη δημοσιοποίηση στοιχείων και εξελίξεων αυτής της δίκης. Στην πρώτη συνεδρίαση στις δηλώσεις που κάναμε μετά το πέρας της διαδικασίας το μόνο που ειπώθηκε μόνο ήταν πως ήμασταν αμετανόητοι. Εκεί βέβαια παραβρέθηκε πλήθος δημοσιογράφων, που αμέσως μετά χάθηκε. Στις καταθέσεις Βουλγαράκη και Μαρκογιαννάκη δημοσιεύτηκαν μόνο δικές τους δηλώσεις, ότι δεν είναι πολιτική η δίκη. Ένα απ’ τα πιο τρανά παραδείγματα είναι η κατάθεση του συντρόφου του Δημήτρη Κουφοντίνα. Υπήρξε μια ιδιαίτερη συμβολικότητα στην κατάθεση την 6η του Σεπτέμβρη, καθώς κλείναν ακριβώς δέκα χρόνια από τη φυλάκιση αυτού του σπουδαίου αγωνιστή. Αν και πολλά sites υπενθύμιζαν το γεγονός της δεκάχρονης φυλάκισής του σε καθεστώς απομόνωσης κανένα δεν αναφερόταν στην επικείμενη κατάθεση στη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα. Είναι επίσης γεγονός ότι μόλις λίγες μέρες πριν την κατάθεση, δημοσιογράφοι ρωτούσαν τους δικηγόρους εάν θα φέρουν το Δημήτρη για να τον παρακολουθήσουν. Όσους είδατε εσείς, είδα κι εγώ! Αλήθεια δε σας κάνει εντύπωση το γεγονός πως η μόνη δημοσιότητα που είχε αυτή η δίκη ήταν μόνο όταν αποφυλακιστήκαμε, όταν έγινε η κατάληψη στο ραδιοφωνικό σταθμό flash και το καλοκαίρι όπου όλοι καίγονταν για το πόσο έχει αργήσει η δικαιοσύνη να βάλει στη φυλακή τους κατηγορούμενους για τον Επαναστατικό Αγώνα. Είναι αυτονόητο λοιπόν για το μιντιακό σινάφι ότι η αμερόληπτη δικαιοσύνη θα καταδικάσει όλους τους κατηγορούμενους σ’ αυτήν την υπόθεση, απλώς η μόνη μομφή τους είναι ότι η δικαιοσύνη αργεί να το κάνει. Continue reading

43η συνεδρίαση Πέμπτη, 31.1.13

«Θα ήθελα πραγματικά να με κοιτάξετε στα μάτια και να μου πείτε ότι είμαι εγκληματίας». Ενας ψηλόλιγνος νέος άνδρας στάθηκε μπροστά στους δικαστές του τρομοδικείου και κοιτάζοντάς τους στα μάτια τους απηύθυνε την πρόκληση, χωρίς ίχνος αλαζονείας ή ιταμότητας στη φωνή και στο ύφος του. Ο Κώστας Γουρνάς, σε μια από τις πιο σημαντικές μέρες της ζωής του, όπως ο ίδιος είπε, παρέδωσε μαθήματα επαναστατικού ήθους. Ορθιος επί πέντε ώρες, αντιμετώπισε το δικαστήριο του ταξικού αντίπαλου, μιλώντας αργά και ήρεμα αλλά πάντοτε αποφασιστικά και μετά λόγου γνώσεως, μιλώντας χωρίς δημαγωγικές κορόνες αλλά ουσιαστικά, με τη φυσική ευγένεια που τον διακρίνει ως άνθρωπο αλλά χωρίς να κάνει οποιαδήποτε έκπτωση στις πολιτικές του απόψεις και στην υπεράσπιση της συμμετοχής του στον Επαναστατικό Αγώνα, για την οποία δήλωσε περήφανος και αμετανόητος. Continue reading

Πολιτική κατάθεση του Νίκου Μαζιώτη στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού, 29/01/13

Εξουσιοδοτώ τη συνήγορό μου Δάφνη Βαγιανού, που με εκπροσωπεί, να διαβάσει τα παρακάτω στο στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας όπου ζητείται η απολογία των κατηγορουμένων στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού που έχει συστηθεί για να δικάσει την υπόθεση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, της οποίας είμαι μέλος.

