Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Με την έναρξη της συνεδρίασης, ο Ν. Μαζιώτης, εκ μέρους και της Π. Ρούπα και του Κ. Γουρνά, διάβασε στο δικαστήριο και στη συνέχεια κατέθεσε για τα πρακτικά την παρακάτω γραπτή δήλωση:

«Εμείς αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στην οργάνωση ΕΑ. Συνειδητά δεν επιλέξαμε να τοποθετηθούμε σχετικά με την “ιστορία” που μας παρουσίασε εδώ ο μάρτυρας Παπαθανασάκης, την οποία φυσικά του μετέφεραν, τα γεγονότα που αφηγήθηκε και που η ΔΑΕΕΒ έκρινε ως στοιχεία ικανά για να προχωρήσει στις συλλήψεις. Επιλέξαμε συνειδητά να μην μπούμε στη διαδικασία να μιλήσουμε για τις συνομιλίες, τα τηλέφωνα, τα ραντεβού που παρουσιάζει η ΔΑΕΕΒ, να αποστασιοποιηθούμε από αυτή την έρευνα που γίνεται από τους συνηγόρους –και μόνο απ’ αυτούς, αφού μέχρι στιγμής τουλάχιστο η έδρα δεν έχει πραγματοποιήσει καμιά ουσιαστική εξέταση του συγκεκριμένου μάρτυρα– για το αν ήταν σοβαρά, πραγματικά αξιόλογα, ικανά για να προχωρήσουν σε συλλήψεις και φυλακίσεις.

Επιλέξαμε συνειδητά να μην μπούμε στη διαδικασία να προσβάλουμε το ούτως ή άλλως γενικόλογο, σαθρό και ασαφές “κατηγορώ” του συγκεκριμένου μάρτυρα. Εξάλλου, όπως ο ίδιος επανειλημμένως έχει πει, καθένα από αυτά τα γεγονότα που παρουσιάζει από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα. Και ούτε, φυσικά, έχει να μας πει κάτι σχετικά με το κυρίως ζητούμενο, που είναι η ουσιαστική απόδειξη “ενοχής” του καθένα από τους δικαζόμενους, και το κυριότερο έχει ομολογήσει πως δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ούτε για την κατηγορία της διεύθυνσης ούτε και για την ίδια την οργάνωση και τη λειτουργία της.

Πιστεύουμε πως η κατάθεση αυτή δεν άλλαξε τίποτα από ό,τι υπήρχε μέχρι σήμερα. Ολες οι κατηγορίες εξακολουθούν να βρίσκονται στον αέρα και καμιά δεν έχει συνδεθεί με πραγματικά γεγονότα που να την τεκμηριώνουν όπως θα έπρεπε. Ομως, το γεγονός ότι εμείς αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στον ΕΑ δεν σημαίνει πως θα πρέπει να λαμβάνεται ως δεδομένη η όποια τοποθέτηση του Παπαθανασάκη αναφορικά με κάποιον από εμάς τους τρεις.

Το ίδιο ισχύει και για τους συνηγόρους. Δηλαδή, δεν μπορεί, ενώ γίνεται σαφώς προσπάθεια αμφισβήτησης της μαρτυρίας του όσον αφορά κάποιον από τους κατηγορούμενους, παράλληλα να λαμβάνεται ως δεδομένη η ίδια μαρτυρία για κάποιον από εμάς που έχουμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Δεν δεχόμαστε τη νομιμοποίηση με οποιονδήποτε τρόπο της όποιας πληροφορίας της αντιτρομοκρατικής, π.χ. για την παρουσία κάποιου από εμάς σε ένα ραντεβού, άσχετα αν εμείς δεν έχουμε αναφερθεί σε αυτό. Η σιωπή μας δεν σημαίνει και δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως αποδοχή των όποιων γεγονότων και αφηγήσεων.

Το γεγονός ότι έχουμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη, δεν σημαίνει ότι αποδεχόμαστε το έργο της αντιτρομοκρατικής, τα στοιχεία και τα γεγονότα που παρουσιάζει και το κατηγορητήριο που μας προσάπτει. Ανάληψη πολιτικής ευθύνης δεν συνεπάγεται επουδενί αποδοχή των κατηγοριών ή γεγονότων, στοιχείων και πληροφοριών των διωκτικών μηχανισμών.

Παρά το γεγονός ότι θεωρούσαμε αυτό αυτονόητο για τον καθένα, υποχρεωνόμαστε από την εξέλιξη της διαδικασίας να παρέμβουμε για να κάνουμε αυτές τις επισημάνσεις και ζητάμε να γίνει σεβαστή η θέση μας».

Η Π. Ρούπα συμπλήρωσε προφορικά, ότι δικάζεται μια ένοπλη επαναστατική οργάνωση και γι’ αυτό εκείνοι που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους σ’ αυτή δεν αποδέχονται όρους όπως «τρομοκρατία», «εγκληματική οργάνωση», «έγκλημα» και παρακαλούν τον καθένα να προσέχει όταν χρησιμοποιεί τέτοιους όρους.

