Λονδίνο, Αγγλία: βραδιά ενημέρωσης και συζήτησης ενόψει της περιοδείας του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού Λευκορωσίας

belarustourΣτο πλαίσιο της περιοδείας αντιπληροφόρησης (Φλεβάρης- Απρίλης 2013) του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού της Λευκορωσίας (Anarchist Black Cross – Belarus) και  συγκεκριμένα κατά την επίσκεψη σε Αγγλία, Ουαλία και Σκοτία, την Τετάρτη 6/3 θα πραγματοποιηθεί στο Eileen House, 80-94 Newington Causeway, Elephant & Castle, SE1 6EF στο Λονδίνο, βραδιά ενημέρωσης και συζήτησης για την επαναστατική δράση στην Ελλάδα και τις οργανώσεις “Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς” και “Επαναστατικός Αγώνας” και την εξέλιξη των αντίστοιχων δικών, για τους φυλακισμένους αγωνιστές αλλά και για την πρόσφατη καταστολή εναντίον των καταλήψεων Villa Amalias, Σκαραμαγκά, Λέλας Καραγιάννη 37 και άλλες.

Σε περίπτωση έξωσης η εκδήλωση θα μεταφερθεί εδώ: Library St Community Centre, 44-50 Lancaster Street.

Πηγές: actforfree.nostate.net, afed.org.uk

Πορεία μνήμης για τον αναρχικό Λάμπρο Φούντα και αλληλεγγύης στα μέλη του ΕΑ και όσους διώκονται για την ίδια υπόθεση – 09/03/1

Poreia9_3_13

Πριν 3 χρόνια στις 10/3/2010 ο αναρχικός σύντροφος Λάμπρος Φούντας μέλος του Επαναστατικού Αγώνα έπεσε μαχόμενος σε ένοπλη συμπλοκή με αστυνομικούς στην Δάφνη.

Ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας έδωσε τη ζωή του πολεμώντας για την ελευθερία. Η δράση του συντρόφου ήταν συνδεδεμένη με τον αγώνα εναντίον της οικονομικής και πολιτικής ελίτ που με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση θέλει να επιβάλλει στον πλανήτη ένα νέο ολοκληρωτισμό.

Ο Λάμπρος Φούντας έδωσε τη ζωή του για να γίνει η κρίση ευκαιρία για την Κοινωνική Επανάσταση σήμερα. Ως επαναστάτης ήταν συνεπής στην πορεία που διένυσε πολύ πριν την ένταξη του στον Επαναστατικό Αγώνα. Συμμετείχε ενταγμένος στον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο σε κοινωνικούς αγώνες, αναπτύσσοντας μια πολύμορφη δράση. Η δράση του συνολικά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια διαρκής προσπάθεια όξυνσης του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, ριζοσπαστικοποίησης του ανατρεπτικού αγώνα.

Η καλύτερη τιμή για έναν σύντροφο που έχασε τη ζωή του στον αγώνα είναι η συνέχιση του αγώνα του, εναντίον της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, εναντίον της σύγχρονης χούντας της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας -του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ, είναι η συνέχιση του αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και του κράτους. Είναι η συνέχιση του αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση,για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. .

Αναμφισβήτητα, η περίοδος που διανύουμε σήμερα σημαδεύεται ανεξίτηλα από την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και της οικονομίας της αγοράς. Οι μαζικές απολύσεις, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, τα σκληρά φορολογικά μέτρα είναι μονόδρομος για το σύστημα προκειμένου να επιβιώσει από μια κρίση που εξαπλώνεται ταχύτατα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή η ιστορική περίοδος χαρακτηρίζεται από έντονες αλλαγές και μεταβολές σε όλα τα επίπεδα: στο πολιτικό, το οικονομικό, το κοινωνικό. Τα συνεχιζόμενα νέα μέτρα σε συνδυασμό με την ολοένα αυξανόμενη καταστολή και κρατική βία είναι τα όπλα του καθεστώτος για να επιβάλλει τα εγκληματικά του σχέδια. Η δίωξη, η φυλάκιση και η δίκη στόχο έχουν να εξαρθρώσουν και να απονοηματοδοτήσουν μια πολιτική οργάνωση που έδρασε ενάντια στην υπερεθνική οικονομική και πολιτική ελίτ, η οποία έχει ως στρατηγική να εξουθενώσει οικονομικά την πλειοψηφία της κοινωνίας προκειμένου να απεγκλωβιστεί από την κρίση που το ίδιο το σύστημα βιώνει.

