Και τι έκανε ο Καθάριος; Κατέφευγε σε αοριστολογίες, σε ταυτολογίες και στο ανύπαρκτο κύρος της αυθεντίας του! Ο γράφων, με σπουδές χημικού μηχανικού, με το ζόρι συγκρατήθηκε να μη φωνάξει αρκετές φορές «τι λες , ρε άσχετε;». Ενας επιστήμονας, όταν αναφέρεται σε ζητήματα του επιστημονικού του αντικειμένου είναι σαφής. Αναφέρεται στις βεβαιότητες, όταν υπάρχουν, και στις αβεβαιότητες, ορίζοντάς τες με σαφήνεια. Αντίθετα, ένας ασφαλίτης προσπαθεί συνέχεια να θολώσει τα πράγματα, μιλάει με υπαινιγμούς, φάσκει και αντιφάσκει, δίνει διαφορετικές απαντήσεις στο ίδιο ζήτημα. Κι αυτό ακριβώς έκανε ο Καθάριος.

Αναφερόταν για παράδειγμα σε «θόρυβο» που εισάγεται από το μηχάνημα που κάνει την ανάλυση του γενετικού υλικού, χωρίς ποτέ να προσδιορίσει το ποσοστό αυτού του «θορύβου», ούτε καν να ορίσει την έννοιά του. Λες και επρόκειτο για… ηχητικό θόρυβο και όχι για συμμετοχή του μηχανήματος στο αποτέλεσμα, με θετικό ή αρνητικό πρόσημο (σφάλμα). Οποιαδήποτε μέτρηση, μηχανική ή ηλεκτρονική, επηρεάζεται από το όργανο μέτρησης, που έχει μια ορισμένη «ανοχή», συν ή πλην. Αυτήν ο Καθάριος ουδέποτε την όρισε. Ούτε είπε πώς «καλιμπράρεται» το μηχάνημα για να είναι όσο γίνεται περισσότερο ακριβές. Ακόμη, αναφερόταν σε στατιστική επεξεργασία, χωρίς ποτέ να ορίσει την τυπική απόκλιση του δείγματος, η οποία καθορίζει και το μέγεθος του πιθανού σφάλματος, συν ή πλην.

Κι όμως, αυτή η στατιστική εκτίμηση γίνεται βάσει μιας βάσης δεδομένων DNA, που έχει φτιάξει κάποια στιγμή η Ασφάλεια και αποτελείται από δείγματα 350 ατόμων! Αυτή η βάση παραμένει επτασφράγιστο μυστικό. Κανένας δεν ξέρει πότε και βάσει ποιας μεθόδου την έφτιαξαν και ποιο ακριβώς είναι το στατιστικό μοντέλο που χρησιμοποιούν. Κάθε στατιστικό μοντέλο, όπου κι αν εφαρμόζεται, εμπεριέχει πιθανότητες σφάλματος. Μικρές ή μεγάλες. Κι αυτές οι πιθανότητες –το εύρος του πιθανού σφάλματος– ορίζονται με σαφήνεια, όταν το μοντέλο το χειρίζονται επιστήμονες. Αντίθετα, όταν το χειρίζονται ασφαλίτες, εξαφανίζουν την πιθανότητα σφάλματος και λένε –όπως έκανε ο Καθάριος– ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο σφάλματος! Οποτε αμφισβητήθηκε αυτό από τους συνηγόρους, με βάσιμα επιχειρήματα, οι απαντήσεις του Καθάριου ήταν στο στυλ… Παπαθανασάκη: «έτσι είναι, επειδή έτσι σας το λέω εγώ».

Τι έμεινε; Οι χοντρές αντιφάσεις στις οποίες έπεσε και οι συγκρουόμενες απαντήσεις στο ίδιο ερώτημα, που δείχνουν όχι επιστήμονα που μιλά μέσα στα όρια των βεβαιοτήτων που του επιτρέπει η επιστήμη του, αλλά ασφαλίτη που προσπαθεί να υπερασπιστεί το βρομερό μαγαζί του. Σταχυολογούμε τις πιο χοντρές απ’ αυτές τις αντιφάσεις.

