Πριν 3 χρόνια στις 10/3/2010 ο αναρχικός σύντροφος Λάμπρος Φούντας μέλος του Επαναστατικού Αγώνα έπεσε μαχόμενος σε ένοπλη συμπλοκή με αστυνομικούς στην Δάφνη.
Ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας έδωσε τη ζωή του πολεμώντας για την ελευθερία. Η δράση του συντρόφου ήταν συνδεδεμένη με τον αγώνα εναντίον της οικονομικής και πολιτικής ελίτ που με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση θέλει να επιβάλλει στον πλανήτη ένα νέο ολοκληρωτισμό.
Ο Λάμπρος Φούντας έδωσε τη ζωή του για να γίνει η κρίση ευκαιρία για την Κοινωνική Επανάσταση σήμερα. Ως επαναστάτης ήταν συνεπής στην πορεία που διένυσε πολύ πριν την ένταξη του στον Επαναστατικό Αγώνα. Συμμετείχε ενταγμένος στον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο σε κοινωνικούς αγώνες, αναπτύσσοντας μια πολύμορφη δράση. Η δράση του συνολικά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια διαρκής προσπάθεια όξυνσης του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, ριζοσπαστικοποίησης του ανατρεπτικού αγώνα.
Η καλύτερη τιμή για έναν σύντροφο που έχασε τη ζωή του στον αγώνα είναι η συνέχιση του αγώνα του, εναντίον της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, εναντίον της σύγχρονης χούντας της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας -του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ, είναι η συνέχιση του αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και του κράτους. Είναι η συνέχιση του αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση,για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. .
Αναμφισβήτητα, η περίοδος που διανύουμε σήμερα σημαδεύεται ανεξίτηλα από την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και της οικονομίας της αγοράς. Οι μαζικές απολύσεις, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, τα σκληρά φορολογικά μέτρα είναι μονόδρομος για το σύστημα προκειμένου να επιβιώσει από μια κρίση που εξαπλώνεται ταχύτατα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή η ιστορική περίοδος χαρακτηρίζεται από έντονες αλλαγές και μεταβολές σε όλα τα επίπεδα: στο πολιτικό, το οικονομικό, το κοινωνικό. Τα συνεχιζόμενα νέα μέτρα σε συνδυασμό με την ολοένα αυξανόμενη καταστολή και κρατική βία είναι τα όπλα του καθεστώτος για να επιβάλλει τα εγκληματικά του σχέδια. Η δίωξη, η φυλάκιση και η δίκη στόχο έχουν να εξαρθρώσουν και να απονοηματοδοτήσουν μια πολιτική οργάνωση που έδρασε ενάντια στην υπερεθνική οικονομική και πολιτική ελίτ, η οποία έχει ως στρατηγική να εξουθενώσει οικονομικά την πλειοψηφία της κοινωνίας προκειμένου να απεγκλωβιστεί από την κρίση που το ίδιο το σύστημα βιώνει.
Τον Απρίλιο του 2010 συλλαμβάνονται οι αναρχικοί Πόλα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς και Νίκος Μαζιώτης οι οποίοι αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη γα την συμμετοχή τους στην ίδια οργάνωση. Με στόχο την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, το κράτος συλλαμβάνει επίσης και τους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο, Χριστόφορο Κορτέση και Σαράντο Νικητόπουλο κατηγορώντας τους και αυτούς σαν μέλη του ΕΑ. Οι ίδιοι αρνούνται κατηγορηματικά την συμμετοχή τους στην οργάνωση, ενώ διέφυγε της σύλληψης ο Κώστας Κάτσενος, ο οποίος για ενάμιση χρόνο καταζητούνταν. Στη συνέχεια ασκείται δίωξη και στην συντρόφισσα του Κώστα Γουρνά, Μαρί Μπεραχά, σε μια εμφανή προσπάθεια να χτυπηθεί προσωπικά ο σύντροφος Κώστας Γουρνάς. Οι σύντροφοι που κατηγορούνται για την υπόθεση του Ε.Α. συνεχίζουν να νοηματοδοτούν τον αγώνα και να εκφέρουν λόγο και κριτική για την ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων.
Από τον Οκτώμβρη του 2011 η υπόθεση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας δικάζεται από ένα ειδικό δικαστήριο, με ειδικούς νόμους και ειδικές συνθήκες διεξαγωγής της δίκης στις φυλακές Κορυδαλλού , αυτό αποδεικνύει ότι η αστική δικαιοσύνη μόνο τυφλή δεν είναι απέναντι στο σύστημα που αυτή εξυπηρετεί και έχει συμφέρον να δικάσει τους συντρόφους ως “ποινικούς εγκληματίες” και “τρομοκράτες”. Και αυτό γιατί δεν θέλει να αναγνωρίσει ως πολιτικούς αντιπάλους, αγωνιστές που αντικρούουν και αμφισβητούν την ίδια την φύση του συστήματος και τις δομές του, θέλει να χτυπηθούν πολιτικά οι αντίπαλοι του καθεστώτος που συνιστούν απειλή για την εμπέδωση του «νόμου και της τάξης», που είναι τόσο αναγκαία σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Οι αγωνιστές που επιλέγουν να χτυπούν έμπρακτα την καπιταλιστική μηχανή, τις δομές και τα εργαλεία της, χαρακτηρίζονται τρομοκράτες. Όμως τρομοκράτες είναι όσοι μας εξωθούν στη φτώχεια, στην ανέχεια και στην υποβάθμιση των ζωών μας.
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
Σάββατο 9/3, Μοναστηράκι, στις 12.00
Αναρχικοί – Αναρχικές
