Η ανιδιοτέλεια και η ανάληψη κινδύνων ελευθερίας και ζωής για όσους επιλέγουν την ένοπλη πάλη και η ιστορικότητα του αντάρτικου πόλης κυριάρχησαν στο λόγο των επτά τελευταίων μαρτύρων, με τους οποίους ολοκληρώθηκε αυτό το σκέλος της δίκης για τους τρεις αγωνιστές που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή τους στον ΕΑ. Continue reading →

Ως μαγνήτης λειτούργησε η αναμενόμενη παρουσία του Δημήτρη Κουφοντίνα για να καταθέσει ως πρώτος μάρτυρας υπεράσπισης των τριών μελών του ΕΑ. Ετσι, μετά από πολύ καιρό, η δικαστική αίθουσα ήταν γεμάτη. Ελπίζουμε αυτό να συνεχιστεί και στις επόμενες συνδριάσεις. Να σημειώσουμε, ακόμη, ότι το εμβαδόν της δικαστικής αίθουσας έχει σμικρύνει, προκειμένου να στηθεί δίπλα της άλλη δικαστική αίθουσα. Τα συνεργεία δουλεύουν, ώστε από τον Οκτώβρη, που θ’ αρχίσει η μεγάλη δίκη για την υπόθεση της ΣΠΦ, να μπορούν να διεξάγονται δυο δίκες παράλληλα. Οι μηχανισμοί καταστολής παίρνουν τα μέτρα τους, χωρίς να λογαριάζουν κόστος.
Continue reading →

Μια απόπειρα «ρελάνς με ανοιχτά φύλλα» του εισαγγελέα, η οποία οδηγούσε σ’ ένα μίνι δικονομικό πραξικόπημα, αποφεύχθηκε χάρη στη σθεναρή αντίθεση των συνηγόρων υπεράσπισης. Από την άλλη, δυο τεχνικές εκθέσεις, υπογεγραμμένες από ομάδες ειδικών επιστημόνων, έκαναν σκόνη τα «τεστ DNA» που πραγματοποιεί το «εργαστήριο» της Ασφάλειας. Μάλλον αυτή η εξέλιξη οδήγησε τον ενοχληθέντα εισαγγελέα να επιχειρήσει την ανεπιτυχή ρελάνς του. Ας δούμε τι έγινε. Continue reading →

Τουλάχιστον, μάθαμε ότι δεν δικάζει ο… Πρετεντέρης! Το ζήτημα του προγραμματισμού της δίκης έθεσε λίγο πριν το μεσημεριανό διάλειμμα ο Σπ. Φυτράκης, ζητώντας από τον πρόεδρο να ανακοινώσει το σχέδιό του, αφού επικοινωνήσει και με τους προϊσταμένους του, «ενόψει και των νέων συνθηκών» και «επειδή διαβάζουμε διάφορα». «Τι διαβάσατε, κύριε συνήγορε;», ρώτησε ο εισαγγελέας, αλλά ο συνήγορος δεν προχώρησε παραπέρα. «Ασ’ το, εσείς να μη διαβάζετε τίποτα» είπε και επανέλαβε ότι μετά το διάλειμμα περιμένει το ξεκαθάρισμα του τοπίου ως προς την πρόοδο της δίκης. Μετά το διάλειμμα, ο πρόεδρος είπε πως δεν έχει αλλάξει κάτι σε σχέση μ’ αυτά που ο ίδιος είχε ανακοινώσει. Δηλαδή, τον Αύγουστο η δίκη θα διακοπεί, ενώ σε μια δυο συνεδριάσεις μέσα στον Ιούλη θα ολοκληρωθεί η διαδικασία ανάγνωσης των εγγράφων.

Το ζήτημα της απουσίας του Νίκου Μαζιώτη και της Πόλας Ρούπα απασχόλησε τη δίκη, αμέσως μετά την έναρξή της. Δεν τέθηκε από το δικαστήριο ή τον εισαγγελέα, τέθηκε όμως από τους συνηγόρους Δάφνη Βαγιανού και Σπύρο Φυτράκη, οι οποίοι θέλησαν να ξεκαθαρίσουν το θολό τοπίο που δημιούργησε η κατευθυνόμενη από την Αντιτρομοκρατική τρομοϋστερία. Continue reading →

Polizei uber alles (η Αστυνομία πάνω απ’ όλα). Το βασικό δόγμα της κρατικής καταστολής επιβεβαιώθηκε για μια φορά ακόμα με τη συζήτηση και την απόφαση του τρομοδικείου επί της ένστασης της υπεράσπισης Κορτέση για ακυρότητα του εγγράφου της Ασφάλειας για τα αποτυπώματα. Σε μια αμήχανη αγόρευση, ο εισαγγελέας της έδρας υποστήριξε, επί της ουσίας, ότι έχει κριθεί νομολογιακά, ότι τα εργαστήρια της Αστυνομίας είναι υπεράνω υποψίας (και υπεράνω ελέγχου, κατ’ ακολουθίαν). Ο,τι στέλνουν στα δικαστήρια πρέπει να θεωρείται θέσφατο. Η υπηρεσία της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Εργαστηρίων κατά κανόνα συντάσσει απλό έγγραφο με τα συμπεράσματά της και μόνο κατ’ εξαίρεση, αν ζητηθεί από τη δικαστική αρχή, συντάσσει έκθεση πραγματογνωμοσύνης, υποστήριξε ο εισαγγελέας, επικαλούμενος την πολύχρονη θητεία του στα δικαστήρια. Continue reading →

Polizei uber alles. Το δόγμα της ενιαίας και αδιαίρετης «αντιτρομοκρατικής» πολιτικής, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται η Αστυνομία, επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά με την απόφαση του τρομοδικείου επί της ένστασης για ακυρότητα των εκθέσεων DNA, που συνέταξε το «εργαστήριο» της Ασφάλειας. Επιβεβαιώθηκε, για μια ακόμη φορά αυτό που είχε επισημάνει ο συνήγορος Σπ. Φυτράκης, σε σχέση με την κατασταλτική ερμηνεία όλων των διατάξεων, που έχει γίνει κανόνας στις δίκες για υποθέσεις ένοπλου αγώνα. Πράγματι, σ’ αυτές τις υποθέσεις, η αστική Δικαιοσύνη, που υποτίθεται ότι είναι θεσμός υπεράνω του κράτους, θεσμός που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τους πολίτες έναντι της κρατικής αυθαιρεσίας, λειτουργεί ως απλή θεραπαινίδα της αστυνομίας. Η αστυνομία στήνει τις υποθέσεις και η Δικαιοσύνη επικυρώνει το στήσιμο, χωρίς να τηρεί ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα, αυτά που υπαγορεύονται από το δικονομικό σύστημα του περιβόητου «νομικού πολιτισμού», για τον οποίο τόσο επαίρονται οι εκπρόσωποι της αστικής εξουσίας. Continue reading →