Ζυρίχη, Ελβετία: ανάληψη ευθύνης για επίθεση σε τράπεζα της HSBC σε αλληλεγγύη με την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

Σήμερα (5/12) επιτεθήκαμε στην τράπεζα HSBC στην οδό Bederstrasse στη Ζυρίχη με μπογιές και πέτρες, καθώς η HSBC κερδίζει άμεσα από την κρίση κεφαλαίου. Η επίθεση αυτή αποτελεί συμβολή στις ημέρες διεθνούς αλληλεγγύης σε όσους διώκονται για την ένοπλη οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας» στην Ελλάδα και ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα του «Επαναστατικού Αγώνα».

Οι λόγοι που διαλέξαμε την HSBC είναι οι εξής: Η οξυμένη κατάσταση στην Ελλάδα οδηγεί σε συνέπειες αναμενόμενες μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Η τάξη των εργατών/-τριών, που επί δεκαετίες δούλευε για να επιζήσει, και να παράξει την υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, ώστε η Ελλάδα να αποτελεί εισαγωγέα για ευρωπαϊκά προϊόντα (κυρίως γερμανικά), δέχεται ισχυρή επίθεση. Άσχετα από το επίπεδο και τον τομέα εξοικονομούνται δισεκατομμύρια ώστε να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις δανεισμού που έχει επιβάλλει η Τρόικα (Ε.Ε, ΔΝΤ, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα). Αυτό συνεπάγεται εξοικονόμηση στους τομείς της παιδείας, της υγείας, των συντάξεων κ.ο.κ., διασφαλίζοντας παράλληλα την ικανότητα της Ελλάδας για εισαγωγές (πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι οι δαπάνες για την αγορά οπλικών συστημάτων από την Γερμανία έχουν μειωθεί ελάχιστα).

Παράλληλα η κυρίαρχη τάξη φροντίζει αυτόν τον καιρό να εξάγει το δικό της κεφάλαιο εκτός της χώρας. Ένα επίκαιρο παράδειγμα: Η μεταφορά της έδρας της Coca Cola Hellenic από την Ελλάδα στην Ελβετία τον Οκτώβριο του 2012 (όπου η Coca Cola Hellenic αποτελούσε τη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας). Αυτή η μεταφορά κεφαλαίων δεν αποτελεί καινοτομία. Η λίστα «Λαγκάρντ» από την HSBC δείχνει ξεκάθαρα πως μέχρι το 2007 μεταφέρθηκαν εκκατομύρια ευρώ από την ασταθή οικονομικά Ελλάδα στην Ελβετία. Ανάμεσα στα ονόματα βρίσκονται άτομα που έχουν ένα κοινό. Δεν τους επηρεάζουν καθόλου τα μέτρα που προαναφέρθηκαν. Πολιτικοί, χρυσοχόοι, εφοπλιστές και κορυφαίοι ιατροί δεν πρέπει να κατάλαβαν πολλά από τις περικοπές. Όμως εν όψει της προβλεπόμενης κρίσης επέλεξαν την ασφάλεια. Η HSBC κερδίζει από αυτά τα συγκεκριμένα κεφάλαια.

Δεν μας ενδιαφέρει αν η μεταφορά αυτών των κεφαλαίων γίνεται νόμιμα ή παράνομα. Διαπιστώνουμε ότι οι κυρίαρχοι εξασφαλίζουν και προστατεύουν τους εαυτούς τους, ενώ οι από τα κάτω υποφέρουν από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Βρισκόμαστε αλληλέγγυοι με εκείνους που, μέσω της επίθεσης που δέχονται, διαμορφώνουν μια αντικαπιταλιστική, ταξική θέση και δράση. Ξεκάθαρα θέλουμε να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας σε όσους διώκονται για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.  Ο Ε.Α αποτελεί μια ένοπλη, αναρχική οργάνωση που μέσω της άμεσης δράσης επιτέθηκε σε εθνικά και διεθνή συμφέροντα και δομές του κράτους, του κεφαλαίου και της καταστολής. Το 2010 υπήρξαν συλλήψεις, και οι κατηγορούμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την κατηγορία της συμμετοχής στην οργάνωση. Από τα 4 άτομα μέλη του Ε.Α, ο Λάμπρος Φούντας δολοφονήθηκε σε μια προπαρασκευαστική ενέργεια της οργάνωσης, κατά τη διάρκεια πυροβολισμών. Δύο σύντροφοι επέλεξαν την φυγοδικία όταν αποφυλακίστηκαν υπό όρους.