Ο πρόεδρος απάντησε αμήχανα, ότι το δικαστήριο δεν θεωρεί δεδομένο ό,τι καταθέτει ο μάρτυρας και αμέσως κάλεσε τον Παπαθανασάκη για να συνεχιστεί η εξέτασή του από τους συνηγόρους. Από τις πρώτες κιόλας ερωτήσεις του Κ. Νταϊλιάνα (υπεράσπιση Κορτέση) φάνηκε ότι, παρά το τουπέ της αυθεντίας, ο Παπαθανασάκης δεν μπορεί να σταθεί. Ούτε αυτός ούτε το σενάριό του. Προκειμένου να αμυνθεί στο ερώτημα «γιατί συλλάβατε τον Κορτέση, αφού λέτε ότι το αποτύπωμά του στο σπίτι του Φούντα δεν είναι επιλήψιμο;» και «γιατί στο διαβιβαστικό που στείλατε δεν αναφέρετε όλα τα δεδομένα;», άρχισε να απολογείται: «Το διαβιβαστικό έγινε πάρα πολύ γρήγορα και είναι αρκετά συνοπτικό» και «εμείς παραθέσαμε τα γεγονότα, η κρίση ήταν των εισαγγελικών αρχών».

Αυτό το έκανε και άλλες φορές. Οταν στριμωχνόταν, πετούσε το μπαλάκι στις δικαστικές αρχές: «Εμείς δεν κάναμε αξιολόγηση, ο εισαγγελέας έκανε». Ελα, όμως, που στο διαβιβαστικό περιέγραφαν τα πράγματα σαν να συνέλαβαν τα μέλη του ΕΑ, ώστε η απαγγελία κατηγοριών και η προφυλάκιση να είναι μονόδρομος. Οχι πως δεν είναι εξίσου συνυπεύθυνες οι δικαστικές αρχές, αλλά ήταν χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο ο ασφαλίτης προσπαθούσε να αποσείσει τις δικές του ευθύνες και να τις φορτώσει όλες στους συνεργάτες του στην εισαγγελία.

Οταν, όμως, δεν μπορούσε να φορτώσει την ευθύνη στους εισαγγελείς, όπως στην περίπτωση της περιβόητης συνάντησης στο σπίτι του Σταθόπουλου, όπου ο Κορτέσης φέρεται να φεύγει με τον Σταθόπουλο και κάποιες ώρες μετά να ξαναφεύγει με τον Μαζιώτη, χωρίς όμως να έχει μπει ξανά στο σπίτι (!!!), το γυρνούσε στην ασφαλίτικη αυθεντία: «Εσείς θέλετε να πείτε ότι δεν μπήκαν στο σπίτι;»! Τετράγωνη λογική μπάτσου. Αφού το λέω εγώ, δεν δικαιούστε να το αμφισβητήσετε. Κι ας μην το αναφέρουν στο περιβόητο διαβιβαστικό τους, όπου αναφέρουν ώρες για την άφιξη και την αναχώρηση του καθένα. Να του απαντήσουμε, λοιπόν, εμείς ως προσεκτικοί ακροατές της κατάθεσής του, σε συνδυασμό και με τα στοιχεία της δικογραφίας. Τίποτα δεν είχαν για τους Νικητόπουλο, Σταθόπουλο, Κορτέση, Κάτσενο. Γι’ αυτό και έφτιαχναν φανταστικές συναντήσεις. Ο Σταθόπουλος έχει δηλώσει κατηγορηματικά ότι ο Μαζιώτης δεν πήγε σπίτι του εκείνο το βράδυ. Οπως όλα δείχνουν, Κορτέσης και Σταθόπουλος έφυγαν μαζί και ο πρώτος άφησε τον δεύτερο στο σπίτι της φίλης του. Μετά τσοντάρισαν την ιστορία με άφιξη του Μαζιώτη και έξοδό του παρέα με τον Κορτέση, με το Renault που υποτίθεται ότι έφερε κλεμμένες πινακίδες και που υποτίθεται ότι βρέθηκε καμένο στο Γαλάτσι (μετά τις συλλήψεις) και τότε αποδείχτηκε ότι ήταν κλεμμένο. Φτιάχνοντας το σενάριο αυτό, όμως, ξέχασαν να βάλλουν τον Κορτέση να ξαναγυρίζει κάποια ώρα στο σπίτι και έτσι η κατασκευή αποδείχτηκε εντελώς κακότεχνη. Μάλιστα, μέχρι την πρώτη μέρα της κατάθεσης του Παπαθανασάκη, δεν είχαν προσέξει αυτή την τρύπα στο σενάριο, γι’ αυτό και δεν προσπάθησε να τη διορθώσει. Οταν την αποκάλυψαν οι συνήγοροι, ο Παπαθανασάκης εξεπλάγη και άρχισε να ψελλίζει ότι… ξέχασαν να το σημειώσουν, αλλά πάντως είν’ αλήθεια… επειδή το λέει αυτός!

«Γιατί τον συλλάβατε;», επιμένει ο Κ. Νταϊλιάνας. «Πείτε μας την πράξη». «Αυτό που σας απαντώ», λέει ο Παπαθανασάκης. «Τι απαντάτε;», ξαναρωτάει ο συνήγορος. Μούγκα ο Παπαθανασάκης. Οπότε αναλαμβάνει να «καθαρίσει» ο εισαγγελέας: «Αυτό είναι στην κρίση του δικαστηρίου»! «Αυτό το ποίημα δεν μπορώ να το ακούω», εξανίσταται ο συνήγορος. «Ας το κλείσουμε», παρεμβαίνει συμβιβαστικά ο πρόεδρος. Αυτό το σκηνικό επαναλήφθηκε και άλλες φορές, κάθε που στριμωχνόταν ο Παπαθανασάκης.

