Αποχή συσσιτίου σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό αγωνιστή Κώστα Σακκά

Απέχουν από σήμερα από το συσσίτιο οι φυλακισμένοι αγωνιστές Κ.Γουρνάς, Χ.Κορτέσης, Δ.Κουφοντίνας και Β.Σταθόπουλος που κρατούνται στην ειδική πτέρυγα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό αγωνιστή Κώστα Σακκά που ξεκινά σήμερα Τρίτη 4 Ιούνη απεργία πείνας

ΑΠΟΧΗ ΣΥΣΣΙΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον σύντροφο Κώστα Σακκά που από την Τρίτη 4 Ιούνη ξεκινά απεργία πείνας διεκδικώντας την άμεση απελευθέρωσή του. Από την ίδια ημέρα απέχουμε κι εμείς από το συσσίτιο της φυλακής τασσόμενοι δίπλα στον αγώνα του συντρόφου με αίτημα να γίνουν δεκτές οι αντιρρήσεις που έχει υποβάλει στην πρόσφατη απόφαση του συμβουλίου που του επέβαλλε την παράταση της προφυλάκισής του. Μια απόφαση που με προφανή στόχο να μην αποφυλακιστεί μετά το πέρας του ανώτατου ορίου προφυλάκισης, τον κρατά φυλακισμένο για πάνω από 2,5 χρόνια χωρίς να έχει καταδικασθεί. Μια απόφαση η οποία επεβλήθη πραξικοπηματικά, χωρίς καμιά αιτιολόγηση, καταλύοντας ακόμη και το συνταγματικό δικαίωμα της 18μηνης προφυλάκισης.

Η κίνηση αυτή των δικαστικών αρχών έρχεται ως συνέχεια σε μια αλυσίδα προφυλακίσεων και νέων διώξεων εφαρμόζοντας ένα νέο κατασταλτικό δόγμα σε υποθέσεις πολιτικής βίας. Ένα δόγμα που αποτυπώθηκε εύγλωττα από τα χείλη του υπουργού δημόσιας τάξης, στην αρχή του χρόνου, προτρέποντας τους δικαστικούς να προφυλακίζουν αγωνιστές μη λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους αποδεικτικά στοιχεία και κυρίως να μην αφεθούν ξανά ελεύθεροι αγωνιστές με την παρέλευση της 18μηνης προφυλάκισης.

Σήμερα που οι πολιτικές κυβέρνησης και τρόικας ισοπεδώνουν κάθε κοινωνικό κεκτημένο, που το σύνταγμα έχει γίνει κουρελόχαρτο στα χέρια του καθεστώτος, είναι σημαντικό να αντισταθούμε σ’ αυτή τη βαρβαρότητα, να σταθούμε εμπόδιο στην επέλαση της κατασταλτικής λαίλαπας.

 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ

Κώστας Γουρνάς

Χριστόφορος Κορτέσης

Δημήτρης Κουφοντίνας

Βαγγέλης Σταθόπουλος

Τρίτη, 4 Ιούνη 2013,

από την ειδική πτέρυγα

των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού

 

Γράμμα – Χαιρετισμός του Κώστα Γουρνά από τη φυλακή επ’αφορμή των εκδηλώσεων για την υπόθεση του ΕΑ στην Ιταλία

 

KeimenoKWeb

Κατεβάστε το συνημμένο pdf

 

Γράμμα από τη φυλακή

Μάιος 2013, Κώστας Γουρνάς

ΣΤ πτέρυγα φυλακών Κορυδαλλού

 

Χαιρετίζω την εκδήλωση που θα γίνει στην Ιταλία από τους συντρόφους της Κόκκινης Βοήθειας, του κέντρου Ίκγμπαλ της Μπολόνια, της Τεργέστης και του Τρέντο για την υπόθεση και τη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα. Όπως ήδη μπορεί να γνωρίζετε η απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε στις 3 Απρίλη και η ποινή μου είναι 50 χρόνια και 6 μήνες (εκτιτέα είναι τα 25). Οι κατηγορίες που μου αποδόθηκαν είναι αυτές της συμμετοχής σε «τρομοκρατική» οργάνωση, κατοχή και προμήθεια εκρηκτικών υλών και απλή συνέργεια σε 3 απόπειρες ανθρωποκτονίας και σε έκρηξη κατά συρροή, καθώς και μερικά πλημμελήματα. Θα ήθελα να σημειώσω πως ίσως το πιο σημαντικό επίτευγμα αυτής της δίκης σε πολιτικό, ιδεολογικό επίπεδο, που είχε αντίκτυπο και σε δικονομικό επίπεδο είναι η κατάρριψη της κατηγορίας της διεύθυνσης «τρομοκρατικής» οργάνωσης που είχε αποδοθεί στους 3 συντρόφους που αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στον Ε.Α. Μια κατηγορία που πρακτικά εφαρμοζόταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το δικαστήριο δέχτηκε τη λογική ότι δε νοείται διεύθυνση σε αναρχικές ομάδες. Η απόφαση του δικαστηρίου θα μπορούσα να πω ότι δεν κινήθηκε σε υπερβολικές και εξοντωτικές ποινές γενικότερα στο σύνολο, χάρη στην πολιτική μάχη που διεξήχθη στον 1,5 χρόνο διεξαγωγής της από όλους τους συντρόφους κατηγορούμενους. Παρ’ όλα αυτά ήταν μια πολιτική απόφαση ενάντια σε πολιτικούς αντιπάλους όσον αφορά κυρίως τα 3 μέλη του Ε.Α. και ειδικότερα για την απόδοση της κατηγορίας της απλής συνέργειας στις ενέργειες που δεν τεκμηριώθηκε. Ο μόνος λόγος που μου αποδόθηκε, καθώς και στους άλλους 2 συντρόφους, είναι γιατί υπερασπίστηκα μπροστά τους τη δράση της οργάνωσης.

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην ειδική πτέρυγα στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, όπου κρατούνται κατηγορούμενοι για την 17Ν. Λόγω της κράτησής μας για 6 έξι μέρες στο Μεταγωγών και την πρόσφατη άφιξή μου στις φυλακές δεν έχω τη δυνατότητα να γράψω περισσότερα. Σας χαιρετίζω όλους και ελπίζω να γίνει μια καλή συζήτηση.

Κώστας Γουρνάς 

 

Γράμμα – Χαιρετισμός του Βαγγέλη Σταθόπουλου από τη φυλακή επ’αφορμή των εκδηλώσεων για τον ΕΑ στην Ιταλία

gramma-apo ti-filaki-internet (2)_Page_1

gramma-apo ti-filaki-internet (2)_Page_2

gramma-apo ti-filaki-internet (2)_Page_3

gramma-apo ti-filaki-internet (2)_Page_4

κατεβάστε το συνημμένο pdf

 

Γράμμα από τη φυλακή

Μάιος 2013, Βαγγέλης Σταθόπουλος

έγκλειστος στο παράρτημα της Στ. φυλακών Κορυδαλλού

 

«Έχοντας συνείδηση της κοινωνικής και ταξικής μου θέσης, μπροστά στο δικαστήριο δεν έμεινε ανυπεράσπιστη. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το κράτος και ο καπιταλισμός τρέφουν ιδιαίτερο μένος για όσους αντιστέκονται ενάντια στο καθεστώς της φτώχειας και της εξαθλίωσης, αποφάσισα να αγωνιστώ και μέσα στη δίκη».