Οταν η Δ. Βαγιανού τον ρωτάει πότε μια ανάλυση επαναλαμβάνεται, ο Καθάριος προσπαθεί ν’ αποφύγει μια ευθεία απάντηση. Λέει ότι αυτός κρίνει πότε μια ανάλυση πρέπει να επαναληφθεί. Οταν η συνήγορος τον ρωτάει συγκεκριμένα αν επανέλαβε την ανάλυση στο δείγμα που υποτίθεται ότι βρέθηκε στο πιστόλι ZASTAVA και εμμέσως αποδίδεται στην Μαρί Μπεραχά, στην αρχή λέει ότι επανέλαβε ο ίδιος την ανάλυση, για να δείξει ότι το αποτέλεσμα δεν σηκώνει αμφισβήτηση. Οταν η συνήγορος παρατηρεί ότι αυτό δεν αναφέρεται στην έκθεση, λέει ότι δεν έγινε επανάληψη! Οταν η συνήγορος τον ρωτάει αν μπορούν οι τεχνικοί σύμβουλοι της υπεράσπισης να ελέγξουν το δείγμα, απαντά ότι «δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κρατάμε δείγματα»! Και σ’ ένα λεπτό, ξαναλλάζει άποψη και λέει ότι «στο συγκεκριμένο δείγμα έγινε και επανάληψη στο τέλος»! Κι όμως ούτε ο πρόεδρος ούτε κανένας άλλος από την έδρα δεν είπε τίποτα γι’ αυτή την προκλητική συμπεριφορά του Καθάριου.

Οταν η Δ. Βαγιανού τον ρωτά ποια μέθοδο χρησιμοποιούν στο εργαστήριο της Ασφάλειας, δεν απαντά ευθέως. Με το τσιγκέλι του βγάζει τις απαντήσεις η συνήγορος. Τι σόι επιστήμονας είν’ αυτός που δεν απαντά ευθέως ότι χρησιμοποιεί την τάδε μέθοδο; Γιατί φοβάται; Γιατί ξέρει την επόμενη ερώτηση. Η συνήγορος υπενθυμίζει ότι οι επιστήμονες θεωρούν ότι με τη συγκεκριμένη μέθοδο η μη ταύτιση είναι σίγουρη (δηλαδή ο αποκλεισμός ενός ανθρώπου), όμως η ταύτιση είναι αβέβαιη (δηλαδή, δεν μπορείς να πεις με σιγουριά ότι το δείγμα DNA που αναλύθηκε ανήκει υποχρεωτικά σε ένα συγκεκριμένο άτομο). «Δεν ισχύει αυτό», υποστηρίζει ο Καθάριος, χωρίς να δώσει καμιά στήριξη στην άποψή του. Λίγο μετά, όμως, για να καλυφθεί, δηλώνει ότι «επιστημονικά 100% βεβαιότητα δεν υπάρχει»!

Εχετε ακούσει για δυνατότητα παρασκευής DNA; ρωτάει η συνήγορος. Οχι , δεν έχω ακούσει, απαντά ο Καθάριος. Και τι αποδεικνύεται; Οτι υπάρχει ολόκληρη επιστημονική συζήτηση, με αρθρογραφία σε επιστημονικά περιοδικά, αλλά και εφημερίδες, όπως οι New York Times, για τη δυνατότητα παραγωγής τεχνητού DNA, η οποία υπάρχει πλέον και προβληματίζει και τις αστυνομίες, όπως το FBI. Αυτός ο μέγας επιστήμονας, ο ειδικός, εμφανίζεται να μην είναι ενήμερος για φλέγοντα θέματα που σχετίζονται με τη δουλειά του. Τόσο πολύ τον κόφτει η επιστημονική αλήθεια, που δεν παρακολουθεί καν τα επιστημονικλά περιοδικά του κλάδου του!