Οι επαναστάτες και οι ένοπλοι αγωνιστές δεν απολογούνται. Αντίθετα, όταν έρθουν αντιμέτωποι με το δικαστήριο του ταξικού εχθρού, όπως είναι το δικό σας, υπερασπίζονται τη δράση τους αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη και είναι υπερήφανοι γι’ αυτήν αψηφώντας τις συνέπειες.

Στην πολύχρονη ιστορία μου ως αναρχικός αντιμετώπισα σειρά διώξεων για τη δράση μου. Έχω ήδη περάσει 5 χρόνια στις φυλακές του ελληνικού κράτους. Έχω συλληφθεί και έχω καταδικαστεί για την άρνησή μου να υπηρετήσω τις ένοπλες δυνάμεις του ελληνικού κράτους, για τη συμμετοχή μου σε καταλήψεις, όπως στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ τον Αύγουστο του 1994 και του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1995, καθώς και για την τοποθέτηση βόμβας στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης τον Δεκέμβριο του 1997 και για κατοχή όπλων και εκρηκτικών. Μάλιστα, στην τελευταία υπόθεση, στη βομβιστική απόπειρα του 1997 στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης, είχα αναλάβει την πολιτική και την ποινική ευθύνη της απόπειρας, και για την κατοχή των όπλων και εκρηκτικών, και ήμουν ο πρώτος αγωνιστής που στη μεταπολίτευση έχει αναλάβει την ευθύνη για ενέργεια αντάρτικου πόλης στην Ελλάδα. Continue reading

Πολιτική κατάθεση της Πόλας Ρούπα στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού, 29/01/13

Εξουσιοδοτώ την συνήγορο μου Δάφνη Βαγιανού που με εκπροσωπεί να διαβάσει τα παρακάτω στο στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας όπου ζητείται η απολογία των κατηγορουμένων στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού, το οποίο έχει συστηθεί για να δικάσει την υπόθεση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας.

Αυτό το κείμενο δεν συνιστά απολογία. Δεν νοιώθω ούτε ένοιωθα ποτέ υπόλογος για τις πολιτικές επιλογές μου σε κανένα πρόσωπο της εξουσίας. Ο μόνος κριτής της δράσης μου και των επιλογών μου είναι η επαναστατική ιστορία και οι φορείς της. Ως επαναστάτρια θεωρούσα πάντα και θεωρώ χρέος μου και παράλληλα αναφαίρετο δικαίωμα μου να υπερασπίζομαι τις πολιτικές μου επιλογές. Ακόμα περισσότερο είναι χαρά μου να στηρίζω δημόσια και παρά το όποιο προσωπικό κόστος, επιλογές αγώνα που συνιστούν κατά την βαθιά πεποίθηση μου σημαντικό παράδειγμα επαναστατικής δράσης. Και ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, στον οποίο είχα την τιμή να συμμετάσχω. Ο Επαναστατικός Αγώνας, τη συμμετοχή μου στον οποίο με χαρά υπερασπίστηκα μετά τη σύλληψη μου, υπήρξε μια σημαντική συνιστώσα του ευρύτερου ανατρεπτικού αγώνα και η παρουσία του στην επαναστατική πολιτική σκηνή αποτέλεσε και αποτελεί -να είστε βέβαιοι- ορόσημο για πολλούς αγωνιστές. Ορισμένες δε, ενέργειες της οργάνωσης αποτέλεσαν μερικά πολύ σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης επαναστατικής ιστορίας και ως τέτοια θα μείνουν αποτυπωμένα στη μνήμη πολλών ανθρώπων. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τις αναπολούν συχνά, όπως οι ίδιοι έχουμε διαπιστώσει από τη στιγμή που αποφυλακιστήκαμε λόγω παρέλευσης του ορίου προφυλάκισης μας. Και το έχουμε διαπιστώσει κατά τη διάρκεια της συμμετοχής μας στις κινητοποιήσεις του τελευταίου χρόνου. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι σε αρκετούς ορατό το κενό μιας τέτοιας ένοπλης επαναστατικής δράσης στην εποχή μας, εποχή που όπως όλοι οι εκμεταλλευόμενοι σήμερα διαπιστώνουν, αποτελεί την πιο σκοτεινή ιστορική περίοδο για τη χώρα μας αλλά και για όλο τον κόσμο. Εποχή που όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως μόνο ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές μορφές αγώνα και λύσεις θα καταφέρουν να βγάλουν την κοινωνία και τη χώρα από την άβυσσο που μας έχει πετάξει η υπερεθνική οικονομική και πολιτική εξουσία και οι υφιστάμενοι υποτακτικοί της όπως οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι καθεστωτικοί πολιτικοί που συμμετέχουν στο κοινοβούλιο. Continue reading