Αναγκαιότητα μου ήταν να τη μετατρέψω και από την δική μου πλευρά σε ένα πεδίο αγώνα, όπου μέσα σε αυτό θα καταδεικνυόταν το δίκιο της ανατρεπτικής δράσης, υπερασπιζόμενος τη συμμετοχή μου στις διαδικασίες διεξαγωγής του.

Θέλησα να δείξω από τη μία πλευρά την ευρύτητα των ανατρεπτικών εγχειρημάτων  καθώς και ότι η αλληλεγγύη αυτών που την διεξάγουν αποτελεί τον πλούτο και τη βάση του οράματος της κοινωνικής επανάστασης.

Από την άλλη πλευρά, στόχος μου ήταν και παραμένει να καταδείξω τη φαιδρότητα του κατηγορητηρίου  που μας οδήγησε  σε μία δίκη με ελάχιστα ή και καθόλου ενοχοποιητικά στοιχεία. Να αποδείξω πώς στήνονται αυτές οι υποθέσεις και πώς οδηγούνται στα δικαστήρια βάσει γελοίων αστυνομικών σεναρίων.

Στη δίκη για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, όπως ήταν αναμενόμενο, φάνηκε από πολύ νωρίς αυτό που ήδη είχε ειπωθεί, είτε από το κίνημα, είτε από τους ίδιους τους    κατηγορούμενους: ότι πρόκειται για μία πολιτική δίκη και ότι κάθε σύντροφος που συμμετείχε σε αυτή θα αντιμετωπιζόταν ως πολιτικός εχθρός του συστήματος. Ότι ανεξάρτητα  από τα στοιχεία, κάποιοι θα οδηγούμασταν στη φυλακή  για να μη βουλιάξουν στο κενό τα σενάρια της αντιτρομοκρατικής και αποδειχτεί το διάτρητο κατηγορητήριο που ήθελε να μας φορτώσει το μισό ποινικό κώδικα.

Μετά από σχεδόν 18 μήνες δίκης, έδωσα και εγώ από τη δική μου πλευρά μάχες και πολέμησα τόσο την  κατασκευή στοιχείων, όσο και την αναγκαιότητα ύπαρξης και συνέχισης του ίδιου του αγώνα. Υπερασπίστηκα τις συντροφικές και φιλικές μου σχέσεις, που αναπτύχθηκαν και ισχυροποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της αντίστασης ενάντια στο σύστημα της καταπίεσης.

Θεωρώ ότι στο δικό μου πρόσωπο χτυπιέται η πολυμορφία  του  ίδιου  του αγώνα και η επαναστατική  προοπτική του. Υπερασπίστηκα ανοιχτά, όπως έκανα και τόσα χρόνια, τη συνέχισή του και την αλληλεγγύη σε όλες της μορφές δράσης που αναπτύσσονται στο εσωτερικό του κατά τη διεξαγωγή του. Από την αρχή της σύλληψής μου έχω αρνηθεί τη συμμετοχή μου στην οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι αρνούμαι την πολιτική μου ταυτότητα καθώς και τις προσωπικές και συντροφικές μου σχέσεις. Όπως ήδη έχω πει, η δίωξη μου είναι εκδικητικού και φρονηματικού χαρακτήρα και ενώ μετά απ’ όλο αυτό  τον  καιρό  πάλεψα για όσα είπα και τα απέδειξα, έρχεται η απόφαση του δικαστηρίου να με δικαιώσει  με το χειρότερο τρόπο. Πέρα απ’ το αν προέκυψε ή όχι κάτι επιβαρυντικό εναντίον μου, έπρεπε να οδηγηθώ  με συνοπτικές διαδικασίες   και για θεαματικούς   λόγους  στη  φυλακή. Για  να  μη  ναυαγήσουν  δηλαδή τα σενάρια της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και να καταδειχτεί η αυστηρότητα του καθεστώτος μπροστά σε τέτοιες υποθέσεις και στάσεις αγώνα. Έτσι, πρώτα έπρεπε να οδηγηθώ στη φυλακή και έπειτα να  βρεθεί-κατασκευαστεί το σκεπτικό που με καταδικάζει.

Ο μόνος λόγος που ακούστηκε για τη φυλάκιση μου από την ίδια την κατηγορούσα αρχή δια στόματος του εισαγγελέα, είναι ότι συμμετέχω σε διάφορες πορείες και εκδηλώσεις, στις οποίες γίνονται και αξιόποινες πράξεις. Πως όχι μόνο δεν αποκήρυξα την πολιτική μου  ταυτότητα,  αλλά  αντιθέτως την υπερασπίστηκα μέσα από τη συνέχιση  του  αγώνα  δείχνοντας ότι οι συντροφικές σχέσεις αποτελούν την κινητήρια δύναμή του.

7. 5 χρόνια λοιπόν γιατί;

Θα  το  απαντήσω  εγώ  μιας  που ακόμα δεν έχω πάρει την απάντηση του δικαστηρίου. Δεν περίμενα καμία λογική απάντηση σε αυτήν την παράνοια, ξέρω πολύ καλά πως καμία αλήθεια δεν θα ειπωθεί από κανέναν δικαστή. Αποτελεί μια πραγματικότητα της προσπάθειας να κατασταλεί ο ίδιος ο αγώνας και να τεθούν σε ομηρία όσο το δυνατόν περισσότεροι αγωνιστές. Αυτό δεν είναι μυστικό. Και αν είναι μία αλήθεια που δεν μπορεί να λεχθεί, τότε θα την πω εγώ. Αν η καταστολή των αγώνων είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να αποσιωπηθεί, τότε  έχουμε  κάθε λόγο να φωνάζουμε και να πολεμάμε.

Χωρίς να αποδειχτεί  λοιπόν ούτε  στο ελάχιστο από τη διαδικασία ότι υπήρξα μέλος του Επαναστατικού  Αγώνα, κάτι που φωνάζω από την αρχή της σύλληψης μου, καταδικάζομαι εντελώς αυθαίρετα  σε 7,5 χρόνια φυλάκισης χωρίς ανασταλτικό   αποτέλεσμα, για   συγκρότηση   και   συμμετοχή στην οργάνωση. Παρόλο που πουθενά δεν αποδείχτηκε η συμμετοχή μου, καταδικάζομαι  ως ιδρυτικό μέλος της οργάνωσης. Κατά το δικαστήριο από το 2003 που εμφανίζεται η οργάνωση Ε.Α με συνεχή δράση αποτελώ μέχρι και τη σύλληψη μου μέλος της, αλλά ανενεργό  (sic)! Εφόσον δεν αποδείχτηκε  ούτε στο παραμικρό η συμμετοχή  μου σε καμία ενέργεια,  η απόφαση  με  καταδικάζει με εικασίες και υποθέσεις γι’αυτά που πιστεύω και για τη στάση που κράτησα απέναντι στο δικαστήριο. Με βάση την απροσδιοριστία των κατηγοριών, καταδικάζομαι θέλοντας να αποσύρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό αγωνιστών από την κυκλοφορία αγώνων. Για να το καταφέρουν αυτό δεν διστάζουν να επικαλεστούν τη φασιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης λέγοντας απροκάλυπτα στην πραγματικότητα ότι εφόσον είσαι αναρχικός και το υπερασπίζεσαι, όντας εδώ δίχως να αρνείσαι συντροφικές σχέσεις, κάτι θα έχεις κάνει. Η ποινή λοιπόν των 7,5 χρόνων φυλάκισης χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα που μου επιβλήθηκε, ουσιαστικά και ξεκάθαρα μου στερεί τη δυνατότητα έφεσης, εφόσον όταν εκδικαστεί η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, θα έχω εκτίσει ήδη τη ποινή που μου επιβλήθηκε πρωτόδικα. Κάτι που σαφέστατα ομολογεί την εκδικητικότητα του κρατικού μηχανισμού.