Τον Απρίλιο του 2010 συλλαμβάνονται οι αναρχικοί Πόλα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς και Νίκος Μαζιώτης οι οποίοι αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη γα την συμμετοχή τους στην ίδια οργάνωση. Με στόχο την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, το κράτος συλλαμβάνει επίσης και τους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο, Χριστόφορο Κορτέση και Σαράντο Νικητόπουλο κατηγορώντας τους και αυτούς σαν μέλη του ΕΑ. Οι ίδιοι αρνούνται κατηγορηματικά την συμμετοχή τους στην οργάνωση, ενώ διέφυγε της σύλληψης ο Κώστας Κάτσενος, ο οποίος για ενάμιση χρόνο καταζητούνταν. Στη συνέχεια ασκείται δίωξη και στην συντρόφισσα του Κώστα Γουρνά, Μαρί Μπεραχά, σε μια εμφανή προσπάθεια να χτυπηθεί προσωπικά ο σύντροφος Κώστας Γουρνάς. Οι σύντροφοι που κατηγορούνται για την υπόθεση του Ε.Α. συνεχίζουν να νοηματοδοτούν τον αγώνα και να εκφέρουν λόγο και κριτική για την ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων.

Από τον Οκτώμβρη του 2011 η υπόθεση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας δικάζεται από ένα ειδικό δικαστήριο, με ειδικούς νόμους και ειδικές συνθήκες διεξαγωγής της δίκης στις φυλακές Κορυδαλλού , αυτό αποδεικνύει ότι η αστική δικαιοσύνη μόνο τυφλή δεν είναι απέναντι στο σύστημα που αυτή εξυπηρετεί και έχει συμφέρον να δικάσει τους συντρόφους ως “ποινικούς εγκληματίες” και “τρομοκράτες”. Και αυτό γιατί δεν θέλει να αναγνωρίσει ως πολιτικούς αντιπάλους, αγωνιστές που αντικρούουν και αμφισβητούν την ίδια την φύση του συστήματος και τις δομές του, θέλει να χτυπηθούν πολιτικά οι αντίπαλοι του καθεστώτος που συνιστούν απειλή για την εμπέδωση του «νόμου και της τάξης», που είναι τόσο αναγκαία σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Οι αγωνιστές που επιλέγουν να χτυπούν έμπρακτα την καπιταλιστική μηχανή, τις δομές και τα εργαλεία της, χαρακτηρίζονται τρομοκράτες. Όμως τρομοκράτες είναι όσοι μας εξωθούν στη φτώχεια, στην ανέχεια και στην υποβάθμιση των ζωών μας.

Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Σάββατο 9/3,  Μοναστηράκι, στις 12.00

Αναρχικοί – Αναρχικές

 

46η συνεδρίαση Παρασκευή, 22.2.13

(Πρόταση εισαγγελέα επί των κατηγοριών)

«Ου δύνασθε δυσίν κυρίοις δουλεύειν». «Κρατιούνται δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη;». «Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ». «Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο». Αυτά και άλλα παρόμοια –δικής μας έμπνευσης– γνωμικά στροφογύριζαν στο μυαλό μας καθώς παρακολουθούσαμε την εκτεταμένη και καλά συγκροτημένη αγόρευση του Αντώνη Λιόγα, τακτικού εισαγγελέα του τρομοδικείου που δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Ο κ. Λιόγας προσπάθησε να προσδώσει δικαιοφάνεια στις προτάσεις του προς το δικαστήριο και σ’ αυτή του την προσπάθεια δεν παρέλειψε εισαγωγικά ν’ αναφερθεί και στην «Κόντρα», εκφράζοντας την ενόχλησή του από την αρθρογραφία μας. Γι’ αυτό το θέμα θα μιλήσουμε στο τέλος, γιατί εκείνο που έχει σημασία δεν είναι ο οιονεί διάλογος μεταξύ «Κ» και εισαγγελέα, αλλά η ουσία της πρότασής του, που θα μπορούσε ν’ αποδοθεί με την ιστορική φράση του Βίσμαρκ: «Σιδερένια γροθιά σε βελούδινο γάντι».