Το ίδιο ισχύει και για την περιβόητη σκοποβολή του Σταθόπουλου στον Υμηττό. Ηταν η «γκαγκάν» είδηση που έδωσαν στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ αμέσως μετά τις συλλήψεις (δεν έχετε παρά να κοιτάξετε τις εφημερίδες εκείνων των ημερών): «Ο ένας από τους συλληφθέντες έκανε την παραμονή σκοποβολή στον Υμηττό. Ετοιμαζόταν για χτύπημα στην Πανόρμου, γι’ αυτό τους συλλάβαμε αμέσως». Και τι αποδείχτηκε; Οτι η έκθεση ερεύνης, που η ίδια η Αντιτρομοκρατική συνέταξε, για την υποτιθέμενη σκοποβολή στον Υμηττό, έγινε στις 11 Απρίλη και όχι στις 5 που ανέφερε ο Παπασταθάκης. Και στις 11 ο Σταθόπουλος ήταν ήδη κρατούμενος! Οταν αυτό αποκαλύφθηκε από τη Μ. Δαλιάνη, ο Παπασταθάκης κυριολεκτικά έπαθε «κολούμπρα» και όταν συνήλθε άρχιζε να ψιθυρίζει διάφορα περί λάθος ημερομηνίας (βλέπε το ρεπορτάζ μας για την προηγούμενη συνεδρίαση)!

Στη συνέχεια, είχαμε την πλήρη κατάρρευση του σενάριου για τον Νικητόπουλο, με την εξέταση του Παπασταθάκη αρχικά από την Αννυ Παπαρρούσου και στη συνέχεια από τον Δ. Κατσαρή και τον Σπ. Φυτράκη. Για τις περιβόητες συναντήσεις στη… γιάφκα της Καισαριανής, δηλαδή στην καφετέρια του άλσους, μέρα μεσημέρι, παραδέχτηκε ότι τον Νικητόπουλο τον είδαν μόνο να φεύγει, οπότε μπορεί να έμεινε και μόνο 5 λεπτά, ενώ οι κινήσεις του ήταν φυσιολογικές. Και γιατί, αφού τα στοιχεία τα συνέλεξαν διάφοροι αστυνομικοί, δεν υπάρχουν εκθέσεις; ρωτάει η Αν. Παπαρρούσου. Ετσι δουλεύουμε στην υπηρεσία, απαντά ο Παπαθανασάκης και αντιλαμβανόμενος πως το σενάριο μπάζει, ξαναπετάει το μπαλάκι: «Αυτές οι συναντήσεις από μόνες τους δεν λένε τίποτα. Αυτό είναι στην κρίση των εισαγγελικών αρχών»! Αυτό σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «ο εισαγγελέας διέταξε την κράτησή τους, εμείς προληπτικά τους πιάσαμε»!

Ο Δ. Κατσαρής αποκαλύπτει ότι μόνο για τον Νικητόπουλο κάνουν αναλυτική πριγραφή ενδυμασίας. «Ισως τον παρατήρησαν καλά, αυτό δεν λέει τίποτα», απαντά αμυνόμενος ο Παπαθανασάκης, συμπληρώνοντας ότι μετά είδαν φωτογραφίες του από το 1995 και βρήκαν ότι πρόκειται για τον Νικητόπουλο (ένας 17χρονος το 1995 ήταν ίδιος μ’ έναν 35χρονο το 2010)! Οπως αποκαλύφτηκε, η φωτογραφία του Νικητόπουλου, που η Αντιτρομοκρατική έδωσε στα ΜΜΕ, είναι η μόνη που έχει τραβηχτεί από μακριά και σε ανοιχτό χώρο (με κόντρα ήλιο, γι’ αυτό έχει σκιές κι είναι καμένη). Ολων των υπόλοιπων έχουν τραβηχτεί σε εσωτερικό χώρο (προφανώς κρυφά μέσα στο άντρο της Αντιτρομοκρατικής). Ο Νικητόπουλος φοράει τα ρούχα που περιγράφουν και στο διαβιβαστικό, άρα τον φωτογράφισαν εκεί. Ο Παπαθανασάκης το ξέρει, αλλά δεν θέλει να παραδεχτί ότι τραβούσαν κρυφά και φωτογραφίες.

Με το σενάριο να έχει καταρρεύσει και για τον Νικητόπουλο, ο Παπαθανασάκης προσπαθεί να πετάξει το τελευταίο καρφί: «Τον θέσαμε υπό επιτήρηση μετά από δυο μέρες, δεν έκανε καμιά κίνηση να διαφύγει ή να κρυφτεί. Μόνο τη στιγμή της σύλληψης προσπάθησε να διαφύγει, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό»!

Ο Σπ. Φυτράκης συνοψίζει: «Με τι στοιχεία τυποποιείται ότι κάποιος είναι μέλος μιας οργάνωσης;». «Δεν έχει προκύψει κάποιο στοιχείο, ούτε βρέθηκε κάτι εργαστηριακά, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο», απαντά ο Παπαθανασάκης! «Είναι επαρκές στοιχείο οι συναντήσεις μέρα μεσημέρι;», επιμένει ο Σπ. Φυτράκης. «Εμείς απλά το αναφέρουμε, το δικαστήριο θα κρίνει», καταρρέει ο Παπαθανασάκης.