Και την πρώτη μέρα της κατάθεσής του και σήμερα, ο Καθάριος υποστήριζε με θέρμη ότι η δουλειά του ελέγχου των πειστηρίων είναι απολύτως ασφαλής. Υποτίθεται ότι γίνεται από ασφαλίτες οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι και φορούν ειδικές στολές, έτσι που να διασφαλίζεται ότι δεν θα υπάρξει επιμόλυνση των πειστηρίων και των δειγμάτων που παίρνονται απ’ αυτά. Σχολιάσαμε στο ρεπορτάζ για την προηγούμενη συνεδρίαση, ότι αυτός δεν είναι παρών όταν συλλέγονται τα τεκμήρια, δεν είναι καν τμηματάρχης της υπηρεσίας και γι’ αυτό, αν ήταν επιστήμονας και όχι ασφαλίτης, θα έλεγε ότι «εγώ ξέρω τι μου δείχνει ένα δείγμα που εξετάζω, ενώ για το πώς συλλέχτηκε το δείγμα και τι έγινε μέχρι να φτάσει σε μένα δεν ξέρω τίποτα». Είχε μείνει άγαλμα, όταν η Δ. Βαγιανού του είχε δείξει φωτογραφίες με όπλα πεταμένα σ’ ένα στρώμα ή σε χαρτόνια στο πάτωμα. Παρά ταύτα, σήμερα, μολονότι αναγκαζόταν συνεχώς να παραδεχτεί ότι δεν έχει άμεση γνώση, επέμενε ότι οι ασφαλίτες που συλλέγουν τα τεκμήρια και παίρνουν τα δείγματα έχουν εκπαιδευτεί να ενεργούν σε τρόπο που ν’ αποφεύγονται οι επιμολύνσεις και οι δευτερογενείς και τριτογενείς μεταφορές βιολογικού υλικού πάνω στα πειστήρια.

Και τι αποδείχτηκε από τις ερωτήσεις της Μ. Δαλιάνη; Οτι τα πειστήρια παρέμειναν επί ενάμιση μήνα σε άγνωστο χώρο, πριν πάνε στο εργαστήριο ανάλυσης DNA! Κι όχι μόνον αυτό, αλλά σε 12 δείγματα βιολογικού υλικού που βρέθηκαν σε 476 πειστήρια που πάρθηκαν από το σπίτι της Παιονίου 18, τα 7 δείγματα ανήκουν σε «δικαιολογημένως θίξαντες». Δηλαδή, σε ασφαλίτες που χειρίστηκαν τα πειστήρια! Βρήκαν μόνο 12 δείγματα DNA και απ’ αυτά τα 7, δηλαδή το 60%, ανήκαν σε ασφαλίτες που έπιασαν τα πειστήρια! Τόσο προσεκτικά κάνουν τη δουλειά για την οποία υποτίθεται ότι εκπαιδεύτηκαν! Από τις ερωτήσεις της Π. Γιαννακοπούλου αποκαλύφθηκε ότι στα διάφορα σπίτια μπήκαν 12 εισαγγελείς, που δεν πήραν κανένα μέτρο, ότι σ’ ένα σπίτι μπήκε πέντε φορές ο κλειδαράς, επίσης χωρίς κανένα μέτρο, το ίδιο και οι διαχειριστές που χρησιμοποιήθηκαν ως μάρτυρες στις κατ’ οίκον έρευνες. Αποκαλύφθηκε ακόμη, ότι το σπίτι του Κορτέση σφραγίστηκε και οι ασφαλίτες έφυγαν κουβαλώντας τα πειστήρια μέσα σε κούτες, χωρίς να ενοχλούνται από τις κάμερες που τους απαθανάτιζαν!

Η Μ. Δαλιάνη τον στριμώχνει στη γωνία. Απαντήσατε τέσσερις φορές μέχρι τώρα –του λέει– ότι δεν έγινε καμία επιμόλυνση των πειστηρίων και από τις ίδιες τις εκθέσεις σας αποκαλύπεται ότι επιμολύνατε εσείς οι ίδιοι 7 στα 12 δείγματα βιολογικού υλικού που βρήκατε. «Εκπαιδεύτηκαν τα άτομα και ακολουθήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες», απαντά μονότονα ο Καθάριος. Κι ενώ κυριολεκτικά παραληρεί, καταλαβαίνοντας ότι έχει πιαστεί να ψεύδεται χονδροειδέστατα, παρεμβαίνει ο πρόεδρος για να τον σώσει: «Δεν γίνεται μέχρι το βράδυ να ρωτάμε το ίδιο πράγμα», λέει. «Θα τα αξιολογήσετε στο τέλος, ξέρουμε», παρατηρεί σαρκαστικά ο Ν. Μαζιώτης. Τσουροφλισμένος ο πρόεδρος, αναγκάζεται να επανέλθει λέγοντας ότι «μπορεί να είναι σημαντική η επισήμανση, αλλά να μη ρωτάμε συνέχεια το ίδιο»!