Αλληλεγγύη στον Ε.Α!

Αλληλεγγύη σε όσους διώκονται στην πολιτική δίκη ενάντια στον Ε.Α!

Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!

πηγή

Η ιταλική μετάφραση της ανάληψης ευθύνης για την επίθεση σε τράπεζα της HSBC, από τον έγκλειστο στις ελβετικές φυλακές αναρχικό σύντροφο Μάρκο Καμένις (Marco Camenisch), μια μικρή συμβολή στο τριήμερο κάλεσμα διεθνούς αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.

Κείμενο της Πόλας Ρούπα για την κατάθεση μάρτυρα υπεράσπισης στο δικαστήριο του Επαναστατικού Αγώνα

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΑΡΤΥΡΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Η υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα και η δίκη είναι πρώτα απ’ όλα μια σοβαρή υπόθεση. Μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου κάθε κατάθεση, τοποθέτηση, κάθε λέξη αποκτά μια ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία, ακόμα και αν αυτή εκτός του δικαστηρίου είναι παντελώς ανάξια λόγου. Και αυτό γιατί οτιδήποτε λέγεται σε αυτή τη δίκη έχει μια πολιτική προέκταση και καθώς η δίκη αυτή είναι μια ιστορική δίκη, μένει στην ιστορία οτιδήποτε την αφορά.

Σε μια από τις συνεδριάσεις, μάρτυρας ενός από τους συγκατηγορούμενούς μας έθεσε ως κεντρικό στοιχείο της επιχειρηματολογίας της για τη μη συμμετοχή του συγκεκριμένου κατηγορούμενου στον Επαναστατικό Αγώνα το γεγονός ότι είναι αδύνατο ένας αναρχικός που συμμετέχει ενεργά στο κίνημα, να συμμετέχει σε ένοπλη οργάνωση. Συνεπώς, «όποιος επιλέγει το κίνημα, δεν επιλέγει την ένοπλη δράση» και αντιστρόφως, «όποιος επιλέγει την ένοπλη δράση αποσύρεται από το κίνημα». Και ερωτώ, με ποιο δικαίωμα η μάρτυρας μιλάει σε ένα δικαστήριο για ζητήματα που αφορούν το εσωτερικό του αγώνα, είτε αυτά ισχύουν είτε όχι; Με ποιο δικαίωμα μπαίνει σε ζητήματα που δεν την αφορούν, σε ζητήματα που κανένας που συμμετέχει σε ένοπλη οργάνωση δεν αναφέρει μπροστά στον εχθρό; Και κυρίως με ποιο δικαίωμα «αποσύρει από το κίνημα» τους ένοπλους αγωνιστές και πιο συγκεκριμένα τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα; Με ποιο δικαίωμα «βγάζει στην παρανομία» όσους συμμετείχαν στην οργάνωση μπροστά στο δικαστήριο του εχθρού; Με ποιο δικαίωμα αναφέρεται μπροστά στο δικαστήριο σε ζητήματα που αφορούν τη δομή και το εσωτερικό της οργάνωσης, πράγμα που δεν κάναμε εμείς που αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη; Γιατί βοηθάει το δικαστήριο στο να σχηματίσει μια οποιαδήποτε εικόνα για το εσωτερικό και τη δομή της οργάνωσης; Με ποιο δικαίωμα στη συνέχεια της κατάθεσής της χρησιμοποιεί ως παραδείγματα της επιχειρηματολογίας της εμένα και τον σύντροφο Μαζιώτη παρουσιάζοντάς μας ως «αποσυρμένους»; Με ποιο δικαίωμα ακυρώνει καταθέσεις δικών μας μαρτύρων υπεράσπισης; Με ποιο δικαίωμα λέει ότι «η Ρούπα και ο Μαζιώτης είχαν αποσυρθεί από τις ευρύτερες διεργασίες του αναρχικού κινήματος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είχαν αποκοπεί από τις κοινωνικές σχέσεις, από τις φιλίες τους, από τις επαφές τους», αποπολιτικοποιώντας έτσι τις σχέσεις μας με συντρόφους; Εμείς ποτέ ούτε μέσα στη δίκη ούτε πουθενά αλλού δεν αναφερόμαστε με όρους μη πολιτικούς. Είμαστε πολιτικά όντα και αυτό έχει εμπεδωθεί και στον ίδιο τον εχθρό. Η προσωπική μας ζωή και οι σχέσεις δεν κατατέθηκαν ούτε στο ελάχιστο δημόσια και πολύ περισσότερο μπροστά στους κρατικούς εκπροσώπους. Η απόπειρα αποπολιτικοποίησης των σχέσεών μας και κατ’ επέκταση και ημών υπονομεύει την πολιτική υπόσταση τη δική μας και κατ’ επέκταση και της υπόθεσης, και στο μόνο που βοηθάει είναι τα σχέδια του κράτους εναντίον μας. Continue reading