Ακόμη χειρότερα για τον Παπαθανασάκη ήταν τα πράγματα με την υπεράσπιση Κάτσενου. Ο Π. Ρουμελιώτης μένει στα «τυπικά». Ζητάει στοιχεία και ο Παπαθανασάκης απαντά ότι δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο εκτός από τις συναντήσεις. «Γιατί τον φέρατε τότε;», απορεί ο συνήγορος. «Επειδή έκανε παρέα με κάποιους που λέτε…;». Στριμωγμένος ο Παπαθανασάκης βάζει μπροστά τον… παλιό ασφαλίτη: «Δεν τον συλλάβαμε. Μόλις αντελήφθη ότι γίνονται συλλήψεις διέφυγε. Αν κάποιος ήταν αθώος θα καθόταν»! Τετράγωνη λογική μπάτσου και πάλι. Μήπως να του θυμίσουμε τους «μεγάλους φυγάδες» Γιώργο Μπαλάφα και Αβραάμ Λεσπέρογλου, που όταν πιάστηκαν αθωώθηκαν από το σύνολο των κατηξγοριών που τους είχαν φορτώσει; Κι αφού κρυβόταν λόγω… ενοχής ο Κάτσενος, γιατί εμφανίστηκε και παραδόθηκε λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη; Γιατί ήθελε να υπερασπιστεί την αθωότητά του, αμαγκάστηκε να παραδεχτεί ο Παπαθανασάκης, όταν του τέθηκε το ερώτημα. Ο Π. Ρουμελιώτης τον «ανάγκασε» να παραδεχτεί ότι παρακολουθούσαν τον Κάτσενο, ότι δεν διαπίστωσαν να κάνει κάτι παράνομο ή να έρχεται σε επαφή με την οργάνωση. «Αλλά άτομα συνάντησε;», ρωτάει ο Ρουμελιώτης. «Δεν θυμάμαι», απαντά ο Παπαθανασάκης! Δηλαδή, αυτός ο άνθρωπος δεν είχε κοινωνική ζωή! Τον παρακολουθούσαν επί μέρες και διαπίστωασαν ότι συναντήθηκε… μόνο με κάποιους από τους συγκατηγορούμενούς του! «Από τα στοιχεία σας βγαίνει ότι δεν έχει σχέση με τις κατηγορίες», συμπεραίνει ο συνήγορος. «Αυτό δεν μπορώ να το πω εγώ», απαντά σε μια προσπάθεια ύστατης άμυνας ο Παπαθανασάκης.

Η εξέτασή του από τον Χ. Λαδή ήταν μαρτύριο για το «βαρύ πεπόνι» της Αντιτρομοκρατικής. Με απανωτές «κλειστές» ερωτήσεις, που αφορούσαν κάθε λεπτομέρεια, και με παράγωγες ερωτήσεις που έβγαιναν από τις προηγηθείσες απαντήσεις, ο Παπαθανασάκης αποκαλύφτηκε ως ένας κάκιστος σεναριογράφος, που δεν μπορεί να υποστηρίξει το σενάριό του. Στη διάρκεια της εξέτασής του από τον Λαδή ζήτησε και το διάλειμμα, επικαλούμενος λόγους υγείας.

Οι αντιφάσεις του είναι συνεχείς. Οταν ο συνήγορος του ζητάει να εξηγήσει τους κανόνες συνωμοτισμού που υποτίθεται ότι έπαιρναν οι συνδαιτημόνες του άλσους της Καισαριανής και του θυμίζει αυτά που έλεγε για τα γυαλιά ηλίου (ενώ ήταν Απρίλης, ιδιαίτερα ζεστή μέρα και με ήλιο), αυτοδιαψεύδεται: «Εγώ έκανα μια περιγραφή, δεν είπα κάτι για τα γυαλιά». Στην προηγούμενη συνεδρίαση, όμως, είχε πει χαρακτηριστικά, ότι ο Μαζιώτης έπαιρνε ιδιαίτερες προφυλάξεις, αφήνοντας μακριά το αυτοκίνητό του και φορώντας γυαλιά ηλίου για να μην αναγνωρίζεται! Οταν ο συνήγορος του υπενθυμίζει ότι στο διαβιβαστικό έχει γράψει ότι οι κατηγορούμενοι συναντιόνταν «τηρώντας πάντοτε τους κανόνες συνωμοτισμού», αντί ν’ απαντήσει συγκεκριμένα ποιοι ήταν αυτοί οι κανόνες, απαντά ότι… «οι τρομοκρατικές οργανώσεις προσπαθούν πάντοτε και μέσα από φυσιολογική ζωή να κάνουν συναντήσεις, να περνούν απαρατήρητες»! Αρα, όλοι είμαστε εξ ορισμού ύποπτοι και πρέπει ο καθένας μας να έχει δίπλα του έναν ασφαλίτη! Επειδή, όμως, κατάλαβε ότι αυτό δεν ακουγόταν και τόσο πειστικό, έσπευσε ασθμαίνοντας να συμπληρώσει: «Ο Κάτσενος συμμετείχε σ’ αυτές τις συναντήσεις. Αν πιστεύει ότι είναι αθώος, δεν είχε κανένα λόγο να διαφύγει»!!! Ο Χ. Λαδής δεν τσιμπάει, αλλά επιμένει: «Γιατί δεν είπατε ότι κάνανε μια συνάντηση, αλλά την κάνανε εντελώς φυσιολογικά;». Κάγκελο ο ασφαλίτης, προσπαθεί να μην εκτεθεί, αλλά καταφέρνει να τα κάνει χειρότερα: «Είναι ένας κανόνας συνωμοτισμού και αυτός»!