Ο Καθάριος ακολουθεί την τακτική άλλο να τον ρωτάνε οι συνήγοροι και σε άλλο να απαντά. Ούτε μια φορά, όμως, ο πρόεδρος δεν παρενέβη για να τον επαναφέρει στην τάξη και να του πει ν’ απαντά στις ερωτήσεις κι όχι να λέει τα δικά του. Ιδια αδιαφορία από την έδρα και όταν η Μ. Δαλιάνη «οδηγεί» τον Καθάριο σε νέες ψευτιές. Ο Καθάριος υποστηρίζει ότι στη συγκριτική έκθεση που έκαναν όλοι οι «επιστήμονες» της Ασφάλειας εξέτασαν μόνο πλήρη προφίλ βιολογικού υλικού. Η συνήγορος του διαβάζει τη συγκριτική έκθεση, στην οποία αναφέρεται ότι τουλάχιστον τέσσερα από τα προφίλ είναι μερικά και όχι πλήρη. Αμέσως το γυρίζει και λέει ότι έβαλαν και μερικά προφίλ, αφού προηγουμένως έκαναν στατιστική επεξεργασία! Οταν η συνήγορος του θυμίζει ότι πριν δυο λεφτά έλεγε ότι εξέτασαν μόνο πλήρη προφίλ, απαντά ότι «δεν μπορώ να θυμάμαι 50 εκθέσεις»! Πριν, όμως ήταν κατηγορηματικός ότι εξέτασαν μόνο πλήρη προφίλ!

Ο πρόεδρος, ο οποίος κατά δήλωσή του ήταν πολύ καλός στη βιολογία και έχει μεγάλο ενδιαφέρον για το θέμα, παρεμβαίνει κάποια στιγμή και λέει στη Μ. Δαλιάνη ότι κατάλαβε λάθος αυτό που υποστηρίζει ο Καθάριος, γι’ αυτό να τον ξανακούσει προσεκτικά! Και τι αποδείχτηκε; Οτι ο Καθάριος υποστηρίζει πως άμα βρουν το ίδιο προφίλ DNA δυο φορές, κάνουν στατιστική επεξεργασία για ν’ αποδείξουν ότι ανήκει στο ίδιο άτομο, ενώ άμα βρουν ένα προφίλ μια φορά δεν χρειάζεται να κάνουν στατιστική επεξεργασία, γιατί το DNA κάθε ανθρώπου είναι μοναδικό! Η συνήγορος, βέβαια, είχε καταλάβει πολύ καλά και ρωτούσε το αυτονόητο: αν χρειάζεται στατιστική επεξεργασία για ν’ αποδειχτεί ότι δύο ίδια δείγματα ανήκουν στο ίδιο και όχι σε διαφορετικά άτομα, αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζουν την πιθανότητα λάθους, και γι’ αυτό η ίδια στατιστική επεξεργασία θα έπρεπε να γίνεται και στο ένα δείγμα. Το πιο προκλητικό είναι ότι στο τέλος κάθε έκθεσης γράφουν πως πάντοτε γίνεται στατιστική επεξεργασία, ενώ ο Καθάριος υποστήριξε ότι άμα έχει βρεθεί μόνο ένα δείγμα δεν γίνεται στατιστική επεξεργασία, γιατί… «το DNA κάθε ατόμου είναι μοναδικό»! Αν είναι έτσι, τότε αν βρεθούν δυο ίδια DNA, σημαίνει ότι ανήκουν υποχρεωτικά στο ίδιο άτομο (λόγω μοναδικότητας), οπότε δεν χρειάζεται καμιά παραπέρα επεξεργασία.

Ποια είναι η αλήθεια; Οτι τα εργαστήρια της Ασφάλειας δεν μελετούν συνολικά το DNA, αλλά ορισμένες (ελάχιστες) πλευρές του και γι’ αυτό η μέθοδος αυτή δεν θεωρείται ασφαλής. Μπορεί ν’ αποδείξει ότι το DNA που βρέθηκε δεν ανήκει σε ένα συγκεκριμένο άτομο, δεν μπορεί ν’ αποδείξει όμως ότι το δείγμα που μελετήθηκε ανήκει σ’ ένα συγκεκριμένο άτομο, γιατί υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες το στενό από άποψη έρευνας αυτό δείγμα να ανήκει και σε άλλα άτομα (και πολλά μάλιστα). Επ’ αυτού, όμως, θα επανέλθουμε, όπως έχουμε υποσχεθεί, όταν τελειώσει η κατάθεση του Καθάριου, η οποία θα συνεχιστεί για τρίτη μέρα.