Η καταδίκη  μου  ωστόσο, στην ουσία στηρίζεται  στο ότι  όλα  αυτά  τα  χρόνια, όπως είπα,  απ’την εφηβεία  μου ακόμα, βρίσκομαι στους κοινωνικούς αγώνες και αποτελώ κομμάτι της ζωντανής ιστορίας του ανατρεπτικού και αναρχικού κινήματος. Από τους μαθητικούς αγώνες, σε  απεργιακές  κινητοποιήσεις. Από τις καταλήψεις  κρατικών κτιρίων, μέχρι τις καταλήψεις στέγης. Ήμουν παρών  στο Πολυτεχνείο (το ’95 και ’96), στα εργατικά συλλαλητήρια,  παρών στους αγώνες των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, παρών στις πορείες ενάντια στο  πόλεμο. Υπερασπίστηκα  και θα υπερασπίζομαι συντρόφους αναρχικούς αγωνιστές που έχουν φυλακιστεί κατά καιρούς είτε από σκευωρίες  αστυνομικών σεναρίων, είτε κατηγορήθηκαν από το καθεστώς  για  την   ανατρεπτική τους δράση και την υπερασπίστηκαν αναλαμβάνοντας την ευθύνη, και τούτο  θα συνεχίσω να κάνω.

Από την άλλη, στο πλαίσιο της πολυμορφίας του ίδιου του αγώνα, υπερασπίστηκα ότι ο ένοπλος αγώνας αποτελεί μέρος του κινήματος, όπως και αυτοί που τον διεξάγουν. Ανεξάρτητα απ’το αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε, η ένοπλη δράση αποτελεί μία ιστορική πραγματικότητα (τουλάχιστον μέχρι σήμερα στην Ελλάδα) και θα πρέπει να το καταλάβουμε όλοι καλά, είτε το θέλουμε είτε όχι. Αυτό είναι λοιπόν που υπερασπίστηκα και μέσα στο δικαστήριο: ότι ο καθένας, από τη δική του ιδιαίτερη θέση, αποτελεί το σύνολο του ανατρεπτικού εγχειρήματος και είναι σημαντικός για το παρόν και το μέλλον της κοινωνικής επανάστασης.

Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα που έλαβε μέρος η δίκη  δεν έκατσα  στο σπίτι μου περιμένοντας το έλεος των δικαστών, αλλά συνέχισα να αντιστέκομαι συμμετέχοντας στον αγώνα της κοινωνίας  ενάντια στο καθεστώς εξαθλίωσης και καταπίεσης που η κυριαρχία έχει επιβάλλει. Από τις κινητοποιήσεις αγανακτισμένων πολιτών στο Σύνταγμα όπως και κάθε αντιφασιστική πορεία στο κέντρο της Αθήνας, μέχρι σε κινητοποιήσεις  ενάντια στη καταστολή των καταλήψεων, είχα ενεργή συμμετοχή. Η υπεράσπιση των φιλικών-συντροφικών μου σχέσεων είναι ζήτημα αρχής και θα ήταν ντροπή για μένα το αντίθετο. Όπως επίσης θα ήταν ντροπή για μένα να υποστηρίζω ότι βρέθηκα κατηγορούμενος στο δικαστήριο εξαιτίας άλλων για να τη βγάλω καθαρή. Γνωρίζω πολύ καλά ότι μοναδικοί υπεύθυνοι είναι εκείνοι που θέλουν  να ελέγχουν  και να επιτηρούν τις ζωές μας, αυτοί που θέλουν να επιβάλλουν στην κοινωνία σιωπή νεκροταφείου.

 Θα  ήθελα να απαντήσω και στον εισαγγελέα Α. Λιόγα πως Ναι, συμμετέχω σε διάφορες πορείες που γίνονται (αξιόποινες πράξεις) και δεν με ενδιαφέρει αν αναγνωρίζεται ως επιβαρυντικό στοιχείο ή όχι. Θα ήθελα να πω ότι το κράτος και το κεφάλαιο παραμένουν ένα διαρκές  έγκλημα  πάνω στην ανθρωπότητα. Στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση, όταν ο κόσμος  ξεσηκωθεί, στον ίδιο και στους ομοίους του δεν θα αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό στοιχείο για το γεγονός ότι έριχνε χρόνια φυλακής σε συντρόφους αγωνιστές σα να ήταν στραγάλια.

Δεν είμαστε  ούτε  αθώοι, ούτε ένοχοι.  Είμαστε   αναρχικοί  ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας που υπάρχει σε αυτή τη κοινωνία. Αυτοί που την ασκούν όμως είναι σίγουρα ένοχοι. Ένοχοι για το διαρκές έγκλημα της παγκόσμιας κυριαρχίας πάνω στον άνθρωπο και στη φύση.

 Σε μία κοινωνία  που το καθεστώς διεξάγει έναν πόλεμο προς όλες τις κατευθύνσεις , το Αναρχικό Κίνημα δέχεται μία σφοδρή επίθεση με όλα τα μέσα της καταστολής. Οι βαριές ποινές και φυλακίσεις είναι ένας τρόπος εκφοβισμού και παραδειγματισμού  για όσους αντιστέκονται.

Αρκετοί σύντροφοι έχουν καταδικαστεί και φυλακιστεί σε δεκάδες  χρόνια με μοναδικό  βάσιμο «στοιχείο» τη συμμετοχή  τους στο αναρχικό κίνημα. Σε αυτό το πλαίσιο  ήταν  κατά  κάποιο  τρόπο φυσικό επακόλουθο η καταδίκη μου. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Το καθεστώς  πλέον έχει περάσει  σε  πρακτικές  εμφυλίου πολέμου με άθλια και καινούρια τεχνολογικά μέσα που θέλουν να ισχυροποιήσουν το κατασταλτικό του οπλοστάσιο σε εποχή κρίσης. Χαρακτηριστικό  παράδειγμα είναι ο τρόπος που καταστέλλει τον αγώνα των κατοίκων στις Σκουριές ενάντια στο εργοστάσιο του καρκίνου που θέλει να φτιάξει.