Οταν ο συνήγορος του δείχνει σειρά φωτογραφιών από τη… γιάφκα της Καισαριανής, παραδέχεται ότι αυτός είναι ο χώρος. Οταν ο συνήγορος τις καταθέτει στην έδρα για να τις δουν οι δικαστές, ο πρόεδρος αυθόρμητα αναφωνεί: «Παιδική χαρά έχει εδώ». Και παιδική χαρά έχει και καφετέρια, εξηγεί ο συνήγορος. Ομως ο Παπαθανασάκης μιλούσε συνέχεια για αλσύλιο, λες και είχαμε παράνομες συναντήσεις σε δάσος.

Στη συνέχεια και μέχρι ο Παπαθανασάκης να ζητήσει διάλειμμα, επειδή δεν αισθανόταν καλά, είχαμε μια συνεχή επανάληψη του έργου «δεν θυμάμαι – δεν γνωρίζω». «Δεν θυμόταν» πόσοι ασφαλίτες ήταν μαζί του στην Καισαριανή, «δεν θυμόταν» το όνομα ούτε ενός, «δεν γνώριζε» ποιος ανακάλυψε ότι τον Κάτσενο τον λένε Κάτσενο, «δεν θυμόταν» ποιος έψαξε την πολυκατοικία που κατοικούσε ο Κάτσενος, τα μπλοκάκια με τις προφορικές αναφορές των υφισταμένων του τα κατέστρεψε, γιατί «δεν ήταν απαραίτητο να κρατηθούν, αφότου έδωσε κατάθεση ο ίδιος», «δεν θυμόταν» ποιος από την ομάδα του ακολούθησε τον Κάτσενο μετά την Καισαριανή κ.λπ. κ.λπ. Οταν ο Χ. Λαδής θέτει το λογικότατο ερώτημα «πώς είναι δυνατόν να τον παρακολουθείτε τη μέρα που πίνει καφέ και όχι τη νύχτα», ο ασφαλίτης απαντά με απόγνωση: «Δεν είναι δυνατόν να τους παρακολουθούμε 24 ώρες το 24ωρο»! Υποτίθεται ότι είχαν εκτίμηση για το «μεγάλο χτύπημα» του ΕΑ, ότι είχαν βρει το μυστικό ραντεβού στην Καισαριανή, αλλά… δεν παρακολουθούσαν συνεχώς τους υπόπτους!

Οταν ο συνήγορος τον ρωτάει για την τρίτη συνάντηση, στην οποία ο ίδιος δεν ήταν παρών, όπως λέει, ο Παπαθανασάκης απαντά… άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε: «Το δικαστήριο θα κρίνει. Στη δικογραφία υπάρχουν γιάφκες, οπλισμός, πλήθος στοιχείων»! «Σας ρώτησα για την τρίτη συνάντηση», επιμένει ψύχραιμα ο συνήγορος. Κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, ο Παπαθανασάκης απαντά ότι δεν ανέφερε τίποτα. «Υπάρχει μια παράλειψη, η κατάθεση δόθηκε βιαστικά, δεν επαρκούσε ο χρόνος»! Αυτό που λέτε, το «τηρώντας πάντοτε τους συνωμοτικούς κανόνες», ισχύει για τον Κάτσενο ή είναι εσφαλμένη κρίση; καταλήγει ο συνήγορος, για να εισπράξει την… εκπληκτική απάντηση, ότι δεν είναι εσφαλμένη κρίση, γιατί ο Κάτσενος όταν συνελήφθη αρνήθηκε να δώσει DNA και αποτυπώματα, με αποτέλεσμα τα αποτυπώματα να μην είναι καθαρά. Και τι αποδείχτηκε στη συνέχεια, μετά από συμπληρωματική παρέμβαση του Π. Ρουμελιώτη; ότι ο Κάτσενος έδωσε αποτυπώματα (DNA αρνήθηκε να δώσει για λόγους αρχής), αλλά δεν του πήραν σε δυο δάχτυλα. «Κάτι είχε στα δύο δάχτυλα», ανμαγκάστηκε να παραδεχτεί ο Παπαθανασάκης. «Φταίει ο Κάτσενος γι’ αυτό;», ρώτησε ο Ρουμελιώτης. «Οχι, δεν είπα αυτό» (!) απάντησε ο ασφαλίτης. Και όμως, αυτό ακριβώς είχε πει πριν από δέκα λεπτά!

Οταν ο Π. Ρουμελιώτης ρώτησε τον Παπαθανασάκη αν μετά την εμφάνιση του Κάτσενου άλλαξε τη θέση του, αυτός απάντησε ότι «εγώ δεν θα ερμηνεύσω τη στάση του». «Ερμηνεύσατε όμως την προηγούμενη στάση του», σχολίασε ο συνήγορος. Μούγκα ο Παπαθανασάκης, καθώς μόλις είχε αποκαλυφθεί ότι, αν μη τι άλλο, είναι ένας μάρτυρας απολύτως προκατειλημμένος και με επιλεκτικές θέσεις, τις οποίες προσπαθεί να παρουσιάσει με ακόμη πιο επιλεκτικό τρόπο.