Εχουμε πολλές φορές σημειώσει (επιχειρηματολογώντας αναλυτικά επ’ αυτού), ότι από ποινική άποψη τα βασικά επίδικα αυτής της πολιτικής δίκης είναι τρία. Πρώτο, θα θεωρηθούν ως μέλη του ΕΑ οι Κορτέσης, Σταθόπουλος, Νικητόπουλος και Κάτσενος, χωρίς να υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο γι’ αυτό; Θα έχουμε, δηλαδή, μια απόφαση που απλώς θα δέχεται το σενάριο που κατασκεύασε η Αντιτρομοκρατική και το οποίο τόσο κακότεχνα παρουσίασε ο αρμόδιος τμηματάρχης (νυν υποδιοικητής) της Κ. Παπαθανασάκης; Δεύτερο, θα αποδοθεί «διευθυντικός» ρόλος στους Μαζιώτη, Ρούπα, Γουρνά, που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στον ΕΑ, όπως θέλει το κατηγορητήριο; Τρίτο, θα εφαρμοστεί και πάλι η ναζιστική λογική της συλλογικής ευθύνης, καταδικάζοντας τα μέλη του ΕΑ και για συμμετοχή στις ενέργειες της οργάνωσης, χωρίς να υπάρχει κανένα στοιχείο (ούτε καν υπόδειξη της Αντιτρομοκρατικής); Continue reading

45η συνεδρίαση, Παρασκευή 8.2.2013

Πόσο σύνηθες είναι σε μια δικαστική αίθουσα να κυριαρχεί, αν και απών, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης; Οταν πρόκειται για τον Δένδια και μια δίκη για υπόθεση «τρομοκρατίας», τότε το ασύνηθες γίνεται απολύτως λογικό. Βλέπετε, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη (!) της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη έχει φροντίσει να καταστήσει σαφές –με συνέντευξή του και με non paper που διένειμε ο μηχανισμός του υπουργείου του– και στο δικαστήριο που δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, πως πρέπει οπωσδήποτε να αχθεί σε καταδίκες σύμφωνα με το σενάριο της Αντιτρομοκρατικής. Διαφορετικά, οι δικαστές θα έχουν επιδείξει προσωπική φοβία, αποτέλεσμα της οποίας θα είναι να αφεθούν ελεύθεροι «επικίνδυνοι τρομοκράτες». Ηταν, λοιπόν, απολύτως λογικό οι κατηγορούμενοι που από τη στιγμή της σύλληψής τους αρνούνται τη συμμετοχή τους στον ΕΑ να θυμίζουν αυτή την παρέμβαση του υπουργού, καθώς βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να προσπαθούν ν’ αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, να προσπαθούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους έναντι μιας κατηγορίας που δεν εμπεριέχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο σε βάρος τους, πέρα από την αχλύ κάποιων κακότεχνα σχεδιασμένων εντυπώσεων.