Το κράτος για πολλοστή φορά πετάει το προσωπείο  της  δημοκρατίας  και στέκεται με την περικεφαλαία του φασισμού, όπως ακριβώς του αρμόζει  άλλωστε. Να ξέρουν  όμως ότι φυλακίζοντας εμένα και άλλους  συντρόφους  δεν  πρόκειται να μας σταματήσουν. Ο αγώνας θα  συνεχιστεί   ακόμα  και  μέσα από εδώ που βρίσκομαι  σήμερα και σίγουρα τα πράγματα δεν θα αργήσουν να πάρουν διαφορετική τροπή. Έχουν κάθε λόγο να μην   κοιμούνται   ήσυχοι   λοιπόν. Τα οικοδομήματα της μικρής  και μεγάλης φυλακής θα πέσουν σαν ξερά φύλλα και μόνο στην ματιά των αγωνιστών που την επανάσταση θα πραγματώσουν. Μέχρι τότε τίποτα δεν τελείωσε. Τα πάντα συνεχίζονται….

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΗ 

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΟ ΛΙΒΑΝΕΖΟ ΖΩΡΖ ΙΜΠΡΑΪΜ ΑΜΠΝΤΑΛΑ (29 χρόνια στις γαλλικές φυλακές) 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ

 

Υ.Γ 1 Το γράμμα αυτό στάλθηκε σε διάφορες  πόλεις της  Ιταλίας, όπου έγιναν εκδηλώσεις  για πολιτικούς κρατούμενους.

Υ.Γ 2 Ελπίζοντας σύντομα να συναντηθούμε  στους δρόμους

 

Μάιος 2013, Βαγγέλης Σταθόπουλος

έγκλειστος στο παράρτημα της Στ. φυλακών Κορυδαλλού

 

 

Επικοινωνία με τους φυλακισμένους συντρόφους για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

Ο σύντροφος Κώστας Γουρνάς, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα και οι αναρχικοί Βαγγέλης Σταθόπουλος και Χριστόφορος Κορτέσης βρίσκονται στις φυλακές Κορυδαλλού. Για επικοινωνία με τους συντρόφους η διεύθυνση είναι:

ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Π.Γ.Φ.Κ.(Παράρτημα Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού)

ΣΤ ΠΤΕΡΥΓΑ

Σολωμού 3-5

Τ.Κ. 181 10 ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ

ΑΘΗΝΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΝΟΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Αλληλέγγυοι – Αλληλέγγυες

 

Kαρδίτσα: μικροφωνική αλληλεγγύης για τον “Επαναστατικό Αγώνα”

Στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας έγινε σήμερα (03.04.12) μικροφωνική αλληλεγγύης στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα με αφορμή την σημερινή απόφαση.

dsc03900Πηγή: https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1464790

 

52η συνεδρίαση Τετάρτη, 3.4.12 – Απόφαση του τρομοδικείου

Ανταπόκριση από το δικαστήριο

Με μια απόφαση ξέχειλη από πολιτική σκοπιμότητα, παρά την αγωνιώδη προσπάθεια συγκάλυψής της, έπεσε η αυλαία στο τρομοδικείο του Κορυδαλλού που δίκασε την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Οι υψωμένες γροθιές του Κώστα Γουρνά, του Βαγγέλη Σταθόπουλου και του Χριστόφορου Κορτέση, που πήραν το δρόμο για τη φυλακή, συνοδευόμενοι από τα αγωνιστικά συνθήματα μιας κατάμεστης αίθουσας, ήταν η τελευταία εικόνα μιας ακόμη πολιτικής δίκης, που κράτησε 18 ολόκληρους μήνες (ξεκίνησε στις 5 Οκτώβρη του 2010), στη διάρκεια των οποίων έγιναν 52 συνεδριάσεις. Ας δούμε αναλυτικά το ρεπορτάζ της τελευταίας συνεδρίασης.

Με την έναρξη της συνεδρίασης, ένας οργισμένος Σπύρος Φυτράκης κατήγγειλε την αστυνομοκρατία: Πολλή τελετουργία! Τι είναι αυτά τα πράγματα έξω; Εκοψαν ακόμα και την κυκλοφορία. Πράγματι, οι μπάτσοι είχαν κόψει την κυκλοφορία στο δρόμο έξω από τις φυλακές και είχαν στήσει σκοπιές από ΜΑΤ. Στη σμικρυμμένη δικαστική αίθουσα μπήκαν μόνον οι μισοί, ενώ δεκάδες παρέμειναν έξω από το χώρο της φυλακής, περιμένοντας υπομονετικά επί ώρες.

Από τα πρώτα κιόλας λόγια του προέδρου, φάνηκε η πολιτική σκοπιμότητα. Ανακοίνωσε την απόρριψη του αυτοτελούς ισχυρισμού κατηγορούμενων ότι δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη η κατάθεση του τμηματάρχη της Αντιτρομοκρατικής Κ. Παπαθανασάκη, με το επιχείρημα ότι είναι μεν υποχρεωτική η αναφορά από τον μάρτυρα της πηγής της πληροφόρησής του, όμως ο Παπαθανασάκης κατέθεσε όσα υπέπεσαν στην αντίληψή του και όσα του μετέφεραν άνδρες της ΔΑΕΕΒ! Μ’ άλλα λόγια, έχουμε πλέον νομολογία ότι η Αντιτρομοκρατική καταθέτει ως υπηρεσία. Στέλνει έναν, αυτός καταθέτει το σενάριο της υπηρεσίας και οι μαρτυρίες αυτών που υποτίθεται ότι έκαναν τις παρακολουθήσεις δεν κατατίθενται ποτέ. Οι στοιχειώδεις απαιτήσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ΚΠΔ) γίνονται ξέφτια. Οπως θα δούμε παρακάτω, χωρίς τη νομιμοποίηση του σεναριογράφου της Αντιτρομοκρατικής δε θα μπορούσαν να υπάρξουν οι δύο από τις πέντε καταδίκες.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος ανακοίνωσε την αθώωση της Μαρί Μπεραχά. Το ακροατήριο άρχισε να χειροκροτά, αλλά το χειροκρότημα πάγωσε από την οργισμένη φωνή του Κ. Γουρνά: Τι χειροκροτάτε; Η ίδια έδρα θα μας ρίξει τόσα χρόνια!

Ο πρόεδρος αντιπαρήλθε με ψυχραιμία την προσωρινή ένταση και συνέχισε ανακοινώνοντας την αθώωση του Σαράντου Νικητόπουλου λόγω ικανών αμφιβολιών, όπως είπε, και του Κώστα Κάτσενου, λόγω ελάχιστων αμφιβολιών. Δίνοντας ποσοτική διάσταση στις αμφιβολίες, ιδιαίτερα για τον Κ. Κάτσενο, ήθελε να στείλει το μήνυμα ότι το δικαστήριο βασάνισε πολύ όλα τα αποδεικτικά μέσα και ότι ακόμα και την ελάχιστη αμφιβολία την ερμήνευσε υπέρ του κατηγορούμενου, όπως απαιτεί η βασική αρχή του ποινικού δικαίου (in dubio pro reo). Και βέβαια, δεν έκανε καμιά χάρη στους δυο αγωνιστές. Με τι θα καταδίκαζαν τον Νικητόπουλο, με την αποκριάτικη περούκα που μάζεψαν οι ασφαλίτες από το σπίτι του ή με το ότι ήπιε καφέ με τον Μαζιώτη και μερικούς άλλους συγκατηγορούμενούς του, χωρίς να εμφανίζεται πουθενά αλλού στο σενάριο της Αντιτρομοκρατικής, η οποία παρά ταύτα τον συνέλαβε; Με τι θα καταδίκαζαν τον Κάτσενο, με τον καφέ που ήπιε κι αυτός στην καφετέρια του Αλσους Καισαριανής; Η διαφοροποίηση στην ποσότητα των αμφιβολιών ανάμεσα στους δυο αθωωθέντες ήταν το προανάκρουσμα για την καταδίκη των άλλων δύο. Γιατί ο Κάτσενος είχε περάσει για κάνα τεταρτάκι από το σπίτι του Σταθόπουλου, όπου σύμφωνα με το ασφαλίτικο σενάριο μαζεύτηκαν κάποια βραδιά οι «συνωμότες».