Ο τρίτος συνήγορος του Κ. Κάτσενου, Φρειδ. Βέργαδος, συμπλήρωσε την εξέταση Παπαθανασάκη με μερικά ακόμη ερωτήματα και πήρε απαντήσεις που έκαναν ακόμη πιο εμφανή την προκατάληψη του αποτυχημένου σεναριογράφου της Ασφάλειας. Οι προσαγωγές, είπε, ήταν τελείως προληπτικές. Μετά βρήκαμε στοιχεία και καταλάβαμε ότι πρόκειται για τον ΕΑ. Οσο για τον εαυτό του, επέμεινε ότι δεν έκανε εκτίμηση, αλλά μόνο παράθεση γεγονότων! Το δικαστήριο θ’ αποφασίσει…
Η Δ. Βαγιανού επανήλθε στα θέματα που έχουν να κάνουν με τη συστηματική παρακολούθηση των Ν. Μαζιώτη και Π. Ρούπα από το 2001, που αποφυλακίστηκε ο Ν. Μαζιώτης κ.λπ. Αναφέρθηκε σε δηλώσεις υπουργών, όπως ο Μαρκογιαννάκης, διοικητών της ΚΥΠ, όπως ο Κοραντής και στα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που οι υπηρεσίες διέρρεαν. Αναφέρθηκε ακόμη στον προϊστάμενο της Αντιτρομοικρατικής Τζωΐδη, που πηγαινοέρχεται από τη ΔΑΕΕΒ στην ΚΥΠ. Ο Παπαθανασάκης επέμεινε μονότονα ότι ο ίδιος δεν παρέλαβε κανένα φάκελο όταν ανέλαβε, αμέσως μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ! Στο σημείο αυτό και καθώς ο ασφαλίτης επέμενε προκλητικά ότι κανείς δεν παρακολουθούσε τον Μαζιώτη και πως όλα είναι… δημοσιεύματα, παρενέβη η Π. Ρούπα για να πει πως όλη αυτή η ιστορία, από το 2001 που αποφυλακίστηκε ο σύντροφός της, δεν είναι δημοσιεύματα αλλά η ίδια τους η ζωή. Για μεγάλα χρονικά διαστήματα τους παρακολουθούσαν προκλητικά σε 24ωρη βάση. Το 2003 έριξαν τον Μαζιώτη από τη μηχανή και έγινε αμέσως καταγγελία. Το 2007 τους παρακολουθούσαν τρία οχήματα με δύο άνδρες το καθένα, συν δύο μηχανές, τους έκλειναν το δρόμο, έκαναν φανερή την παρουσία τους. Το καλοκαίρι του 2009 τους προσήγαγαν και τους ερεύνησαν στη Θήβα. Δημοσίως και επανειλημμένα ο Μαρκογιαννάκης και ο Κοραντής δηλώνουν ότι ο Μαζιώτης παρακολουθούνταν ανελλιπώς και ότι οι παρακολουθήσεις απέδωσαν μηδέν. Οταν με συνέλαβαν, συνέχισε, μου είπαν για τα Κύθηρα, μου είπανε τα πάντα. Λέει ψέματα ο μάρτυρας. Ψέματα ότι ο προϊστάμενός του Τζωίτης δεν του είπε τίποτα. Αν αυτά δεν συμφέρουν τον μάρτυρα, το καταλαβαίνω. Να έρθει, όμως, ο Μαρκογιαννάκης να καταθέσει.

Η τελευταία ενότητα ερωτήσεων της Δ. Βαγιανού αφορούσε τον περιβόητο διευθυντικό ρόλο και αν ο Παπαθανασάκης έχει να εισφέρει τίποτα. Απάντησε ότι με βάση το εύρημα στο σπίτι των Μαζιώτη-Ρούπα, που ο ίδιος ερμήνευσε ως διορθωμένο κείμενο προκήρυξης του ΕΑ, προκύπτει ότι «κάποιον κεντρικό ρόλο έπαιζαν στην οργάνωση ΕΑ»! Και γιατί ένα πολιτικό κείμενο προσδίδει διευθυντικό ρόλο; ρώτησε η Δ. Βαγιανού, χωρίς να πάρει απάντηση.

Ο Παπαθανασάκης αποχώρησε φανερά ανακουφισμένος και ήρθε η ώρα των σχολιασμών της κατάθεσής του.

Ευστοχότατα ο Σ. Νικητόπουλος σχολίασε ότι ο Παπαθανασάκης έλεγε συνεχώς ψέματα για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Στην προηγούμενη συνεδρίαση είπε ότι ο Νικητόπουλος είχε ένα κινητό και προσπάθησε να το πετάξει, πράγμα που δεν ισχύει. Σήμερα είπε ότι κατά τη σύλληψή του προσπάθησε να διαφύγει, πράγμα που επίσης δεν ισχύει.