42η συνεδρίαση, Τρίτη 29.01.2013

Αν και απόντες ως φυσικά πρόσωπα, ο Νίκος Μαζιώτης και η Πόλα Ρούπα εμφανίστηκαν διά του λόγου τους στη φάση των «απολογιών» στη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα. Οπως ανακοίνωσε η συνήγορός τους Δάφνη Βαγιανού, έλαβε με το ταχυδρομείο κείμενα υπογεγραμμένα από τους δύο αγωνιστές που έχουν περάσει στην παρανομία, με έγγραφη εξουσιοδότηση να τα διαβάσει στο δικαστήριο ως πολιτικές καταθέσεις εκ μέρους τους. Το κείμενο του Ν. Μαζιώτη έχει ημερομηνία Οκτώβρης 2012 και της Π. Ρούπα Δεκέμβρης 2012.

Ο πρόεδρος, αφού έλαβε από τη συνήγορο τη διαβεβαίωση ότι θεωρεί τα κείμενα γνήσια, με τη σύμφωνη γνώμη και του εισαγγελέα, της έδωσε το λόγο να τα αναγνώσει. Ετσι, όλη η συνεδρίαση κύλησε με την ανάγνωση από την Δ. Βαγιανού των πολιτικών καταθέσεων του Ν. Μαζιώτη και της Π. Ρούπα. Πρόκειται για δύο μεγάλα σε έκταση κείμενα (ιδιαίτερα αυτό της Π. Ρούπα), το περιεχόμενο των οποίων δεν μπορεί φυσικά να μεταφερθεί με πληρότητα στο πλαίσιο αυτού του ρεπορτάζ. Είμαστε βέβαιοι ότι σύντομα θα τα δούμε δημοσιευμένα στην ολότητά τους (το περιεχόμενό τους προσφέρεται και για μια ευρύτερη συζήτηση πάνω σε σημαντικά ζητήματα στρατηγικής, τακτικής, προγράμματος) και περιοριζόμαστε σε συνοπτική παρουσίασή τους.
Και ο Ν. Μαζιώτης και η Π. Ρούπα ξεκαθάρισαν ότι δεν απολογούνται, γιατί δεν έχουν τίποτα ν’ απολογηθούν σ’ ένα δικαστήριο του αντιπάλου. Υπερασπίστηκαν την πολιτική τους δράση και στάθηκαν ιδιαίτερα στην ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για τη συμμετοχή τους στον Επαναστατικό Αγώνα, θεωρώντας τιμή τη συμμετοχή τους στην οργάνωση. Υψιστο τίτλο τιμής θεωρεί ο Ν. Μαζιώτης την κατηγορία της συμμετοχής του στον ΕΑ. Περήφανη για τη συμμετοχή της στον ΕΑ δήλωσε η Π. Ρούπα. Ηταν τιμή μου και χαρά μου η συμμετοχή στον ΕΑ, σημείωσε. Αναφέρθηκαν και οι δύο στην αγωνιστική τους διαδρομή στο αναρχικό κίνημα, που ήταν ταυτόχρονα και μια διαδρομή πολιτικής ωρίμανσης, που οδήγησε στη συμμετοχή τους στον ΕΑ. Ποτέ δεν αρνήθηκα τη συμμετοχή μου στα γεγονότα που οδήγησαν στις συλλήψεις μου, πάντα αναλάμβανα την ευθύνη, τόνισε ο Ν. Μαζιώτης. Continue reading

Κείμενο του Κώστα Γουρνά για τη δίκη του ΕΑ (23/10)