Αμέσως μετά, λοιπόν, ανακοινώθηκαν οι καταδίκες του Χριστόφορου Κορτέση και του Βαγγέλη Σταθόπουλου μόνο για «συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης». Αιτιολογία δε δόθηκε, ούτε καν σε συνοπτική μορφή, όπως απαιτείται. Θα τη διαβάσουμε όταν δημοσιευτεί η απόφαση, αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα αναφέρεται σε εκείνη τη «συνωμοτική» συνάντηση στο σπίτι του Σταθόπουλου, όπου σύμφωνα με την Αντιτρομοκρατική ο Κορτέσης φέρεται να βγαίνει δυο φορές, αλλά να μπαίνει μία! Δε θα επαναλάβουμε όσα αναλυτικά έχουμε γράψει. Θυμίζουμε μόνον αυτή τη χοντροκοπιά του ασφαλίτικου σενάριου, για να αποδείξουμε ότι οι Κορτέσης και Σταθόπουλος δεν καταδικάστηκαν επειδή προέκυψε κάτι σε βάρος τους, αλλά επειδή δεν μπορούσαν να στείλουν μόνο τον Κ. Γουρνά στη φυλακή (μετά το πέρασμα των Ν. Μαζιώτη και Π. Ρούπα στην παρανομία). Αυτό φάνηκε πιο καθαρά στο κλείσιμο της διαδικασίας.

Η αθώωση των Νικητόπουλου-Κάτσενου ήταν η μοναδική διαφοροποίηση του δικαστήριου από την περί ενοχής πρόταση του εισαγγελέα. Ολα τα υπόλοιπα ήταν ίδια: Μαζιώτης, Ρούπα, Γουρνάς, Κορτέσης, Σταθόπουλος ένοχοι για «συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης» (οι δύο τελευταίοι μόνο γι’ αυτό και αθώοι για όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες). Οι τρεις πρώτοι, που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή τους στον ΕΑ: Αθώοι για την κατηγορία της «διεύθυνσης τρομοκρατικής οργάνωσης», για τις δεκάδες απόπειρες ανθρωποκτονίας που πήγαν να τους φορτώσουν (σχεδόν σε όλες τις ενέργειες του ΕΑ), καθώς και για προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών μηχανισμών στις ενέργειες της οργάνωσης (έμεινε μόνο η κατηγορία της έκρηξης). Επίσης, αθώος ο Κ. Γουρνάς για την κατηγορία της συλλογής και διαχείρισης οικονομικών μέσων «τρομοκρατικής» οργάνωσης. Ενοχοι και οι τρεις για απλή συνέργεια σε όλες τις ενέργειες της οργάνωσης (επικύρωση της ναζιστικής αρχής της συλλογικής ευθύνης, δεδομένου ότι δεν υπήρξε κανένα στοιχείο για συμμετοχή τους σε οποιαδήποτε ενέργεια), όπως επίσης για παράνομη κατοχή όπλων, εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών μηχανισμών (που βρέθηκαν στις γιάφκες). Ολες οι εκρήξεις θεωρήθηκαν μια πράξη κατ’ εξακολούθηση, όπως και οι διακεκριμμένες φθορές που αυτές προκάλεσαν. Χωριστές πράξεις θεωρήθηκαν μόνο οι τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά των ΜΑΤάδων στα Εξάρχεια (υπουργείο Πολιτισμού), για τις οποίες επίσης κηρύχτηκαν ένοχοι απλής συνέργειας. Τέλος, η Π. Ρούπα και ο Κ. Γουρνάς κρίθηκαν ένοχοι χρήσης πλαστού εγγράφου (για πλαστές ταυτότητες) και όχι πλαστογραφίας μετά χρήσεως, που ήταν η αρχική κατηγορία.

Αμέσως μετά υπήρξαν αιτήματα αναγνώρισης ελαφρυντικών. Οι Ι. Ραχιώτης και Π. Γιαννακοπούλου ζήτησαν για τον Χ. Κορτέση το ελαφρυντικό των μη ταπεινών κινήτρων, αναφερόμενοι στον πολιτικό χαρακτήρα της δράσης του ΕΑ και στην ανιδιοτέλεια που χαρακτήριζε όσους συμμετείχαν στην οργάνωση, οι οποίοι όχι μόνο δεν αποκόμισαν οποιοδήποτε πολιτικό όφελος απ’ αυτή τη δράση, αλλά αντίθετα έβαλαν σε κίνδυνο τη ζωή και την ελευθερία τους. Επιπλέον, ζήτησαν να αναγνωριστεί στον Κορτέση το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου, γιατί σε όλη του τη ζωή υπήρξε ένας εργάτης, πολιτικά στρατευμένος, που με τη δράση του προσπάθησε πάντοτε να βοηθήσει τον τόπο.

Με παρόμοια επιχειρήματα η Μ. Δαλιάνη ζήτησε το ελαφρυντικό των μη ταπεινών κινήτρων για τον Β. Σταθόπουλο, όπως και το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη. Για λογαριασμό του Κ. Γουρνά ζήτησε μόνο το ελαφρυντικό των μη ταπεινών κινήτρων, αναφερόμενη στο δίκαιο της ανυπακοής και της αντίστασης. Ο Γουρνάς σας εξήγησε την πολιτική του διαδρομή, είπε η συνήγορος, ο Γουρνάς όπως και οι Μαζιώτης και Ρούπα σας εξέθεσαν τις πολιτικές τους απόψεις, τις απόψεις της οργάνωσής τους, ενώ οι μάρτυρες υπεράσπισης ήρθαν και σας είπαν ότι «αυτοί είναι δικοί μας άνθρωποι, δικό μας κομμάτι». Η δράση τους υπήρξε εξ ορισμού ανιδιοτελής και αυτό υποστήριξε ο Κ. Γουρνάς, όταν σας είπε «θέλω να με κοιτάξετε στα μάτια και να μου πείτε ότι είμαι εγκληματίας».

Ο Σ. Φυτράκης είπε πως οι Ν. Μαζιώτης και Π. Ρούπα από την αρχή τον είχαν εξουσιοδοτήσει να μη ζητήσει κανένα ελαφρυντικό απ’ αυτά που αναγνωρίζει το τυποποιημένο δίκαιο της αστικής τάξης. Οι ίδιοι οι απόντες επαναστάτες, άλλωστε, σας εξέθεσαν τα πάντα και εγώ απλώς τα υπενθυμίζω σήμερα, τόνισε ο συνήγορος. Εσείς βέβαια, κατέληξε, έχετε τις αυτοτελείς δυνατότητές σας στο ζήτημα των ελαφρυντικών.