44η συνεδρίαση, Τετάρτη 6.2.2013

Να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες κλήθηκαν οι Χριστόφορος Κορτέσης και Βαγγέλης Σταθόπουλος, οι δυο πρώτοι από τους πέντε κατηγορούμενους που έχουν αρνηθεί τη συμμετοχή τους στον Επαναστατικό Αγώνα, οι οποίοι τοποθετήθηκαν στη φάση των απολογιών. Τοποθετήθηκαν ενώπιον ενός δικαστηρίου που τους παρακολουθούσε εμφανώς βαριεστημένα και δεν τους έκανε ερωτήσεις (πλην ελαχίστων του προέδρου) και ενώπιον ενός εισαγγελέα ο οποίος διατύπωσε ερωτήσεις με βάση το τεκμήριο ενοχής, αντιστρέφοντας την ίδια τη διακηρυγμένη βάση του ισχύοντος Δικαίου. Ετσι, για μια φορά ακόμη, εισπράξαμε μια απτή απόδειξη του ότι το ισχύον Δίκαιο δεν είναι και τόσο… ισχύον, όταν δικάζονται πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος και πρέπει να υπηρετηθούν σκοπιμότητες των διωκτικών του μηχανισμών.
Στην αρχή της τοποθέτησής του ο Χ. Κορτέσης θύμισε την άρνηση όλων των κατηγοριών εκ μέρους του, όταν ρωτήθηκε σχετικά κατά την έναρξη της δίκης. Επανέλαβε ότι αρνείται τις κατηγορίες και ότι ουδέποτε συμμετείχε στη συγκεκριμένη οργάνωση και τις ενέργειές της, θυμίζοντας ότι αυτό επαναλαμβάνει από τη στιγμή της σύλληψής του, σε όλες τις φάσεις αυτής της υπόθεσης. Τόνισε και πάλι ότι θεωρεί τη δίωξή του πολιτική, λόγω της πολιτικής του ταυτότητας ως αναρχικός, δηλαδή δηλωμένος αντίπαλος ενός καθεστώτος που τσακίζει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

43η συνεδρίαση Πέμπτη, 31.1.13

«Θα ήθελα πραγματικά να με κοιτάξετε στα μάτια και να μου πείτε ότι είμαι εγκληματίας». Ενας ψηλόλιγνος νέος άνδρας στάθηκε μπροστά στους δικαστές του τρομοδικείου και κοιτάζοντάς τους στα μάτια τους απηύθυνε την πρόκληση, χωρίς ίχνος αλαζονείας ή ιταμότητας στη φωνή και στο ύφος του. Ο Κώστας Γουρνάς, σε μια από τις πιο σημαντικές μέρες της ζωής του, όπως ο ίδιος είπε, παρέδωσε μαθήματα επαναστατικού ήθους. Ορθιος επί πέντε ώρες, αντιμετώπισε το δικαστήριο του ταξικού αντίπαλου, μιλώντας αργά και ήρεμα αλλά πάντοτε αποφασιστικά και μετά λόγου γνώσεως, μιλώντας χωρίς δημαγωγικές κορόνες αλλά ουσιαστικά, με τη φυσική ευγένεια που τον διακρίνει ως άνθρωπο αλλά χωρίς να κάνει οποιαδήποτε έκπτωση στις πολιτικές του απόψεις και στην υπεράσπιση της συμμετοχής του στον Επαναστατικό Αγώνα, για την οποία δήλωσε περήφανος και αμετανόητος. Continue reading

Ραδιοφωνική συνέντευξη για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

head_radiocane

Στα πλαίσια του διεθνούς καλέσματος αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα και εν όψει της έναρξης των πολιτικών τοποθετήσεων των συντρόφων και συντροφισσών που δικάζονται για την ίδια υπόθεση στις 29 Γενάρη 2013, το ραδιόφωνο radiocane στο Μιλάνο (Ιταλία) σε συνεργασία με τη Συνέλευση για την Υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα και την τεχνική υποστήριξη του αυτοργανωμένου ραδιοφώνου radio 98fm – Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης στην Αθήνα, πραγματοποίησε στις 14 Δεκέμβρη 2012 ραδιοφωνική συνέντευξη με τον αναρχικό σύντροφο, μέλος της οργάνωσης Κώστα Γουρνά, ο οποίος έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής στην οργάνωση και τον αναρχικό σύντροφο Βαγγέλη Σταθόπουλο, ο οποίος κατηγορείται για την ίδια υπόθεση ενώ ο ίδιος αρνείται της κατηγορίες.

Ακούστε το ηχητικό της συνέντευξης εδώ: εδώ

Μπορείτε επίσης να ακούσετε τη συνέντευξη στην ιταλική εκδοχή της: 1ο μέρος και 2ο μέρος.