Σ’ αυτό το κλίμα κύλησε η εξέταση του Καθάριου από τις συνηγόρους Δ. Βαγιανού, Μ. Δαλιάνη και Π. Γιαννακοπούλου. Για το κλείσιμο κρατήσαμε έναν χαρακτηριστικό διάλογο:

Μ. Δαλιάνη: Στο θέμα της κληρονομικής συμβατότητας (σ.σ. αφορά το DNA της Μαρί Μπεραχά και του πατέρα της) κάνατε στατιστική επεξεργασία;
Δ. Καθάριος: Κάναμε.
Μ. Δαλιάνη: Κάνατε;
(Ο χημικός-ασφαλίτης ψυλλιάζεται ότι την έχει πατήσει, ότι κάτι έχει στα χέρια της η συνήγορος, και δαγκωμένος προσπαθεί να το γυρίσει:
Δ. Καθάριος: Κάναμε αλλά δεν καταγράφεται!

Το ακροατήριο ξεσπά σε γέλια και αυθόρμητα αρχίζει να χειροκροτεί. Ο πρόεδρος, καταλαβαίνοντας τι έχει γίνει, χτυπά ήρεμα μια φορά το κουδούνι και χωρίς να ανεβάσει τον τόνο της φωνής του ζητά ησυχία. Τι να πει, ότι άδικα χειροκρότησε αυθόρμητα ο κόσμος μ’ αυτό που άκουσε;

Ο Καθάριος επιμένει ότι ο ίδιος έκανε στατιστική επεξεργασία, αλλά… δεν την κατέγραψε. Και η Μ. Δαλιάνη τον «αποτελειώνει», θυμίζοντας ότι την πρώτη μέρα απάντησε σε ερώτηση του εισαγγελέα, ότι ήταν αδύνατο να κάνουν στατιστική επεξεργασία στο θέμα της κληρονομικής συμβατότητας! Η συνήγορος θυμόταν, ο Καθάριος δεν θυμόταν τι είχε πει, γιατί απλούστατα λέει συνέχεια ψέματα.

Θα αρκούσε και μόνο αυτό το περιστατικό από την πεντάωρη σημερινή κατάθεση του Καθάριου για να του πει ο πρόεδρος «κύριε, είστε αναξιόπιστος» (για να μην πούμε να τον παραπέμψει ως ψευδομάρτυρα). Δεν του το είπε. Γι’ αυτό και ο Ν. Μαζιώτης σχολίασε και δεύτερη φορά σαρκαστικά: «Ξέρουμε, θα αξιολογηθούν όλα στο τέλος»! Εμείς απλά θα ξαναθέσουμε το ερώτημα: τι λόγο έχει ένας επιστήμονας να λέει τέτοια ψέματα, να φάσκει και ν’ αντιφάσκει, να μη θυμάται τι απαντά κάθε φορά για το ίδιο πράγμα; Η απάντηση είναι απλή: ο Καθάριος δεν είναι ένας επιστήμονας που εργάζεται σ’ ένα αστυνομικό εργαστήριο, διαφυλάττοντας την επιστημονική του ακεραιότητα. Ο Καθάριος είναι ένας μη αστυνομικός ασφαλίτης, που θεωρεί υποχρέωσή του να υπερασπιστεί όχι επιστημονικές αλήθειες, αλλά ασφαλίτικα ψέματα.

Γι’ αυτό και το εργαστήριο από το οποίο πληρώνεται καλύπτεται από πέπλο μυστικότητας και αδιαφάνειας. Ο ίδιος συνέχεια επικαλούνταν διάφορα διαγράμματα που δεν υπάρχουν στη δικογραφία. Οταν οι συνήγοροι τον ρωτούσαν γιατί δεν τα συμπεριέλαβε, απαντούσε προκλητικά «μπορείτε να έρθετε στο εργαστήριο με τεχνικούς συμβούλους και να τα ελέγξετε». Ομως, όπως αποκαλύφτηκε, η υπεράσπιση Μπεραχά είχε υποβάλει σχετικό αίτημα στο Συμβούλιο, το οποίο απορρίφθηκε. Τώρα τι έλεγχο να κάνουν σε «επεξεργασμένο» υλικό; Γιατί όταν έγιναν οι έλεγχοι δεν είχαν τη δυνατότητα οι κατηγορούμενοι να παραστούν με τεχνικούς τους συμβούλους;

Η διαδικασία θα επαναληφθεί την Παρασκευή 13 Γενάρη, στις 9 το πρωί.