Δεύτερο γράμμα του Νίκου Μαζιώτη σε σχέση με τις απαντήσεις για την τοποθέτηση του για την κατάθεση μάρτυρα υπεράσπισης στην δίκη του Επαναστατικού Αγώνα

ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΑΡΤΥΡΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Έχουμε συνηθίσει αντί να μας απαντάνε με πολιτικά επιχειρήματα να ρίχνουν λάσπη εναντίον μας, αφορισμούς και να λένε ψέματα. Το γεγονός ότι ο Λάμπρος Φούντας ήταν παράλληλα και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα και συμμετείχε στις διεργασίες του α/α χώρου, πράγμα που διέψευδε τον βασικό ισχυρισμό της συγκεκριμένης μάρτυρα υπεράσπισης ότι κάποιος δεν μπορεί να είναι στο «κίνημα» και στο αντάρτικο παράλληλα, είναι κάτι που δεν απαντήθηκε από την ίδια ούτε φυσικά περιμένουμε να απαντηθεί. Και φυσικά αυτό δεν είναι μια προσωπική άποψη αλλά μια αντικειμενική αλήθεια. Δεύτερον, πουθενά στο γράμμα μου δεν υπάρχει η άποψη ότι τα «RPG τοποθετούνται (και ο ένοπλος αγώνας γενικά) αυτοδικαίως σε μια ανώτερη κλίμακα επαναστατικότητας από μια ταπεινή μολότωφ». Αυτό δεν είναι απλώς μία σκόπιμη διαστρέβλωση, είναι ψέμα. Όσον αφορά τον υποτιθέμενο διαχωρισμό που προωθήσαμε «εγκαλώντας συντρόφους για τα συνθήματα “ο Λάμπρος ζει μέσα στις φωτιές” και “ο Λάμπρος ήταν ένας από εμάς”», αναφερόμενη προφανώς στην διοργάνωση της πορείας στην Δάφνη τον Μάρτιο του 2011 και εδώ αποδεικνύεται πόσο διαστρεβλωμένη παρουσιάζεται η πραγματικότητα. Η διαφωνία μας με το προτεινόμενο πολιτικό πλαίσιο τότε της πορείας, τώρα παρουσιάζεται ως «διαχωρισμός». Τότε ενώ αρχικά δεν μας ενημέρωσαν καν για το πολιτικό πλαίσιο της πορείας, πράγμα που όφειλαν να κάνουν, διαπιστώσαμε στην συνέχεια ότι από το πολιτικό περιεχόμενο σκόπιμα –αποσιωπήθηκε -έλειπε ο λόγος και το πολιτικό πλαίσιο της ένοπλης συμπλοκής της Δάφνης όπου σκοτώθηκε ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας, δηλαδή ότι ο Λάμπρος σκοτώθηκε ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα σε προπαρασκευαστική ενέργεια της οργάνωσης, ενώ στο τέλος κατέληξε να υιοθετηθεί ένα πολιτικό πλαίσιο-σούπα, ο Λάμπρος ήταν αναρχικός, συμμετείχε στις συνελεύσεις, στις πορείες κλπ, αλλά ήταν παρεπιμπτόντως και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, πράγμα που ουσιαστικά συνέχιζε να βγάζει την υπόθεση από τις πραγματικές της διαστάσεις, δηλαδή υποβάθμιζε το γιατί σκοτώθηκε στην Δάφνη, κάτω από ποιο πολιτικό πλαίσιο και συνθήκες έγινε η ένοπλη συμπλοκή στην Δάφνη. Η υπόθεση της ένοπλης συμπλοκής στην Δάφνη μπήκε στα πραγματικά πολιτικά πλαίσια της όταν είχαμε αποφυλακιστεί και μαζί με άλλους συντρόφους-ισσες μέσα από κινηματικές διαδικασίες διοργανώσαμε την πορεία Μνήμης και Αγώνα για τα δύο χρόνια από τον θάνατο του Λάμπρου Φούντα, πορεία η οποία έγινε στο κέντρο της Αθήνας στις 10 Μάρτη 2012 όπως θα άρμοζε από την αρχή -και όχι στην Δάφνη- στην οποία συμμετείχαν γύρω στους 2000 συντρόφους-ισσες. Και ήταν αρκετοί αυτοί οι σύντροφοι-ισσες που συμμετείχαν στην πορεία οι οποίοι ήταν και στην Δάφνη το 2011 και δεν φάνηκαν να έχουν πέσει «θύμα» διαχωρισμού από μας. Continue reading