Σε μια ιδιαίτερα σκληρή δήλωσή του, κοιτώντας κατάματα τους δικαστές, ο Ν. Μαζιώτης, δήλωσε από την αρχή ότι το γεγονός ότι το δικαστήριο αποδέχτηκε τον συγκεκριμένο μάρτυρα δείχνει ότι ήρθαν απλώς να διεκπεραιώσουν μια δίκη με προειλημμένη απόφαση. Αυτό δείχνει –συνέχισε– πόσο ξεφτιλισμένος είναι ο θεσμός που λέγεται Δικαιοσύνη. Προφανώς δεν είχατε εμπιστοσύνη στην ευγλωττία του Παπαθανασάκη, γι’ αυτό και δεν του ζητήσατε στην αρχή να πει όσα λέει στις καταθέσεις του, αλλά αρχίσατε με ερωτήσεις. Ο δε εισαγγελέας έκανε δυο-τρεις τυπικές ερωτήσεις που δεν δικαιολογούν ούτε το μισθό του («μας έκαναν περικοπές», είπε μισογελώντας αμήχανα ο εισαγγελέας). Αφού έφερε παραδείγματα για το πώς ο πρόεδρος προσπάθησε να βοηθήσει τον Παπαθανασάκη όταν στριμωχνόταν, ο Ν. Μαζιώτης συνέχισε. Ηταν φανερό ότι δεν ήθελε να απαντήσει και εσείς καθόσασταν και τον ακούγατε. Συνταχθήκατε μαζί του και ό,τι είπε, αοριστολογίες, ψέματα, δεν θυμάμαι, τα θεωρήσατε απόλυτη αλήθεια. Δεν μας κάνει εντύπωση, γιατί είστε βασιλικότεροι του Παπαθανασάκη. Αν θέλατε να φανείτε αμερόληπτος, είπε απευθυνόμενος στον πρόεδρο, θα έπρεπε να φανείτε λίγο πιο έξυπνος. Δεν το κάνατε γιατί μάλλον δεν σας ενδιαφέρει.

Ενώ έπρεπε να φέρετε τους υφισταμένους του, αρνηθήκατε. Και τι ακούσαμε; Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι. Είναι γελοίο, μπάτσος επικεφαλής κι όχι κάποιο απλό μπατσάκι, να λέει δεν θυμάται ποιοι ήταν στην παρακολούθηση. Ηρθε εδώ σίγουρος ότι θα τον καλύψετε, γιατί είστε δίδυμη εξουσία, μπάτσοι-δικαστές. Με βάση ένα μάρτυρα και τις μαλακίες που είπε (ο πρόεδρος του ζήτησε να μη χρησιμοποιεί τέτοιες λέξεις και διόρθωσε: ηλιιθιότητες) θα μας καταδικάσετε σε εκατοντάδες χρόνια φυλακή. Θα μας καταδικάσετε σαν αρχηγούς και επειδή για τις ενέργειες δεν έχετε φυσικούς αυτουργούς θα μας καταδικάσετε σαν ηθικούς αυτουργούς, με βάση τα διαβιβαστικά της Ασφάλειας. Αυτός ο ξεφτιλισμένος μηχανισμός και το σύστημά σας δεν χρειάζεται πια αποδείξεις. Αυτά ανήκουν στα σκουπίδια της Ιστορίας. Δεν έχετε απολύτως τίποτα. Εχετε έναν Παπαθανασάκη που λέει ότι είδαμε 5-6 ανθρώπους σ’ ένα αλσάκι. Ολες οι αποφάσεις μέχρι τώρα είναι πολιτικές (τις θύμισε μία προς μία). Είστε τυφλά προσηλωμένοι στους «αντιτρομοκρατικούς» –για μας αντεπαναστατικούς– νόμους. Στο μέλλον τυχόν αποβράσματα σαν τον Παπαθανασάκη ενδεχομένως να μη χρειάζεται να ‘ρθουν. Θα φτάνει μόνο το χαρτί του. Εχετε πάρει μεγάλη κατηφόρα. Ισως αργότερα να χρειάζεται να φοράτε και κουκούλες, γιατί είναι τόσο επαίσχυντο το έργο σας.

Σαν να μην κατάλαβε τίποτα από τη δήλωση που είχε γίνει το πρωί, κατά την έναρξη της διαδικασίας, ο εισαγγελέας ρώτησε τον Ν. Μαζιώτη ποια αποδέχεται και ποια όχι απ’ αυτά που άκουσε από τον Παπαθανασάκη, για να εισπράξει την αυτονόητη απάντηση: «Δεν απαντώ σε τέτοια ερώτηση». Και μεις ρωτάμε τον εισαγγελέα. Αν υποθέσουμε ότι ο Μαζιώτης απαντούσε, υπάρχει περίπτωση να πίστευε ό,τι θα έλεγε; Οχι, βέβαια. Ο,τι δεν βόλευε το σενάριο θα το απέδιδε σε προσπάθεια του Μαζιώτη να καλύψει τον εαυτό του και τους συγκατηγορούμενούς του. Απλά ήθελε να τον μπλέξει σε μια συζήτηση με βάση το σενάριο-σουρωτήρι της Αντιτρομοκρατικής.