37η συνεδρίαση, Πέμπτη 13.12.12

Σ’ εμάς δεν έχει απομείνει πλέον καμιά αμφιβολία ότι ο τακτικός εισαγγελέας της έδρας του τρομοδικείου που δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, Αντ. Λιόγας, θα είχε διαπρέψει ως επίτροπος σε έκτακτα στρατοδικεία του εμφύλιου ή της χούντας. Τότε που δίκαζαν με βάση το φρόνημα και όχι τις πράξεις. Τότε που αρκούσε ή άρνηση μιας δήλωσης μετάνοιας για να σε στείλει στο απόσπασμα ή στη φυλακή για χρόνια. Δεν πρόλαβε να ξεκινήσει η εξέταση των μαρτύρων υπεράσπισης του Σαράντου Νικητόπουλου και ο εισαγγελέας έδειξε πως θεωρεί ως το πιο σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο τι βιβλία διαβάζει ο Νικητόπουλος και ποια είναι η γνώμη του για το ένοπλο! Ας φροντίσει ο κ. Λιόγας να εκδώσει εντάλματα σύλληψης κατά όλων μας. Είμαστε πάρα πολλοί αυτοί που έχουμε θετική άποψη για το ένοπλο, που έχουμε βιβλία αντάρτικων κινημάτων και ένοπλων οργανώσεων στις βιβλιοθήκες μας, που έχουμε βιβλίο με προσωπική αφιέρωση του Δημήτρη Κουφοντίνα (και άλλων…).
Για την τελική αγόρευση του εισαγγελέα δεν έχουμε καμιά αμφιβολία. Ούτε καν για το κακότεχνο του πράγματος, δεδομένου ότι θα πρέπει να κατασκευάσεις λογικά τερατουργήματα για να εισηγηθείς ενοχή όλων κατά το κατηγορητήριο. Μένει να δούμε μόνο, αν και οι δικαστές της έδρας θ’ ακολουθήσουν τον εισαγγελέα σ’ αυτό το δρόμο του «πετάει ο γάιδαρος; πετάει». Ας δούμε, λοιπόν, το ρεπορτάζ από την 37η συνεδρίαση.
Στο πρώτο μέρος της συνεδρίασης ολοκληρώθηκαν οι καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης του Βαγγέλη Σταθόπουλου, οι οποίοι κινήθηκαν στο ίδιο πλαίσιο με τους μάρτυρες της προηγούμενης συνεδρίασης. Μίλησαν για την πολύχρονη δράση του Σταθόπουλου ως αγωνιστή του αναρχικού κινήματος, για τη στοχοποίησή του και τις διώξεις που υπέστη, για το ντόμπρο χαρακτήρα του και τις αρχές που χαρακτηρίζουν την αγωνιστική του διαδρομή. Continue reading