Ο εισαγγελέας, στην προσπάθειά του να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, διέπραξε μια νομική χοντράδα. Εχω δεχτεί, είπε, ότι τα κίνητρα ήταν πολιτικά, ήταν ιδεολογικά, ότι με την εμπλοκή τους οι κατηγορούμενοι δεν αποσκοπούσαν σε προσωπικό όφελος, αλλά θεωρούσαν ότι θα συνέβαλαν στο να γίνει ο κόσμος καλύτερος. Αυτό όμως, συνέχισε, από μόνο του δεν μπορεί να χαρακτηρίσει τα κίνητρά τους μη ταπεινά, γιατί αυτό δεν κρίνεται από τις υποκειμενικές απόψεις, αλλά από τις κρατούσες ηθικές πεποιθήσεις. Και προχώρησε σ’ ένα φτηνιάρικο κήρυγμα υπεράσπισης της αστικής δημοκρατίας και των «αυξημένων δυνατοτήτων πολιτικής δράσης» που αυτή προσφέρει. Σε ό,τι αφορά το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου το χόντρυνε ακόμη πιο πολύ, υποστηρίζοντας ότι οι καταδικασθέντες, ως αναρχικοί, συμμετείχαν και θα εξακολουθήσουν να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις που κατά κανόνα και από τη φύση τους είναι έκνομες! Γι’ αυτό και πρότεινε να μην αναγνωριστεί κανένα από τα ελαφρυντικά.

Οι συνήγοροι (Δαλιάνη, Ραχιώτης, Γιαννακοπούλου) απάντησαν στον εισαγγελέα πως το σκεπτικό του ακυρώνει την ίδια την έννοια του ελαφρυντικού. Διότι τα μη ταπεινά κίνητρα είναι για τον ένοχο, είναι γι’ αυτόν που παραβιάζει το νόμο και όχι γι’ αυτόν που δεν τον παραβιάζει. Ο εισαγγελέας αντιμετωπίζει τους κατηγορούμενους ως πολιτικούς αντιπάλους και κάνει πολιτικά εχθρική πρόταση. «Πρέπει να ‘σαι λαμόγιο για να ‘σαι έντιμος!», ακούστηκε μια δυνατή φωνή από το ακροατήριο, προκαλώντας εμφανή αμηχανία στην έδρα.

Το δικαστήριο, μετά από διάσκεψη, απέρριψε τα αιτήματα για αναγνώριση ελαφρυντικών, ανακοινώνοντας μόνο ότι δεν συντρέχουν ελαφρυντικές περιστάσεις, χωρίς καμιά επί της ουσίας αιτιολογία.

Οταν δόθηκε ο λόγος στον εισαγγελέα να προτείνει ποινές, αυτός εγκατέλειψε κάθε έννοια ηπιότητας και ισορροπίας και έκανε μια ανατριχιαστική πρόταση, με ποινές που αθροιστικά έφτασαν τα 86 χρόνια για τον Ν. Μαζιώτη και τα 87 για τους Π. Ρούπα και Κ. Γουρνά. Εφτασε σε τέτοιο σημείο πρόκλησης, ώστε πρότεινε την ίδια ποινή για το αδίκημα της «συγκρότησης τρομοκρατικής οργάνωσης» για όλους τους κατηγορούμενους. Δηλαδή, και για τους Κορτέση-Σταθόπουλο, που καταδικάστηκαν μόνο γι’ αυτό, και για τους Μαζιώτη-Ρούπα-Γουρνά, που καταδικάστηκαν και για τις γιάφκες και για όλες τις ενέργειες της οργάνωσης.

Αυτό το γεγονός κατέδειξαν οι συνήγοροι, αναφερόμενοι στην έννοια της αναλογικότητας των ποινών. Η Μ. Δαλιάνη θύμισε ότι στη δίκη της 17Ν σε 8 χρόνια καταδικάστηκε ο Δ. Κουφοντίνας, ενώ στους κατηγορούμενους που καταδικάστηκαν μόνο για συμμετοχή η ποινή ήταν 5 χρόνια. Οτιδήποτε άλλο από τη μιικρότερη δυνατή ποινή θα είναι άδικο, τόνισε η Π. Γιαννακοπούλου. Δεν μπορώ ν’ ακούω ποινές 80 χρόνια, σχολίασε ο Σ. Φυτράκης. Δεν φτάνει, δηλαδή, αν πάμε λίγο παρακάτω; Αν κάνουμε μια ισορροπία; Να ‘χουν και ένα νόημα οι ποινές. Να μη λειτουργήσει το «Δίκαιο του εχθρού», τόνισε η Δάφνη Βαγιανού, με τον πρόεδρο ν’ απαντά «ζεματισμένος»: Ας τον ξεπεράσουμε αυτόν τον όρο!

Το πόσο τον ξεπέρασε το δικαστήριο φάνηκε μετά τη νέα διάσκεψή του, όταν ανακοίνωσε ακριβώς τις ποινές που είχε προτείνει ο εισαγγελέας! 86 χρόνια στον Μαζιώτη, από 87 σε Ρούπα-Γουρνά, 7 στον Κορτέση μόνο για συμμετοχή και 8 στον Σταθόπουλο (συμμετοχή συν ένα χρόνο για κατοχή ασυρμάτου χωρίς άδεια). Δηλαδή, το δικαστήριο διαφοροποιήθηκε από τον εισαγγελέα ελάχιστα στην ποινή στους Κορτέση-Σταθόπουλο. Τους έριξαν σκόπιμα μια δυσανάλογα μεγάλη ποινή, για να μπορέσουν να τους στείλουν στη φυλακή.

Η πρόταση του εισαγγελέα για τις συγχωνεύσεις ήταν εξίσου κατασταλτική (οι συνήγοροι ζήτησαν τα ελάχιστα προβλεπόμενα) και το δικαστήριο την έκανε επίσης δεκτή, επιβάλλοντας τελικά: στον Ν. Μαζιώτη 50 χρόνια, στους Π. Ρούπα και Κ. Γουρνά από 50 χρόνια και 6 μήνες (και για τους τρεις μέγιστη εκτιόμενη ποινή είναι τα 25 χρόνια), στον Β. Σταθόπουλο 7 χρόνια και 6 μήνες και στον Χρ. Κορτέση 7 χρόνια. Επίσης, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων στους τρεις πρώτους για 5 χρόνια και στους δύο τελευταίους για 3 χρόνια. Φυσικά, αφαίρεσε το χρόνο κράτησης (18 μήνες για τους Μαζιώτη-Ρούπα-Γουρνά και 12 μήνες παρά 4 μέρες για τους Κορτέση-Σταθόπουλο).