Ο Παπαθανασάκης κατάφερε να κάνει τη δικογραφία να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος, σχολίασε η Μ. Δαλιάνη. Στηλίτευσε τη δήλωσή του ότι δήθεν δεν κάνει αξιολογήσεις, ενώ με δικές του αξιολογήσεις βρίσκονται εδώ οι μισοί από τους κατηγορούμενους. Θυμίζοντας τα διάφορα στοιχεία της κατάθεσής του, παρατήρησε πως αυτός βάζει τον εαυτό του στις παρακολουθήσεις της Καισαριανής, για τις οποίες δεν προκύπτει τίποτα, όπου όμως το σενάριο είναι πιο μυστηριώδες βγάζει τον εαυτό του και επικαλείται τους υφισταμένους του, αρνούμενος να τους κατονομάσει. Ανασκεύασε την κατάθεσή του για το σπίτι του Σταθόπουλου, για το περιστατικό του Υμηττού, όμως, τον διαψεύδει οικτρά η έκθεση αυτοψίας. Τι θα πούμε, ότι στο ένα λέει ψέματα και στο άλλο αλήθεια;

Η Αν. Παπαρρούσου παρατήρησε ότι στην προδικασία ο Παπαθανασάκηες νοηματοδότησε τα περιστατικά, ενώ στο ακροατήριο είχαμε την απονοηματοδότηση. Τα περιστατικά, έτσι όπως τα νοηματοδότησε ο Παπαθανασάκης, ήταν αρκετά για να τον κρατήσουν ένα χρόνο στη φυλακή, ενώ τώρα είναι τίποτα. Οταν φωνάζαμε ότι είναι αθώος, τα βουλεύματα μας απαντούσαν ότι στο σπίτι του βρέθηκε φύλλο της εφημερίδας «Ποντίκι» που περιείχε προκήρυξη του ΕΑ.

Σε σχέση με τον Νικητόπουλο, είπε ο Σπ. Φυτράκης, με τα δεδομένα της δικογραφίας και με όσα είπε οπ μάρτυρας δεν μπορούμε να του αποδώσουμε κατηγορία για συμμετοχή στην οργάνωση. Τελείωσε από άποψη αποδείξεων. Δεν έχετε τίποτα. Γιατί κάτι θα έπρεπε να γράψετε ως ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, που απαιτεί ο νόμος.

Σε σχέση με τους Μαζιώτη-Ρούπα δήλωσε ότι η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης δεν φτάνει για να τυποποιήσει ούτε το αδίκημα του απλού μέλους της οργάνωσης. Κι όμως, τους χαρακτηρίζουν μαζί με τον Γουρνά «διευθυντές», όρος που αποτελεί την πιο αυθαίρετη νομική κατασκευή. Θύμισε την απόφαση της δίκης του ΕΛΑ, που απάλλαξε ακόμα κι αυτόν που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής, γιατί δεν προέκυψαν αποδεικτικά στοιχεία. «Για τους κυρίους κατηγορουμένους ήταν κι αυτό αστικό δικαστήριο», σχολίασε ο πρόεδρος, χωρίς να μας πει, όμως, αν δέχεται αυτή τη νομολογία. Ο Σπ. Φυτράκης κάλεσε τους δικαστές να τηρήσουν τους νομικούς κανόνες, υπερβαίνοντας την κρατική κατεύθυνση. Ξέρω ότι ο Μαζιώτης θα θυμώσει, γιατί αυτά που λέω είναι συντηρητικά, κατέληξε, αλλά ελπίζω να με συγχωρήσει.

Η Δ. Βαγιανού αναφέρθηκε στο δόγμα της συλλογικής ευθύνης που αναβιώνει. Η Π. Γιαννακοπούλου παρατήρησε ότι με βάση το άρθρο 224 ΚΠΔ η κατάθεση του Παπαθανασάκη δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη, γιατί ήταν παρών μόνο σε δύο περιστατικά, τα υπόλοιπα τα γνωρίζει εξ ακοής και έπρεπε να κατονομάσει την πηγή του. Ο Γ. Ραχιώτης συμπλήρωσε για το ίδιο θέμα ότι το θέμα του 224 ΚΠΔ προβάλλεται και ως αυτοτελής ισχυρισμός της υπεράσπισης Κορτέση (να μη ληφθεί υπόψη η κατάθεση Παπαθανασάκη από τη στιγμή που δεν κατονόμασε τις πηγές του). Ο Παπαθανασάκης, είπε, επέλεξε όχι το ρόλο του μάρτυρα, αλλά το ρόλο του εκπροσώπου της αρχής, εμφανιζόμενος σαν υπηρεσιακή αυθεντία: «Αυτό που σας λέω είναι και αν ρωτάτε, δε θα σας πω ποιος μου το ‘πε». Αυτό θυμίζει δίκες της δεκαετίας του ’50 και του ’60, που πήγαινε ο διοικητής της Ειδικής Ασφάλειας και έλεγε «αυτοί είναι οι κατάσκοποι του παραπετάσματος». Εχουμε ολική επαναφορά στη μετεμφυλιακή περίοδο και λυπούμαστε ιδιαίτερα που ο Παπαθανασάκης δεν ρωτήθηκε από την έδρα από πού τα ξέρεις; Αυτό δεν είναι δουλειά των συνηγόρων, είναι δουλειά των δικαστών. Ο Κ. Νταϊλιάνας κάλεσε τους δικαστές ν’ αποδείξουν ότι κάνουν δίκαιη δίκη. Και μόνο η αναφορά του Παπαθανασάκη στο περιβόητο τηλέφωνο 099…, που αποδίδεται στον Κορτέση, ότι τον γνώρισε από το ΧΡΙ και από τη φωνή, εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για ένα δικαστήριο. Πώς γνώρισε τη φωνή του Κορτέση, όταν λέει ότι δεν τον γνώριζε;

Η δίκη θα συνεχιστεί τη Δευτέρα 19 Δεκέμβρη με τις αξιολογήσεις των συνηγόρων του Κ. Κάτσενου και την κατάθεση άλλων μαρτύρων του κατηγορητήριου.
αναδημοσιευση από eksegersi.gr