Βαρκελώνη: Αλληλεγγύη στις υποθέσεις του Επαναστατικού Αγώνα και της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς

 

αναδημοσίευση από contrainfo

Στον απόηχο του καλέσματος αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, ξετυλίξαμε πανό σε τρία διαφορετικά σημεία της πόλης της Βαρκελώνης στις 22 και 23 του Νοέμβρη.

Αλληλεγγύη στους κατηγορουμένους και διωκόμενους για τις υποθέσεις του Επαναστατικού Αγώνα και της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

ΦΩΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ!

Τα πανό γράφουν:

Αλληλεγγύη στον Επαναστατικό Αγώνα και τους Πυρήνες της Φωτιάς – Ελλάδα

Η καταστολή δε μας σταματά – Αλληλεγγύη στον Ε.Α. – Δεν ξεχνάμε τον Λάμπρο Φούντα

Επαναστατική Αλληλεγγύη

Σαντιάγο, Χιλή: επιθετική δράση σε αλληλεγγύη με την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

αναδημοσίευση από contrainfo

Σαντιάγο, Χιλή: Οδοφράγματα και συγκρούσεις σε αλληλεγγύη στην υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

Κατά τις 8 το πρωί της Πέμπτης, 22 Νοέμβρη, μια ομάδα κουκουλωμένων ακρατιστών βγήκαν από το Κεντρικό Πανεπιστήμιο (Universidad Central), που βρίσκεται δίπλα στο πάρκο Αλμάγρο στο κέντρο του Σαντιάγο, για να διακόψουν την κυκλοφορία σηκώνοντας οδοφράγματα επί της οδού Σαν Ιγκνάσιο.

Η διάρρηξη της ρουτινιάρικης μετακίνησης από το σπίτι στη δουλειά και τούμπαλιν μέσω αυτής της οδού προκάλεσε τη γρήγορη εμφάνιση των ειδικών δυνάμεων των καραμπινιέρων, τους οποίους οι κουκουλωμένοι περίμεναν ήδη με πέτρες και βόμβες μολότοφ.

Μετά από λίγη ώρα τα συντρόφια αναδιπλώθηκαν στο εσωτερικό του πανεπιστημίου, απ’ όπου συνέχισαν να συγκρούονται με τους ένστολους μπάσταρδους.

Με το που τελείωσαν τα εφόδια για τη σύγκρουση, τ’ ανώνυμα συντρόφια διέφυγαν χωρίς να υπάρξουν συλλήψεις.

Τα τρικάκια που πετάχτηκαν στον τόπο έγραφαν:

Αλληλεγγύη στα συντρόφια της Οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, τα οποία είχαν φυλακιστεί και αυτήν τη στιγμή διώκονται από το κράτος/Κεφάλαιο.

Επίσης, τιμάμε τη μνήμη του αναρχικού συντρόφου Λάμπρου Φούντα, που έπεσε σε μάχη με την ελληνική αστυνομία (2010).

Σε απάντηση του καλέσματος στήριξης προς την υπόθεση της Οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας στην Ελλάδα, για τις 22, 23 και 24 Νοέμβρη.