Και φτάσαμε στο τελευταίο στάδιο, στο αν η έφεση θα έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα. Ο εισαγγελέας καθάρισε χωρίς πολλά-πολλά, προτείνοντας να μην έχει η έφεση ανασταλτικό χαρακτήρα, αφού από τη φύση των εγκλημάτων που διέπραξαν είναι πιθανόν να διαπράξουν νέα! Εκπληκτικό! Τόσο εκπληκτικό που αρκεί να ρωτήσει κανείς: και γιατί δεν το έκαναν στα δυο χρόνια που είναι ελεύθεροι;

Απ’ αυτό ξεκίνησαν και οι συνήγοροι των Κορτέση και Σταθόπουλου (Δαλιάνη, Γιαννακοπούλου, Ραχιώτης), τονίζοντας πως είναι αυτονόητο να δοθεί αναστέλουσα δύναμη στην έφεσή τους. Δυο χρόνια είναι ελεύθεροι, επί ενάμιση χρόνο παρουσιάζονται ανελλιπώς στο δικαστήριο, εμφανίστηκαν ακόμη και σήμερα και έχουν κάθε λόγο να εμφανιστούν στο εφετείο για να διεκδικήσουν στο δεύτερο βαθμό την αθώωσή τους. Επιπρόσθετα, με τον ένα χρόνο που έχουν καθήσει στη φυλακή, συν τα μεροκάματα που έχουν κάνει, θα φτάσουν στο εφετείο έχοντας εκτίσει την ποινή, με αποτέλεσμα να μην έχει γι’ αυτούς καμιά πρακτική σημασία ο δεύτερος βαθμός. Το τεκμήριο αθωότητας, που ισχύει μέχρι την τελεσίδικη κρίση γίνεται κουρέλι. Το Συμβούλιο τους αποφυλάκισε όταν απειλούνταν με ποινές ακόμη και ισοβίων, πώς θα τους στείλει στη φυλακή το δικαστήριο, όταν έχουν καταδικαστεί μόνο για μία κατηγορία;

Η διακοπή για να διασκεφθούν οι δικαστές γι’ αυτό το θέμα ήταν εξαιρετικά μεγάλη. Επειδή σίγουρα το είχαν συζητήσει στο εικοσαήμερο που προηγήθηκε, είμαστε σίγουροι ότι άλλο τους απασχόλησε. Και κάποια «τέλια» λειτούργησαν. Ακόμα και με την τελευταία απόφασή τους οι δικαστές του τρομοδικείου κλήθηκαν ν’ απαντήσουν σ’ ένα πολιτικό και όχι ποινικό ερώτημα. Ποινικά τα πράγματα ήταν εξαιρετικά απλά: Κορτέσης και Σταθόπουλος ήταν ο ορισμός των κατηγορούμενων που έπρεπε να τους δοθεί ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση. Πολιτικά, όμως, πώς θα απαντιόταν η χολερική προπαγάνδα των διάφορων Πρετεντεράκηδων που θα φρύαζαν το βράδυ; «Ολόκληρος Επαναστατικός Αγώνας και πήγε μόνον ένας στη φυλακή! Είχε δίκιο ο κ. Δένδιας!». Ετσι, η απόφαση να μην έχει ανασταλτικό χαρακτήρα η έφεση, την οποία ανακοίνωσε ο πρόεδρος, πριν λύσει βιαστικά τη συνεδρίαση, ήταν μονόδρομος για ένα δικαστήριο πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Αυτές οι τελευταίες λέξεις έγιναν δεκτές με φωνές αποδοκιμασίας από το ακροατήριο, οι οποίες μετατράπηκαν σε μαχητικά συνθήματα, καθώς δικαστές και εισαγγελείς έφευγαν βιαστικά από την έδρα: «Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά», «Ες-Ες μπάτσοι-δικαστές» και άλλα. Δεκάδες συγγενείς, φίλοι και σύντροφοι αποχαιρέτισαν με αγκαλιές και ασπασμούς τους τρεις αγωνιστές (οι μπάτσοι φέρθηκαν έξυπνα και το επέτρεψαν). Ο Κώστας Γουρνάς πήρε το σάκο του και αποχώρησε πρώτος με υψωμένη τη γροθιά, ενώ ακολούθησαν στην ίδια στάση και οι Χ. Κορτέσης και Β. Σταθόπουλος. Ο αγώνας συνεχίζεται, η αλληλεγγύη πρέπει να γίνει πιο δυνατή και πιο αποτελεσματική.

 

Πηγή: http://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/18968.Δίκη-Επαναστατικού-Αγώνα—52η-συνεδρίαση-Τετάρτη

Ολοι την Τετάρτη (03.04.13) στον Κορυδαλλό – εφημερίδα Κόντρα

 Ανακοινώνεται η απόφαση για την υπόθεση του ΕΑ

Στις 9 το πρωί της Τετάρτης 3 Απρίλη, στη σιδερόφραχτη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, θα ανακοινώσει την απόφασή του το τρομοδικείο που εδώ και ενάμιση χρόνο δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Τη μέρα αυτή το δικαστήριο πρέπει να βουλιάξει από κόσμο και δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε το λόγο.

Σε ό,τι αφορά την απόφαση, έχουμε γράψει αναλυτικά την άποψή μας πολλές φορές (τελευταία ήταν μετά την αγόρευση του εισαγγελέα). Το δικαστήριο ξέρει πολύ καλά τα ποινικά δεδομένα της υπόθεσης, γιατί η δίκη έγινε με πραγματικά μεγάλη άνεση. Για να φτάσει σ’ αυτά, όμως, θα πρέπει ν’ απαντήσει σ’ ένα πολιτικό δίλημμα, το οποίο είναι το ίδιο σε όλες τις δίκες που αφορούν την πολιτική δράση ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων: θα δικάσει σαν πολιτικό δικαστήριο σε διατεταγμένη αποστολή ή θα δικάσει ως ποινικό δικαστήριο που μένει μόνο σ’ αυτά που το αφορούν, δεδομένου ότι έχει αρνηθεί –με παρεμπίπτουσα απόφασή του– ότι δικάζει πολιτικά αδικήματα;

Αν δικάσει σαν πολιτικό δικαστήριο σε διατεταγμένη αποστολή, τότε όποια απόφαση κι αν πάρει, από την πιο σκληρή μέχρι την πιο ήπια, θα είναι μια απόφαση πολιτικής σκοπιμότητας. Αν μείνει στο ποινικό σκέλος, τότε θα απαλλάξει πανηγυρικά (πέρα από τη Μ. Μπεραχά) και τους Χ. Κορτέση, Β. Σταθόπουλο, Σ. Νικητόπουλο και Κ. Κάτσενο, ενώ στους διαφεύγοντες Ν. Μαζιώτη και Π. Ρούπα και στον παρόντα Κ. Γουρνά θα επιφυλάξει μεταχείριση ανάλογη του πραγματικού ποινικού (σύμφωνα με το ισχύον αστικό δίκαιο) φορτίου που τους βαραίνει. Δηλαδή, όχι καταδίκη με βάση την ασφαλίτικη «γουρουνιά» του «διευθυντικού ρόλου» και όχι καταδίκη (οποιασδήποτε μορφής) για τις ενέργειες της οργάνωσης, για τις οποίες δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή ένδειξη (πόσο μάλλον απόδειξη) σε βάρος τους. Κι όταν έρθει η ώρα της ποινής, θα τους αναγνωρίσει (χωρίς να το ζητήσουν) το ελαφρυντικό των μη ταπεινών αιτίων, γιατί γνωρίζει πολύ καλά το δικαστήριο, έχοντας τα μέλη του ΕΑ απέναντί του για πολλούς μήνες και ακούγοντας τις παρεμβάσεις τους, ότι τίποτα το ιδιοτελές, τίποτα το ποταπό δεν υπήρξε στη δράση τους.