36η συνεδρίαση, Τρίτη 11.12.12

Κατανοητό το εισαγγελικό πάθος για πάση θυσία καταδίκες για όλους τους κατηγορούμενους, αλλά θα έπρεπε να υπάρχει τουλάχιστον ένα επίπεδο σοβαρότητας και μια επίφαση αμεροληψίας. Ο εισαγγελέας της έδρας του τρομοδικείου που δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, Αντ. Λιόγας, για μια ακόμη φορά κατάφερε να εκτεθεί ανεπανόρθωτα, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την κενότητα του κατηγορητήριου. Με ήπιο –όπως πάντοτε– τόνο, συνέστησε στους μάρτυρες υπεράσπισης του Βαγγέλη Σταθόπουλου να μην αναφέρονται μόνο στη δράση του στο πλαίσιο του αναρχικού κινήματος, αλλά να μιλήσουν και για τις κατηγορίες που αυτός αντιμετωπίζει. Εσπευσε, δε, να διευκρινίσει τι εννοεί: Κατηγορείται ο Σταθόπουλος ότι έφυγε ένα πρωί από το σπίτι του και πήγε στον Υμηττό για καφέ. Δεν τον ρώτησε ο μάρτυρας ή η μάρτυρας «ρε Βαγγέλη, πήγες όντως εκείνο το πρωί στον Υμηττό;»!
Ας κάνουμε εμείς την υπόθεση, ότι οι φίλοι και σύντροφοι του Σταθόπουλου παρήλαυναν από το δικαστήριο και κατέθεταν ότι ρώτησαν το φίλο και σύντροφό τους και αυτός τους είπε ότι ποτέ δεν πήγε στην Καισαριανή για καφέ με τον Μαζιώτη ή ότι την τάδε μέρα και ώρα ο Σταθόπουλος έπινε καφέ μαζί τους και άρα δε θα μπορούσε να βρίσκεται εκεί που λέει το κατηγορητήριο. Τι θα έλεγε τότε ο εισαγγελέας; Θα προσπαθούσε να τους απαξιώσει, να τους βγάλει ψευδομάρτυρες. Αν μεν επικαλούνταν τη διαβεβαίωση του ίδιου του Σταθόπουλου, ο εισαγγελέας θα υποστήριζε ότι αυτή δεν έχει καμιά αξία, γιατί θα μπορούσε να τους έχει πει ψέματα για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Στην καλύτερη περίπτωση θα τους έβγαζε άχρηστους ως μάρτυρες, γιατί δεν γνωρίζουν πρωτογενώς αυτά που κατέθεσαν. Αν έλεγαν ότι την τάδε μέρα και ώρα ήταν οι ίδιοι μαζί με τον Σταθόπουλο, θα τους τάραζε στις ερωτήσεις για το πώς είναι δυνατόν να θυμούνται με ακρίβεια τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα, όταν στο μεταξύ συναντήθηκαν δεκάδες φορές με τον φίλο τους. Γιατί θυμούνται ειδικά αυτή τη μέρα και ώρα, που τυχαίνει να αναφέρεται στο κατηγορητήριο;
Στην πραγματικότητα, ο εισαγγελέας ζήτησε από τους μάρτυρες να εμφανιστούν ως φανερά κατασκευασμένοι, για να μπορέσει να τους ακυρώσει. Εκανε και κάτι ακόμη, όμως. Με όσα είπε υιοθέτησε τα όσα αναφέρει το κατηγορητήριο και ζήτησε από τους μάρτυρες να τα διαψεύσουν! Κι αυτό αποτελεί τον ορισμό της προκατάληψης, διότι θεωρείται ισχυρή η κατηγορία και καλείται ο κατηγορούμενος ν’ αποδείξει ότι δεν ισχύει και όχι η κατηγορούσα αρχή ν’ αποδείξει ότι ισχύει.
Δεν είδαμε τον κ. Λιόγα να δείχνει την ίδια ζέση όταν κατέθετε ο περιβόητος Παπαθανασάκης, ο τμηματάρχης της Αντιτρομοκρατικής, και φλόμωνε στο ψέμα το δικαστήριο, επικαλούμενος αναφορές υφισταμένων του, τους οποίους αρνιόταν να κατονομάσει, επικαλούμενος υπηρεσιακά σημειώματα τα οποία… καταστρέφονταν αμέσως, χωρίς να μπαίνουν σε κανέναν φάκελο. Δεν τον ακούσαμε τότε να λέει στον Παπαθανασάκη, όπως θα έλεγε κάθε άνθρωπος που ενδιαφέρεται για την ανακάλυψη της αλήθειας: «Αφού όσα καταθέτετε, κύριε μάρτυρα, τα πληροφορηθήκατε από αναφορές υφισταμένων σας, οι οποίες δεν υπάρχουν με τη μορφή υπηρεσιακών εγγράφων, έχετε υποχρέωση να μας πείτε τα ονόματά τους, ώστε να τους καλέσουμε εδώ και να τους υποβάλουμε στη βάσανο της επ’ ακροατηρίω εξέτασης. Οσα μας λέτε εσείς δεν έχουν καμιά αξία, γιατί τα γνωρίζετε δευτερογενώς». Continue reading