Αναρχικοί, Χιλή

“ΑΣ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ”

πηγή

Βόλος: Μικροφωνική αλληλεγγύης στην υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

τρικάκι από παλαιότερη δράση της συνέλευσης για την υπόθεση Ε.Α

Με αφορμή το τριήμερο αλληεγγύης στον Ε.Α., πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 27-11 μικροφωνική  αλληλεγγύης σε όσους διώκονται για την υπόθεση αυτή στην πλατεία Πανεπιστημίου. Για δύο ώρες, υπήρξε πάγκος με έντυπο υλικό και ακούγονταν ηχογραφημένα κείμενα για την υπόθεση.

Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕ ΔΙΩΚΕΤΑΙ, ΔΕ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ.

Η Αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

πηγή

Αθήνα: Επίθεση στο Νομικό Συμβούλιο του κράτους σε αλληλεγγύη με την υπόθεση του “Επαναστατικού Αγώνα”

Ανάληψη ευθύνης – Επίθεση στο Νομικό Συμβούλιο του κράτους – Διεθνές τριήμερο αλληλεγγύης στον Επαναστατικό Αγώνα

Στις 23 Νοέμβρη, ημέρα Παρασκευή και ώρα 12 το μεσημέρι, επιλέξαμε να επιτεθούμε συμβολικά στο Νομικό Συμβούλιο του κράτους.

Επιλέξαμε τον συγκεκριμένο στόχο, λόγω της συμβολής του δικαστικού μηχανισμού στην διεξαγωγή της δίκης του Επαναστατικού Αγώνα. Μια δίκη που γίνεται από ειδικά δικαστήρια (έκτακτα στρατοδικεία), όπου λόγω της ψήφισης των προηγούμενων τρομονόμων, απουσιάζουν οι ένορκοι και γίνεται από συγκεκριμένη λίστα επιλεγμένων δικαστών.

Εδώ και χρόνια το κράτος αναβαθμίζει το νομικό του οπλοστάσιο με την ψήφιση των τρομονόμων και των διατάξεων που εμπίπτουν σε αυτούς. Από την ψήφιση του πρώτου τρομονόμου μέχρι το καλοκαίρι του 2012, δεκάδες διατάξεις έρχονται να ενισχύσουν αυτό το νομοθετικό έκτρωμα.

Οι τρομονόμοι επισύρουν βαρύτερες ποινές σε σχέση με προηγούμενους νόμους, εστιάζουν στις ένοπλες οργανώσεις και γίνεται απόπειρα να μεταφερθούν διατάξεις από αυτούς σε υποθέσεις που αφορούν και άλλες μορφές επαναστατικής βίας, με σκοπό την εξουδετέρωση των εστιών αντίστασης απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Εμπνευσμένοι από τους τρομονόμους, οι νομοθέτες εμπλουτίζουν τους νόμους τους με διατάξεις όπου πιλοτικά εφαρμόστηκαν ενάντια στις ένοπλες επαναστατικές οργανώσεις, όμως πλέον εφαρμόζονται σε ομάδες και άτομα που αντιστέκονται στη λαίλαπα της νέας τάξης πραγμάτων. Πλέον αρκεί η συμμετοχή σε μια συγκρουσιακή πορεία (κουκουλονόμος), η τυχαία προσαγωγή ή η στοχοποίηση από τις διωκτικές αρχές ώστε το φασιστικό καθεστώς να δημοσιοποιήσει στοιχεία και φωτογραφίες.

Επιπλέον, η διεξαγωγή της δίκης στην ειδική αίθουσα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, είναι μια ακόμα προσπάθεια απομόνωσης των κατηγορουμένων από το κίνημα αλληλεγγύης.

Επίσης, η ενέργεια αυτή έχει ως στόχο να σπάσει το τείχος σιωπής γύρω από την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα που τα ΜΜΕ έχουν επιβάλλει με την αποσιώπηση της δίκης.