  Θέλω να ξεκαθαρίσω από μεριάς μου το τι έγινε στη συνεδρίαση της 23ης Οκτώβρη στη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα όσον αφορά την κατάθεση πολιτικού μάρτυρα υπεράσπισης του κατηγορουμένου Χ.Κορτέση και τη θέση που πήρα εγώ μετά το πέρας της με δήλωσή μου. Σκόπευα να κάνω μια καταγραφή του γεγονότος αργότερα μετά το τέλος της δίκης σε έναν συνολικό απολογισμό αυτής, αλλά θεωρώ πλέον καταλληλότερη στιγμή να γίνει τώρα μιας κι έχει ανοίξει μια “συζήτηση” γύρω απ’ αυτή την κατάθεση. Μία “συζήτηση” που όντως αφορά αυτόν το “χώρο” και περιέχει σημαντικά ζητήματα που θα πρέπει να απασχολούν τους συντρόφους. Θα προσπαθήσω, λοιπόν, να επαναφέρω στη σωστή κατ’ εμέ βάση αυτή τη συζήτηση θέτοντας την ουσία του πολιτικού προβλήματος που ενέκυψε, καθώς μια σειρά από “σάλτσες” που έχουν διανθίσει αυτή τη “συζήτηση” απλά παραπλανούν και μας βγάζουν απ’ το ζητούμενο.

Η κατάθεση της μάρτυρος υπεράσπισης του Χ.Κορτέση ήρθε να διαφωτίσει την έδρα του δικαστηρίου ότι ο Επαναστατικός Αγώνας ήταν μια οργάνωση που διατηρούσε στεγανά με το κίνημα, είχε αυστηρούς κανόνες συνομωτικότητας που δεν επέτρεπαν στα μέλη του να αναπτύσσουν δημόσια δράση γιατί θα έμπαιναν στο στόχαστρο της καταστολής. Σύμφωνα μ’ αυτό το σχήμα, λοιπόν, για τη δομή του Επαναστατικού Αγώνα δε θα μπορούσε κάποιος σύντροφος που είχε δημόσια δράση να είναι μέλος της οργάνωσης, σύμφωνα με τα λεγόμενά της. Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει και δεν απαντιέται είναι τι δουλειά έχει ένας μάρτυρας, πολιτικός μάλιστα, υπεράσπισης ενός ανθρώπου που δεν έχει καμία σχέση με την οργάνωση, να εισφέρει στην έδρα του δικαστηρίου σχήματα για τη δομή της οργάνωσης και μάλιστα τη στιγμή που ούτε στο κατηγορητήριο υπάρχουν, ούτε μάρτυρες κατηγορίας ούτε καν οι δικαστές κι ο εισαγγελέας έχουν κάνει την παραμικρή αναφορά σ’ αυτό το θέμα. Πόσο μάλλον όταν κανένα από τα τρία μέλη του ΕΑ έχει κάνει την παραμικρή αναφορά για τη δομή αυτής της οργάνωσης. Πόσο μάλλον όταν στις αμέσως προηγούμενες συνεδριάσεις έχουν καταθέσει πολιτικοί μάρτυρες υπεράσπισης των τριών μελών του ΕΑ που λένε ότι τόσο αυτοί όσο και ο Λάμπρος Φούντας προέρχονται από τα σπλάχνα του κινήματος και συμμετείχαν στις δημόσιες διεργασίες του χώρου. Δηλαδή, αυτή η κατάθεση έρχεται να διαψεύσει τις άλλες και γιατί γίνεται αυτό; Γίνεται ως θεωρητική συνεισφορά σε μια κουβέντα μέσα στο δικαστήριο ή χρησιμοποιείται ως κύριο υπερασπιστικό επιχείρημα, όπως “ορθά” ρωτάει ο συνήγορος υπεράσπισης για να τεκμηριώσει την αντικειμενική αδυναμία του πελάτη του να είναι στο “χώρο του ένοπλου”. Την έκφραση αυτή, δυστυχώς, τη δανείζομαι από τον πρόεδρο του δικαστηρίου όπου στο τέλος της συγκεκριμένης κατάθεσης σχολίασε ότι “η μάρτυρας έχει γίνει σαφής ότι ο Χ.Κορτέσης δεν ανήκει στο χώρο του ένοπλου”, αποδεχόμενος ουσιαστικά την ύπαρξη του διαχωρισμού κινήματος και ένοπλου που εισήχθη από τη μάρτυρα και κεφαλαιοποιήθηκε από το συνήγορο του κατηγορουμένου. Continue reading