Διαβάστε το κείμενο της μικροφωνικής εδώ
*
Διεθνής αλληλεγγύη
Με αφορμή την πρόταση-κάλεσμα της Συνέλευσης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.
Αναγνωρίζουμε πως εφόσον το σύνολο των έκαστων ατομικών επιλογών πολέμου συμβάλλει στην οικοδόμηση ενός κοινού μετώπου ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό, δημιουργούνται ουσιαστικές δομές για μια διεθνή αλληλεγγύη που αποκτά ζωτικά χαρακτηριστικά και μαχητικότητα ξεπερνώντας την ξύλινη έκφραση. Συνεπώς οδηγούνται στο ίδιο αδιέξοδο τόσο όσοι απαξιώνουν τη βίαιη αντιπαράθεση με το σύστημα όσο και οι στείροι χειροκροτητές του ένοπλου αγώνα. Εμείς αναγνωρίζουμε πως μόνο ο πολύμορφος αγώνας με λόγο και πράξη, θέτει τις προϋποθέσεις για οποιαδήποτε κοινωνική αλλαγή, από τη δημιουργία δομών για την όξυνση των κοινωνικών αντιστάσεων μέχρι την ριζική ανατροπή. Με αυτοοργανωμένους χώρους αντίστασης και ελευθερίας, δομές αλληλοβοήθειας, λαϊκές συνελεύσεις, άγριες απεργίες, καταλήψεις, συγκρούσεις, θέτουμε κάποιες σοβαρές προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός διεθνούς μετώπου αλληλεγγύης μεταξύ των αγωνιστών και αγώνα ενάντια στην κυριαρχία.
Ως αναρχικοί αγωνιζόμαστε για μια αταξική κοινωνία αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και ελευθερίας. Με τους συντρόφους που μοιραζόμαστε το κοινό όραμα αυτού του αγώνα δημιουργούμε σχέσεις αλληλεγγύης ενάντια στην εξατομίκευση. Δε θα αφήσουμε κανέναν μόνο του ενάντια στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις.
Απέναντι στις διαρκείς επιθέσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος,
η μόνη λύση είναι η
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Απέναντι στα αδιέξοδα στα οποία, οδηγεί η συναίνεση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα
μόνος δρόμος είναι ο
ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
Αλληλεγγύηστα μέλη της επαναστατικής οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας
και σε όσους διώκονται για την ίδια υπόθεση.
Δεν ξεχνάμε – δε συγχωρούμε τη δολοφονία του συντρόφου Λάμπρου Φούντα, μέλους του Επαναστατικού Αγώνα, σε συμπλοκή κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης.
Ούτε βήμα πίσω
κατάληψη terra incognita
Στις 3 Απριλίου το δικαστήριο για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα μπάινει στην τελική φάση με την εκφώνηση των ποινών. Οι εξοντωτικές ποινές όμως δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα άλλο παρά τη συνεχή και συνεπή δράση των συντρόφων μας στα πεδία του κοινωνικού-ταξικού πολέμου.