Η ενέργειά μας εντάσσεται στο πλαίσιο του Διεθνούς τριημέρου αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ, ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ

πηγή

η ανάληψη στα αγγλικά

Συμβολικές κινήσεις αλληλεγγύης από δίκτυα αντιπληροφόρησης για την υπόθεση του Επαναστατικκού Αγώνα

“Αλληλεγγύη είναι μια αγκαλιά από απόσταση και μια σφαίρα κατά του εχθρού” Αναρχικος Μαύρος Σταυρός Νοτίου Μεσογείου

Στα πλαίσια του διεθνούς καλέσματος αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, το δίκτυο αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους  Mediterráneo-Sur Anarchist Black Cross και τα δίκτυα αντιπληροφόρησης publicacionrefractario (Ισπανία) και actforfreedom (Αγγλία) εξέδωσαν το παρακάτω ηλεκτρονικό υλικό εκφράζοντας με αυτό τον  τρόπο την αλληλεγγύη τους στην υπόθεση.

Διεθνές Κάλεσμα Αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα 22, 23, 24 Νοεμβρίου

Βέλγιο: Παρέμβαση στην ελληνική πρεσβεία στις Βρυξέλλες σε αλληλεγγύη με την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ “ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ” ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Παρέμβαση της Αντιπροσωπείας της Διεθνούς Κόκκινης Βοήθειας [Secours Rouge International] στο Βέλγιο, έξω από την ελληνική πρεσβεία στις Βρυξέλλες σε αλληλεγγύη με την υπόθεση του “Επαναστατικού Αγώνα”, στις 24 Νοεμβρίου 2012.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Αντιπροσωπεία της Διεθνούς Κόκκινης Βοήθειας στο Βέλγιο

www.secoursrouge.org

δείτε επίσης εδώ

Μεξικό: Γράμμα αλληλεγγύης από τον έγκλειστο αναρχικό Mario López για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

 Για εμάς ο καταπιεσμένος βρίσκεται πάντοτε σε κατάσταση νόμιμης άμυνας και έχει πάντοτε το απόλυτο δικαίωμα να εξεγερθεί, χωρίς να περιμένει την εκτέλεσή του. Ξέρουμε πολύ καλά ότι συχνά η επίθεση είναι το πιο έγκυρο αμυντικό μέσο […]

Ερρίκο Μαλατέστα, 28 Οκτωβρίου 1923

Ξεκινώντας με αυτό τον συλλογισμό του Μαλατέστα και γνωρίζοντας τη σημασία που έχει για εμάς τους αναρχικούς η έννοια της αντικαθεστωτικής βίας (αυτή η απελευθερωτική δύναμη που αντιτάσσουμε στη βία των καταπιεστών, αυτή η επικείμενη και απαραίτητη απάντηση στην καταστολή του κράτους και ενάντια σε κάθε εξουσία – όχι πάντα με τη μορφή της άμυνας αλλά και της επίθεσης ως μέρος αυτής της ανάγκης για αυτονομία και ελευθερία, αυτής της λαχτάρας να χτίσουμε, καταστρέφοντας κάθετι κατεστημένο-) εντάσσεται, τις περισσότερες φορές, η πρακτική των αναρχικών ατομικοτήτων και των πυρήνων της αναρχικής δράσης, μέσω της τακτικής της άμεσης αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους αναρχικούς συντρόφους (δράση που αποτελεί ουσιαστικό κομμάτι του αναρχικού αγώνα).

Αυτή είναι και η περίπτωση της οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» και των άλλων αναρχικών συντρόφων που το ελληνικό Κράτος κατηγορεί ότι ανήκουν στην ίδια οργάνωση. Κάποιοι δικάζονται για τις πράξεις τους και τη συμμετοχή τους στην οργάνωση “Επαναστατικός Αγώνας” και κάποιοι επειδή διατήρησαν με συνέπεια συνειδητή και αποφασιστική στάση, ως αναρχικοί αμετανόητοι απέναντι στην εξουσία. Όλοι/-ες τιμωρούνται για τη συμμετοχή τους σε πλήθος πρωτοβουλιών, εγχειρημάτων, δραστηριοτήτων και αγώνων που αντιτίθενται ανοιχτά στην καταστροφική πρoέλαση του συστήματος της Κυριαρχίας και χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, αμφισβητούν, κρίνουν και επιτίθενται στην Εξουσία. Εκείνοι που αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη συμμετοχή τους στον Ε.Α δικάζονται από το ελληνικό κράτος και είναι καταδικασμένοι a priori από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ακριβώς επειδή άσκησαν την απαρέγκλιτη επιλογή να επαναστατήσουν χωρίς να περιμένουν να τους εκτελέσουν αλλά και επειδή χτύπησαν το Κράτος στους πυλώνες του, επειδή απέδειξαν περίτρανα ότι ανάκτησαν τις ζωές τους και ως εκ τούτου την κριτική τους ικανότητα και την ικανότητα της αυτοάμυνας, μετατρέποντάς την σε άμεση επίθεση κατά των δομών της Κυριαρχίας και της εθελοντικής υποτέλειας που την στηρίζει και τη θρέφει.

