Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο kostas_gournas.pdf (application/pdf).
Επίσης μπορείτε να ακούσετε το ηχητικό της πολιτικής κατάθεσης εδώ: εδώ
Σημείωση: το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι επιμελημένο, ούτε έχουν ενσωματωθεί οι προφορικές προσθήκες που γίνανε στο δικαστήριο. Μόλις συμπληρωθεί το κείμενο θα ενημερωθεί και στο ιστολόγιο.
Σχολιασμός δίκης
Να ξεκινήσω λοιπόν να πω δυο λόγια για το τι σημαίνει κατά τη γνώμη μου αυτή η δίκη και το πώς αυτή διεξήχθη μέχρι τώρα. Θα έλεγα λοιπόν ότι η δίκη αυτή επισφραγίζει την απόπειρα του κράτους να «θάψει» τον λόγο μίας ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης μέσα σε μια διαδικασία πλήρους αποκοπής της απ’ την δημόσια σφαίρα, μια διαδικασία που άρχισε απ’ τη στιγμή που αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη. Δεν είναι καθόλου παράξενο για μένα, που δεν έχω δει κανένα δημοσιογράφο να στέκεται στα έδρανα (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) και ελάχιστα δημοσιεύματα γι’ αυτήν τη δίκη, σε αντίθεση βέβαια με τις κραυγές και τα δημοσιεύματα του καλοκαιριού για τους δύο συντρόφους. Είναι γνωστός ο ρόλος των δημοσιογράφων, αυτών των συνοδοιπόρων των βασανιστών και των καθαρμάτων της αστυνομίας και του πολιτικο-οικονομικού συμπλέγματος. Δε θα περίμενα κάποια καλύτερη αντιμετώπιση από αυτούς που έχουν ταχθεί στο πλευρό των κατοχικών δυνάμεων και της δοσίλογης κυβέρνησης που τρομοκρατεί το λαό. Είναι ενδεικτικά κάποια παραδείγματα που καταδεικνύουν τον ισχυρισμό μου ότι έχει επιβληθεί ένα ιδιότυπο εμπάργκο στη δημοσιοποίηση στοιχείων και εξελίξεων αυτής της δίκης. Στην πρώτη συνεδρίαση στις δηλώσεις που κάναμε μετά το πέρας της διαδικασίας το μόνο που ειπώθηκε μόνο ήταν πως ήμασταν αμετανόητοι. Εκεί βέβαια παραβρέθηκε πλήθος δημοσιογράφων, που αμέσως μετά χάθηκε. Στις καταθέσεις Βουλγαράκη και Μαρκογιαννάκη δημοσιεύτηκαν μόνο δικές τους δηλώσεις, ότι δεν είναι πολιτική η δίκη. Ένα απ’ τα πιο τρανά παραδείγματα είναι η κατάθεση του συντρόφου του Δημήτρη Κουφοντίνα. Υπήρξε μια ιδιαίτερη συμβολικότητα στην κατάθεση την 6η του Σεπτέμβρη, καθώς κλείναν ακριβώς δέκα χρόνια από τη φυλάκιση αυτού του σπουδαίου αγωνιστή. Αν και πολλά sites υπενθύμιζαν το γεγονός της δεκάχρονης φυλάκισής του σε καθεστώς απομόνωσης κανένα δεν αναφερόταν στην επικείμενη κατάθεση στη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα. Είναι επίσης γεγονός ότι μόλις λίγες μέρες πριν την κατάθεση, δημοσιογράφοι ρωτούσαν τους δικηγόρους εάν θα φέρουν το Δημήτρη για να τον παρακολουθήσουν. Όσους είδατε εσείς, είδα κι εγώ! Αλήθεια δε σας κάνει εντύπωση το γεγονός πως η μόνη δημοσιότητα που είχε αυτή η δίκη ήταν μόνο όταν αποφυλακιστήκαμε, όταν έγινε η κατάληψη στο ραδιοφωνικό σταθμό flash και το καλοκαίρι όπου όλοι καίγονταν για το πόσο έχει αργήσει η δικαιοσύνη να βάλει στη φυλακή τους κατηγορούμενους για τον Επαναστατικό Αγώνα. Είναι αυτονόητο λοιπόν για το μιντιακό σινάφι ότι η αμερόληπτη δικαιοσύνη θα καταδικάσει όλους τους κατηγορούμενους σ’ αυτήν την υπόθεση, απλώς η μόνη μομφή τους είναι ότι η δικαιοσύνη αργεί να το κάνει. Continue reading