Δεν περιμένουμε από αυτό το δικαστήριο να βγει έξω από το πλαίσιο του ισχύοντος δικαίου, να λειτουργήσει σαν λαϊκό δικαστήριο. Ως ποινικό δικαστήριο ζητούμε να λειτουργήσει. Ξέρουμε την υπόθεση όσο καλά την ξέρουν και οι δικαστές. Δεν υπάρχει για κανέναν το άλλοθι της άγνοιας ή της λειψής πληροφόρησης. Μόνο η πολιτική σκοπιμότητα μπορεί ν’ αλλάξει τον μονόδρομο της απόφασης, αν αυτή αντιμετωπιστεί με βάση το Ποινικό Δίκαιο. Επομένως, είτε οι δικαστές θα λειτουργήσουν ως μακρύ χέρι της Αντιτρομοκρατικής είτε θα λειτουργήσουν ως έντιμοι επαγγελματίες. Αισιόδοξοι για το δεύτερο δεν είμαστε, αλλά θα περιμένουμε την Τετάρτη για την τελική μας κρίση.

Πηγή: http://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/18956.Ολοι-την-Τετάρτη-στον-Κορυδαλλό

 

Κάλεσμα στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, Τετάρτη 3 Απρίλη στις 9πμ – Κ*ΒΟΞ

Κάλεσμα στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού την Τετάρτη 3 Απρίλη στις 9πμ, ημέρα έκδοσης της απόφασης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

Την Τετάρτη 3 Απριλίου ολοκληρώνεται, με την ανακοίνωση της απόφασης, η δίκη για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού.

Στη δίκη, που ξεκίνησε στις 5 Οκτώβρη του 2011, κατηγορούμενοι είναι οι Πόλα Ρούπα, Νίκος Μαζιώτης και Κώστας Γουρνάς, οι οποίοι έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Κατηγορούνται, επίσης, οι αναρχικοί σύντροφοι Βαγγέλης Σταθόπουλος, Σαράντος Νικητόπουλος, Χριστόφορος Κορτέσης και Κώστας Κάτσενος, οι οποίοι αρνούνται τις κατηγορίες και  η δίωξη τους είναι αποτέλεσμα της πολιτικής τους ένταξης στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο και των συντροφικών τους σχέσεων. Επίσης κατηγορούμενη είναι η Μαρί Μπεραχά, σύντροφος του Κώστα Γουρνά, η οποία αρνείται τις κατηγορίες και η δίωξη της είναι μια ξεκάθαρα εκδικητική πράξη από την πλευρά του κράτους.

Κατά τη διάρκεια της δίκης, τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα υπερασπίστηκαν την επιλογή του ένοπλου αγώνα, ανέδειξαν τις πολιτικές και ιδεολογικές διαστάσεις αυτής της επιλογής, καθώς και την ιστορική σημασία και συμβολή της ένοπλης δράσης σε όλα τα επαναστατικά εγχειρήματα. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι, οι οποίοι δεν έχουν σχέση με την οργάνωση, πέρα από την κατηγορηματική άρνηση και την αποδόμηση του κατασκευασμένου κατηγορητηρίου, υπερασπίστηκαν τη συμμετοχή τους στα κοινωνικά και ταξικά κινήματα, την ένταξή τους στον αναρχικό χώρο και τόνισαν την σημασία του αγώνα και της αντίστασης.

Το ενδεχόμενο κάποιοι σύντροφοί μας να οδηγηθούν στα κελιά της «δημοκρατίας» δείχνει ότι ζούμε μια από εκείνες τις στιγμές που η ιστορία επιβεβαιώνει, τόσο στους κατηγορούμενους όσο και σε αυτούς που στέκονται αλληλέγγυοι, ότι βρισκόμαστε από τη σωστή πλευρά του στρατοπέδου: την πλευρά των αγωνιζόμενων ενάντια στην παγκόσμια και την εγχώρια πολιτική και οικονομική βαρβαρότητα.

Θεωρούμε ότι η δίκη αυτή και η εξέλιξή της δεν είναι απομονωμένη από το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται. Αντιστεκόμαστε στα σχέδια του κράτους για την πολιτική εξόντωση των αγωνιστών και υπερασπιζόμαστε όλους τους αγώνες με τελικό στόχο την κοινωνική ανατροπή και επανάσταση, με όποια μέσα και αν διεξάγονται. Ιδιαίτερα στις μέρες μας όταν και η ίδια η έννοια της αλληλεγγύης μπαίνει στο στόχαστρο και ποινικοποιείται.

Οι σύντροφοι και συντρόφισσες που δικάζονται δεν είναι μόνοι.

Η παρουσία μας στο ειδικό δικαστήριο Κορυδαλλού, στις 3 Απρίλη στις 9πμ είναι μια πράξη αλληλεγγύης στους διωκόμενους αγωνιστές. Για να τονίσουμε την αντίστασή μας στους τρομονόμους και στα ειδικά δικαστήρια, για να μην αφήσουμε μόνους τους συντρόφους μας.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΓΡΟΘΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

Κ*ΒΟΞ

Πηγή: athens.indymedia.org

 

Διήμερο εκδηλώσεων αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

afisa EA terra-01Στις 3 Απριλίου το δικαστήριο για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα μπάινει στην τελική φάση με την εκφώνηση των ποινών. Οι εξοντωτικές ποινές όμως δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα άλλο παρά τη συνεχή και συνεπή δράση των συντρόφων μας στα  πεδία του κοινωνικού-ταξικού πολέμου.

Όμως μπροστά στη δίνη της διαρκούς καπιταλιστικής κρίσης μόνος δρόμος είναι η κοινωνική-ταξική επανάσταση.

Ενάντια στις διαρκείς διώξεις και φυλακίσεις των συντρόφων μας η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Πέμπτη 28-3 – Μπαρ οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα των συντρόφων

Παρασκευή 29-3 – Hip Hop Live αλληλεγγύης

Κατάληψη Terra Incognita

terraincognita.squat.gr

Κάλεσμα Αλληλεγγύης στο ειδικό δικαστήριο Κορυδαλλού για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα – τελευταία συνεδρίαση Τετάρτη 3/4

Την Tετάρτη 3 Απριλίου στις 9:00 το πρωί ολοκληρώνεται η δίκη και θα εκδοθεί η απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις των εφετών για τους Νίκο Μαζιώτη, Πόλα Ρούπα, Κώστα Γουρνά που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση, για τους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο, Σαράντο Νικητόπουλο, Χριστόφορο Κορτέση και Κώστα Κάτσενο που κατηγορούνται για την υπόθεση και για τη σύντροφο του Κώστα Γουρνά , Μαρί Μπεραχά  που επίσης κατηγορείται για την ίδια υπόθεση.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΓΡΟΘΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