Με αυτές τις λέξεις δε σκοπεύω να εγκωμιάσω τη συγκεκριμένη οργάνωση, ούτε να εκθειάσω ένα οργανωτικό μοντέλο, αυτό που προσπαθώ να τονίσω είναι η σημασία των ενεργειών τους και η συμβολή τους στη διάδοση της καθημερινής σύγκρουσής όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Μια αδιαμφισβήτητη συμβολή στη διάδοση των πυρήνων αντιεξουσιαστικής δράσης και στην εντατικοποίηση της αντιπαράθεσης στους δρόμους, που θα αποτελέσουν τη βάση για τη συνειδητή και γενικευμένη εξέγερση.

Για εμένα ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας ποτέ δεν υπήρξε μάρτυρας, όπως κάποιοι προσπαθούν να τον παρουσιάσουν. Αντίθετα ο θάνατος του επάνω στη μάχη – σε μία από τις πιο άμεσες αντιπαραθέσεις με τις δυνάμεις της Τάξης – αποτέλεσε αστείρευτη πηγή  δύναμης και πίστης. Ο θάνατος ενός συντρόφου της πράξης, που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες της καταπίεσης δεν θα μπορέσει ποτέ να αποσιωπηθεί, να αποκρυφθεί ή να περιθωριοποιηθεί ούτε από το σύστημα της Κυριαρχίας ούτε από τους απεχθείς υπερασπιστές του Υπάρχοντος και τους ψεύτικους επικριτές του.

Για αυτό, στα πλαίσια του καλέσματος αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα στέλνω την αλληλεγγύη και την υποστήριξη μου στους συντρόφους που δικάζονται από το ελληνικό Κράτος. Στέλνω επίσης όλη μου την αλληλεγγύη και την υποστήριξη μου στον αδελφό Νίκο Μαζιώτη και μια δυνατή αναρχική αγκαλιά. Όπως και το 1999, αυτό επαναλαμβάνεται. Δεν θα καταφέρουν να μας σταματήσουν! Δεν θα καταφέρουν να τους σταματήσουν! Εκφράζω επίσης την αλληλεγγύη μου στην αδελφή Πόλα Ρούπα, και οι δύο -απ ότι καταλαβαίνω – συνεχίζουν να διαφεύγουν της σύλληψης.

ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ!

 ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ! 

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΚΡΟΥΣΗΣ!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ! 

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ!

Μάριο Αντόνιο Λόπες Ερνάντες, αναρχικός κρατούμενος – Φυλακές Ρεκλουσόριο Σουρ, Χοτσιμίλκο, Ομοσπονδιακή περιφέρεια του Μεξικού

Mario Antonio López Hernández, Reclusorio Preventivo sur, Xochimilco, México D.F.

14 Νοεμβρίου, 2012

 μετάφραση από τα ισπανικά

σημ.: Ο Μάριο Λόπες [Mario López], γνωστός και ως  «Τρίπα» βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές του Μεξικό ύστερα από απόπειρα τοποθέτησης εκρηκτικού μηχανισμού την 27η Ιουνίου 2012 στην πόλη του Μεξικό, με αποτέλεσμα τον βαρύ τραυματισμό του και τη νοσηλεία του για διαστημα περίπου ενός μήνα σε αναρρωτήριο των φυλακών. Στις 21 Αυγούστου ξεκίνησαν οι ακροαματικές διαδικασίες της δίκης εναντίον του. Καθόλο το διάστημα του εγκλεισμού του οι επιθέσεις σε σύμβολα και εγκαταστάσεις του καπιταλισμού, της τεχνολογίας και της επιστήμης έχουν πολλαπλασιατεί ως ένδειξη αλληλεγγύης και συνέχισης του αγώνα για την αναρχία και την απελευθέρωση.